วันที่เธอก้าวเดินไปข้างหน้า ปราถนาก้าวไปสู่แหล่งผัน วันที่เธอได้รู้ว่าทุกวัน ที่ผ่านผันนั้นมันหนักอุรา อยากให้รู้อีกอย่างว่ามีฉัน ถึงแม้มันไม่ใช่ปราถนา ว่าจะเป็นคนนั้นในอุรา แต่ปราถนาดีนี้มอบให้เธอ
เธอคือศิลป์คือศาสตร์ในใจฉัน รู้ไหมมันมีค่ามากแค่ไหน คำอวยพรก่อนนอนให้หลับสบาย รู้ไหมใครหลับใหลทั่วทั้งคืน เธอไม่รู้หรอกว่าแค่ยิ้มให้ ชีวิตฉันก็กลายสุขสุดฝืน รู้ไหมคำทุกคำที่หยิบยื่น ไม่เคยตื่นหนีไปจากใจเลย