10 พฤษภาคม 2552 22:59 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
ก่อนเข้านอนเธอมองฟ้าบ้างไหม
รู้หรือไม่มีคนรออยู่ตรงนี้
ฝากคำรักนับล้านล้นนที
ความห่วงหาท่วมทวีไปให้เธอ
ก่อนเข้านอนคิดถึงกันไหมหนอ
น้องคนรอเฝ้าห่วงใยพี่เสมอ
คำสัญญาว่าจะกลับมาพบเจอ
คนทางนี้พร่ำเพ้อทุกคืนวัน
ยังเฝ้าคิดถึงไออุ่นข้างข้างหมอน
เราเคยนอนแนบชิดนิทราฝัน
ระริกรี้หยอกเหย้าเฝ้าเย้ยจันทร์
แต่ตอนนี้ข้างกายนั้นไม่มีใคร
ขอเพียงพี่อย่าลืมคนทางนี้
ยังรักมั่นไมตรีอยู่หรือไม่
ก่อนหลับตาขอจำน้องให้ขึ้นใจ
ราตรีสวัสดิ์คนไกล.รักยังคอย
~ก่อนที่เธอจะเข้านอนนิทรา สักครา คิดถึงกันบ้างไหม~
คืนนี้ขอให้ทุกคนหลับฝันดีนะค่ะ ^^
21 ธันวาคม 2551 21:13 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เคยเจ็บเพราะรักเมื่อครั้งก่อน
เคยตื่นพร้อมน้ำตารอน.ในรุ่งเช้า
เคยลุ่มหลงเพราะรัก.ดั่งคนเมา
เคยลืมตาตอนเช้า.ไม่เหลือใคร
เคยร้องจนใจร้าวด้านชา
ไม่เเหลือแล้วหยดน้ำตา.ร้าวไหม้
รักเธอรักมากจนสุดท้าย
ไม่เหลืออะไร.หัวใจช้ำระทม
ฉันเจ็บแล้วพอแล้วไม่ขออีก
อย่ากลับมาซ้ำที่.ใจขื่นขม
เจ็บแล้วจำเขาว่ายังนป็นคน
เจ็บแล้วทนคนตราทนเหมือนควาย
โง่พอแล้วกับคำลวงที่เธอหลอก
ซึ้งใจแล้วคำเธอบอก.ฉันจำได้
วันนี้จะขอกลับมาเหลือเพียงเศษซากหัวใจ
คำพูดที่ให้ได้.เดี๋ยวจะทำบุญไปให้.ไปตายไหนก็ไปเถิดเธอ
หายไปนาน
จำกันได้หรือปล่าวเน้อ
เจ็บแล้วจำเป็นคน เจ็บแล้วยังทน เป็นควาย
3 ตุลาคม 2550 10:30 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
วันนี้ท้องฟ้าดูสวยจัง
เมฆหมอกที่มีนั้นก็จางหาย
ใครก็ยิ้มให้ฉันอยู่รอบกาย
ฟ้าโล่งเปิดสบายให้กัน
ขอเก็บเวลานี้ไว้นานนาน
ไม่ว่ากี่ฤดูผ่านวันที่พระอาทิตย์ยิ้มให้ฉัน
ฟ้าเปิดแล้วที่ลำบากที่ฝ่าฟัน
ได้ให้ผลสัมพันธ์ดังตั้งใจ
ขอบคุณทุกอย่างบนโลก
ช่วยลดโศกยามล้าหวั่นไหว
ขอบคุณพระอาทิตย์ที่ยังขึ้นตลอด.ไม่ยอมเปลี่ยนไป
ตราบใดที่ยังมีวันใหม่หัวใจก็จะสู้ทน
ขอบคุณสายน้ำที่ไหลเย็น
ลดความเหนื่อยเข็ญให้เป็นพลังสะสม
ขอบคุณพ่อแม่ที่ให้กำลังใจยามความหวังหมดลม
วันนี้ผลสมที่ทำได้อย่างใจ
มีความสุขแม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อย
เติมพลังเต็มร้อยให้วันหน้าต้องสู้ใหม่
พระอาทิตย์ยังส่องแสงชีวิตคนก็ต้องสู้ต่อไป
แต่วันนี้ขอดีใจ...ฉันมีความสุขจัง.
วันนี้เฮฮาค่ะประกาศผลสอบ ปรากฎว่าได้3.26!!!
เกรดสูงสุดในชีวิตเลยน่ะเนี่ย
ก่อนสอบเป็นเดือนนอนเที่ยงคืนตี1ทุกวันนั่งทำงาน ตอนนี้ก็สำเร็จแล้ว
มีความสุขค่ะ^_______________^
20 กันยายน 2550 22:01 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
วังวนสังคมมายา
ใบหน้าไม่มีใครรู้
แต่งเติมสีสันให้น่าดู
ปิดบังผู้รู้ความจริง
หน้ากากสวยแวววาวพราวระยับ
มีขนนกโบกสะบัดแสนงามยิ่ง
เงางามเลิศสรรค์พราวพริ้ง
ในความจริงใครหยั่งรู้เป็นเช่นไร
เห็นเพียงปากรูปสวยคอยยิ้มแสร้ง
แต่ในใจแห้งแล้งหยาบวิสัย
ล่อลวงหลอกคนโง่ให้งมงาย
เป็นนางร้ายชายชั่วสุดพรรณา
โอ้สังคมสมัยนี้ไร้คนแท้
จริงใจแน่หาไม่ได้ควรคบหา
ปลิ้นปล้อนหลอกที่แท้แค่มายา
ตีสองหน้าใส่หน้ากาก..เข้าหากัน
14 กันยายน 2550 20:07 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
หัวใจตรมอกช้ำนั่งร้องไห้
สะอื้นในความจริงแสนปวดร้าว
อาทิตย์ใกล้ดับแสงที่แพรวพราว
ชีวิตราวดับดิ้นสูญสิ้นไป
ไม่มีแล้วดวงจันทร์ที่เคยหวัง
สิ้นพลังในชีวิตใจมอดไหม้
เธอไปแล้วฉันจะอยู่ได้อย่างไร
ตะโกนก้องในใจ.แสนทรมาน
แพ้แล้วแพ้.ความชั่วที่เคยทำ
ทำให้เธอชอกช้ำ.รักอวสาน
เพราะอำนาจยิ่งใหญ่ใจบันดาล
ให้พลีพลามเปลี่ยนแปลงในตัวตน
ทำร้ายเธอยอดรักในดวงจิต
ถูกเป็นผิดทำให้เธอสับสน
เธอจากลาแทบสูญสิ้นความเป็นคน
แล้วจะทนอยู่โลกนี้ไปเพื่อใคร
โปรดลืมตามองฉันอีกสักครั้ง
กระซิบแผ่วสั้น.สั้น อีกได้ไหม
โปรดฟังคำขอโทษจากหัวใจ
อยากบอกเธอให้รู้ไว้... ฉันรักเธอ
"Look at me!"