หน้าส่วนตัว
รักของข้าขุ่นข้นปนตะกอน เจือด้วยหนอนใครเห็นเป็นต้องหนี
รักของข้าร้อนเร่าราวอัคคี เผาดวงใจเป็นธุลีมีใครทน
รักของข้าขื่นขมซ้ำอมเผ็ด ดั่งบอระเพ็ดเจ็ดร้อยกิ่งขิงร้อยหน
รักของข้าหวั่นไหวปานสายชล ไหลเวียนวนล่องลอยไปไม่หวนคืน
รักของข้าเวิ้งว้างดังเหวลึก ดั่งหยดหมึกที่เปื้อนปนบนผ้าผืน
รักของข้าคับแคบไซร้ไร้จุดยืน ไร้คนฝืนเข้ามานั่งขังดวงใจ
รักของข้าวิ่งเวียนวนบนวิถี ทางที่มีกองศพซากหลากเหลือหลาย
รักของข้าตั้งอยู่บนหนทางตาย ไร้จุดหมายไร้ที่ไปไร้คนครอง...
2027
