8 กรกฎาคม 2548 14:59 น.
ก้อนกรวดขี้แย
รับรู้เรื่องราวของเธอทุกอย่าง
วันนี้เธอจะมีใครข้างๆฉันก็รู้
ส่วนฉันมันก็แค่คนคอยเฝ้ามองดู
และเธอก็ไม่เคยรู้ว่าคนที่คอยเฝ้าดูรู้สึกอย่างไร
รักเธอมาก
นี่ไงคำที่อยากบอก สุดหัวใจ
มันรวมทุกความรู้สึกของคนห่างไกล
แต่ถึงจะบอกออกไป ก็คงไม่มีค่าเพียงพอ
จึงทำได้แค่เก็บ เก็บเอาไว้
เธอไม่รัก ไม่เป็นไร ไม่ได้ขอ
คนๆนี้ขอสะกดแค่ คำว่ารอ
ด้วยใจที่มันท้อไป วัน-วัน
รอ-ออ-รอ รอแต่เธอ
สะกดอยู่เสมอ แล้วหัวใจก็ไหวหวั่น
เธอไม่เคยบอกสักนิด ว่าคิดจะรักกัน
จงเลิกคิด เลิกฝัน เพราะเรามันก็แค่ "คนห่างใจ"
3 กรกฎาคม 2548 11:35 น.
ก้อนกรวดขี้แย
บอกตัวเองว่าท้อแท้
ตลอดเวลามีแต่ความพ่ายแพ้กลับมาให้
คนหนึ่งทุ่มเท แต่อีกคนไม่เคยใส่ใจ
มองข้ามความห่วงใยที่มีให้ตลอดมา
จึงขอหยุดเอาไว้แค่ตรงนี้
เพราะสานต่อคงไม่มีอะไรคืบหน้า
จะกลับไปดูแลตัวเองบ้าง หลังจากที่ถูกทิ้งขว้างตลอดมา
จะเอาหัวใจกลับไปรักษา หลังจากที่ถูกคนไม่เห็นค่า ทำร้ายใจ
หน้าส่วนตัว
712
