19 กุมภาพันธ์ 2550 15:51 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เป็นเพราะวันนั้น
ในใจฉันมันหวั่นไหว
บ้าบิ่น.กระทำการลงไป
ไม่คิดอะไรให้ดี
เลยเผลอพูดออกไปว่ารักเธอ
เพิ่งรู้ว่าแคร์เธอ.ตอนนั้น
วันที่เธอหายไป.ไม่รู้เป็นตายร้ายดีที่ไหนกัน
นั่นแหละที่ใจฉัน.มั่นใจ
เข้าใจความรู้สึกของเธอดี
คงไม่คิดว่าเพื่อนคนนี้.จะแอบเก็บรักไว้
เธออึ้ง.งุนงง.ตกใจ
ฉันรู้ว่ามันไม่ควรพูดไป.แต่หยุดไม่ได้แล้วเธอ
วันนี้เสียใจมากรู้หรือปล่าว
ที่ตัดสัมพันธ์คำว่า.เพื่อน.ของราพูดเพ้อเจ้อ
ไม่ต้องสนใจมันน่ะ.คิดซะว่าเธอแค่ละเมอ
ฉันจะเดินออกไปจากชีวิตเธอ.จะไม่กลับมา
ลาก่อนเพื่อนรัก
กลอนบทนี้เป็นบทสุดท้าย.ก่อนที่จะหายไปซักพัก.พักใจที่อ่อนล้า
ลืมไปเลยก็ได้ว่าเคยมีเพื่อนคนนี้.ที่เคยมีมา
บอกลา.คำว่าเพื่อนกัน
1 กุมภาพันธ์ 2550 11:31 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
กดรีโมตหันซ้ายหมุนขวา
จับท่าทางแขนขาของฉัน
กดปุ่มเปิดปิด.สั่งกัน
บันชาคำสั่งดั่งใจ
ไม่สนใจ.ความรู้สึกของฉัน
แค่ใช้งานไปวัน-วันใช่ไหม
หมดค่าก็ทิ้งกันไป
อยากได้ก็เรียกคืนมา
หัวใจคนมิใช่หุ่ยยนต์สั่ง
ความรักเป็นสิ่งหนึ่งที่มีค่า
ทำเหมือนตุ๊กตาหุ่นยนต์.ไร้ราคา
หมดค่าก็โละ..ทิ้ง
เป็นเพียงเศษโลหะไม่มีหัวใจ
**********************************************
ไม่ใช่หุ่นยนต์น่ะ
ที่จะมาทำให้รักแล้วผลักใส
อยากได้อยากเล่นก็หยิบมา.สนใจ
นานไปก็ไร้ค่า.หมดราคา.ทิ้งกัน
20 มกราคม 2550 00:43 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
นั่งจ้องตากับความว่างปล่าว.รอบกาย
ถามตัวเองเป็นครั้งสุดท้าย.ในหัวใจ.คิดแบบไหน
คำตอบลึกๆที่ไม่ต้องการ.บอกใคร
ฉันรักเธอรักหมดใจ.ตลอดมา
บอกใครไม่ได้.ทั้งนั้น
ความรู้สึกมันไร้ความหมาย
เมื่อเธอก็มีใครบางคนข้างข้างกาย
ฉันไม่สมควรเข้าไปวุ่นวาย.ความรักของเธอ
เกลียดตัวเอง.ทำไมต้องรัก
ใจนี้มักจะหวั่นไหว.พร่ำเพ้อ
ใกล้ใครที่ไหน.เป็นต้องสวมบทก้อนหินละเมอ
คราวนี้ก็เป็นเธอ.เพื่อนกันที่แสนดี
เผลอใจรักเธอช้าช้า
ทั้งที่ผ่านมาไม่เคยคิดแบบนี้
มองตาเธอแล้วหวั่นไหว.เพราะสายตาเธอที่มี
มันบอกรรักฉันไนที.ในห้วงความทรงจำ
หรือเราใกล้ชิดกันเกินไป
สายใยความผูกผัรฝังแน่น.เกินยับยั้ง
ความรู้สึกนี้คืออะไร.ยากจะอธิบายเป็นถ้อยคำ
รู้เพียงว่าในใจนั้น..มีแต่คำว่ารักเธอ
*****************************************
ฉันคือใคร
แค่คนที่ผ่านมา
เผลอใจ
หรือว่ามีอะไรมากกว่านั้น
ที่ทำให้ฉันหยุดรักไม่ได้
เลยเผลอใจทำร้ายเค้า
เพราะรักเธอ
***************************************
นางมารร้ายออกโรง
10 มกราคม 2550 20:54 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
วันวานที่ผ่าน.จำได้ไหม
รอยยิ้มจริงใจ.แบบนั้น
ความรู้สึกดีดี.ที่เคยมีให้กัน
สบตา..แบบนั้น.เช่นเคย
วันนี้เหมือนคน..แปลกหน้า
เดินผ่านผ่านตา.ไปเฉยเฉย
อยากหันไปทักทาย.สวัสดีคนคุ้นเคย
แต่เห็นแววตาที่เฉยเมย.เดินผ่าน.เลยไป
นั่งหน้าคอมเห็นคนคุ้น.ออนเอ็ม
พิมพ์คำว่าเป็นไงบ้าง.สบายดีไหม
กดเซ็นด์ไม่ลง.ไม่รู้ว่าเธอจะรู้สึกเช่นไร
แล้วเธอก็ออฟไลน์.ปล่อยให้ใครเสียน้ำตา
ไม่อยากร้องไห้อีกแล้ว.พอที
รู้ตัวดีว่าเป็นเพียงคนแปลกหน้า
ช่องว่างตรงนี้ก็คงต้องปล่อยไป.ตามวันเวลา
อยากนอนหลับโดยไม่มีน้ำตา.จากคนแปลกหน้า
----ที่คุ้นเคย----
คงเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่เคยรู้จักกัน
เท่านั้นเอง
7 มกราคม 2550 18:10 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
อย่าทำตัวน่ารักได้ไหม
คนคนนี้ขอร้อง.เพราะใจไหวหวั่น
เจอเธอทีไรหัวใจแทบพัง
ก็น่ารักจัง.น่ารักน่าเป็นคู่ใจ
แค่เธอเดินผ่าน
โลกทั้งโลกดูหวานสีชมพูสดใส
อยากบอกชอบเธอดังๆ..ให้รู้ว่าชอบเธอหมดใจ
แต่ไม่รุ้เธอจะคิดยังไง
ถ้าบอกไปกลัวเธอจะไม่ชอบกัน
น่าร้ากที่ซู้เลย ^^