17 มิถุนายน 2547 17:03 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
ก็เหมือนกระต่ายหมายจันทร์
ที่นั่งมองพระจันทร์อยุ่บนฟ้า
หวังที่จะให้พระจันทรืลอยลงมา
ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีวัน
ก้เหมือนฉันกับเธอ
ที่คอยเพ้อคอยหวังอยุ่อย่างนั้น
มองเห็นเธอได้แต่ก็ไกล..ไกลห่างกัน
ก็คงเป็นได้แค่กระต่ายหมายจันทร์ที่ได้แต่ฝันได้แต่มองข้างเดียว
17 มิถุนายน 2547 16:50 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
ยังเป็นคนที่เธอไม่แคร์
ยังเป้นผุ้แพ้ที่เธอไม่อาจรักกันได้
ยังเป้นสายลมที่ไม่มีความหมายอะไร
ยังเป็นคนที่แอบห่วงใยเรื่อยมา
เมื่อไหร่เรื่องเดิมๆนี้จะจบ
เมื่อไหร่เธอจะพบความหวังดีฉันบ้าง
ลองมองรอบๆตัวเองบ้างสิว่ายังมีรักของบางคนคอยติดตาม
เผื่อละครเรื่องนี้จะจบแบบว่าเรารักกันแบบในฝันฉันสักที