25 ธันวาคม 2549 22:24 น.

ส่วนเกิน

ก้อนเนื้อที่รักเธอ

ยืนอยู่คนเดียวอีกครั้งบนถนนเส้นเก่า
ข้างกายไม่มีเงาใครคนนั้น
เดินไปอย่างช้าๆท่ามกลางความเงียบงัน
ป้ายบอกทาง.ข้างหน้านั้น.คือถนนเศร้าใจ


รอบข้างเสียงใบไผ่ไหวสนั่น
ความกลัวเข้าครอบงำ.หวั่นไหว
สองข้างทางไม่มีคน.ไม่เหลือใคร
ไม่รู้จะเดินต่อไปยัง.ในใจ.ร้าวราน


อีกครั้ง.และอีกครั้งที่ถนนสายนี้
สุดท้ายก็ต้องเดินกลับมาทุกที.เช่นที่ผ่าน
หรือโลกนี้ไม่มีที่ให้ฉัน.อยู่อาศัยจึงให้ฉันทรมาน
ส่วนเกินของความรัก.ไม่มีค่าพอให้พบพาน รักแท้.จริงใจ



                  หรือว่าเราคือส่วนเกินของความรัก ที่ไม่มีทางได้รู้จักความสุขที่แท้จริง				
22 พฤศจิกายน 2549 21:45 น.

--พี่ชาย--

ก้อนเนื้อที่รักเธอ

รอยยิ้มที่แสนดี.แสนอบอุ่น
แววตาอ่อนละมุน.ที่เธอให้
คำพูดดี.ที่เธอบอก.ว่าห่วงใย
ท่าทีที่สนใจ.มีให้กัน


                     มันกำลังฆ่ากันให้ตาย
ยิ่งเธอแทนตัวเอง.ว่าพี่ชาย.คำนั้น
น้อง.อย่างนั้น.อย่างนี้.ที่บอกกัน
รู้ไหมว่ายิ่งทรมานกัน.โดยวาจา



                  ไม่อยากได้ยินอีกแล้ว.น้องสาว.หรือพี่ชาย
แต่เป็นไปไม่ได้.ยังอยากรักษา
ความรู้สึกที่ดีที่เธอมีให้.แม้ในฐานะ.พี่ชายตลอดมา
พอเถอะน่ะช่วยเลิกฆ่า.ด้วยคำว่า...พี่ชาย...				
22 ตุลาคม 2549 15:30 น.

Free

ก้อนเนื้อที่รักเธอ

ยอมรับกับสิ่งที่เป็น
ไม่ต้องแกล้งเคี่ยวเข็ณ.รักใครคนไหน
อยุ่อย่างนี้ก็ดีแล้ว.พอใจ
หยุดพักใต้ต้นไม้.มองดูฟ้า.มองผู้คน



            อิสระกับการเดินทาง
ไม่ต้องมีอารมณ์อ้างว้าง.สับสน
มีเพื่อนเป็นพระอาทิตย์.แมกไม้.สายลม
ไม่ต้องทน.คนทำร้าย.เสียน้ำตา



              รู้จักอยู่กับตัวเอง.
ทำอะไรได้ทั้งนั้นไม่เกรง.ใครจะว่า
อยากร้องก็ร้องอยากเต้นก็เต้นไม่รีรอให้เสียเวลา
อิสระเริงร่า.ไม่ต้อง.ง้อใคร



เมื่อไหร่จะเปิดเทอมซักทีน้อ.

เบื่ออย่างแรงเลย

คิดถึงเพื่อนๆทุกคนน่ะ ^___________^				
6 ตุลาคม 2549 18:34 น.

--ฉันเข้มแข็งพอ--

ก้อนเนื้อที่รักเธอ

ยืนอยู่ตรงที่เคยอยู่นั่นแหละดี
ไม่ต้องก้าวมาใกล้ตรงนี้.ทนไม่ไหว
ปล่อยมือที่เธอจับกัน.แล้วกรุณาเดินกลับไป
ที่นี่ไม่ต้อนรับใคร.ที่ทำร้ายกัน


                  ไม่ต้องมีคำปลอบประโลมลวงโลก
ไม่อยากได้ยินคำขอโทษเรื่องเขาคนนั้น
ไม่ต้องพูดว่าเธอผิดเองที่ทิ้งกัน
แน่นอนถ้าเธอเป็นผู้กระทำความผิดนั้นไม่ต้องโทษใคร



                        ฉะนั้นประตูอยู่ซ้ายมือ
คงไม่ต้องบอกว่าเชิญเดินออกไปได้ไหม
อยู่ได้โดยไม่มีเธอ.เข้มแข็งพอที่จะทำใจ
กรุณาเก็บความหวังดีเอาไว้
                                     แล้วเดินออกไปจากชีวิตฉันซะที				
24 กันยายน 2549 22:57 น.

เรื่องบังเอิญ

ก้อนเนื้อที่รักเธอ

มันก็แค่เรื่องบังเอิญ
ที่เธอเดินมาพบฉันวันนั้น
ที่ได้คบสบตา.กันแสนนาน
ได้รักได้พ้นผ่านสิ่งดีๆ


                มันก็แค่เรื่องบังเอิญ
ที่เธอเดินไปพบเขาในวันนี้
เธอคุยถูกคอ.สนิทกัน.เกิดความรู้สึกดีๆ
จนอยากจะทิ้งส่วนเกินไม่มีค่าให้พ้นไป



                  ฉะนั้นวันนี้ที่เธอจะขอลา
มันก็คงเป็นเรื่องธรรมดาใช่ไหม
ชีวิตเธอมีเรื่องบังเอิญมากมาย
ส่วนชีวิตฉันคงไม่งตายถ้าเธอทิ้งกัน

 

                คิดซะว่าเป็นเรื่องบังเอิญอีกครั้งนึง
คิดซะว่าบังเอิญเคยซึ้ง.เคยฝัน
อย่างที่ว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญที่เราเคยรักกัน
~และบังเอิญว่าฉัน..มันรักเธอมากเกินไป~



          ~แต่งตามเพลงเลยน่ะเนี่ย
                                                 อาจจะมั่วหน่อยๆ
                                                 ยังไงก็ติชมด้วยน่ะค่า~				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟก้อนเนื้อที่รักเธอ
Lovings  ก้อนเนื้อที่รักเธอ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟก้อนเนื้อที่รักเธอ
Lovings  ก้อนเนื้อที่รักเธอ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟก้อนเนื้อที่รักเธอ
Lovings  ก้อนเนื้อที่รักเธอ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงก้อนเนื้อที่รักเธอ