11 พฤษภาคม 2547 14:47 น.

ดารณี-นวพงษ์

ดารณีและนวพงษ์
ด. หนูเฝ้ามองพี่และดูงานของพี่มานาน
น. พี่และงานของพี่เป็นไง ..... ดื่มสิ
ด. ไม่ค่ะ ขอบคุณค่ะ งานของพี่ดีมาก หนูปลื้มพี่มาก
น. ขอบใจ แต่พี่ดูตัวเองแล้ว พี่ว่าไม่มีอะไรเข้าท่า
ด. ไม่จริงหรอกค่ะ ก็เห็นไหมคะ ผลงานของพี่มีคนกล่าวขวัญถึงกันทั้งเมือง
น. มันเป็นเพียงรูปแบบแปลกใหม่ ในสาระเดิม ๆ น้องจะไม่ดื่มจริงๆหรือ
ด. น้องไม่ชอบเหล้าค่ะ...นั่นแหละค่ะ บางทีคนก็ต้องการแค่นั้น
น. ไม่ดื่มก็กินแกล้มแทนพี่แล้วกัน เออพี่ก็อาย ต่อคำยกยอปอปั้น
และมันก็คงไม่จริงใจด้วยมั้ง กับงานไม่จริงของพี่
ด. อะไรไม่จริงล่ะ เท่าที่หนูเห็น ก็เป็นอย่างที่เขาบอกไว้ทั้งนั้น
น. พี่รู้แก่ใจดี ว่าไม่ใช่
ด. แล้วพี่ไม่พอใจบ้างเลยหรือคะ ต่อยอดจำหน่ายและรายได้ที่เพิ่มขึ้นทุกวัน เมื่องานของพี่ตีพิมพ์ซ้ำแล้วซ้ำอีก
น. พี่ไม่ได้คาดหวัง พี่ยังชีพด้วยงานอย่างอื่น
ด. นี่แหละที่ทำให้หนูยิ่งชอบพี่
น. อย่าชอบพี่เลย
ด. ทำไม่ล่ะค่ะ
น. พี่มีเหตุผลของพี่
ด. งั้นหนูก็มีเหตุผลของหนู
น. ถ้างั้นบอกพี่ซิ ชอบพี่และงานของพี่ตรงไหน
ด. งานของพี่สื่อความเข้าอกเข้าใจ ใส่ใจ ห่วงใย แคร์กัน
อ่านแล้วรู้สึกเลยถึงความรักความอบอุ่น ในเยื่อใยไมตรีที่คนควรมีต่อกัน
ทำให้เห็นว่าความรักสวยงาม
น. พี่ไม่อยากพูดเลย มันเป็นการเสแสร้งเพื่อครอบงำและครอบครองเท่านั้น
ด. พี่ล้อเล่น
น. จริงๆ
ด. งั้นเสแสร้งว่ารักกันได้ไหมค่ะ มันใช่อย่างที่พี่พูดจริงไหม
น. ลองหรือ ? ลองเลิกสนใจมันเถิดครับ
ด. ถ้าให้เลิกคิดเลิกรู้สึก หนูว่าชีวิตหนูก็ไม่มีความหมาย
น. ไม่ตายหรอก พี่เลิกรู้สึกต่อมันมาร่วมยี่สิบปี ไม่เห็นเป็นไร
ด. หัวใจตายด้านไปแล้วมั้งคะ
น. ด้านหรือ ?! มันก็ปกติดี ไม่เจ็บปวดร้อนหนาวกับเจ้าความรักที่ว่านั่น
ด.เสียงโทรศัพท์..ของพี่ใช่ไหม
น.อืม..ใช่ ขอเวลาคุยแป๊บนึง
ด.คุยเถอะค่ะ
น. เฮ้ย ไงวะพวก เป็นไงมั่ง อ้าวจะแต่งแล้วเหรอ ไหนบอกว่าเป็นโสดสบายกว่า.....ม่ายๆ ยังไม่มาวเว้ย
อืม.สนุกกว่าหรือ? ไอ้นั่นก็สนุกหรอกแต่หลังจากนั้นสิ ทุกข์สนิท
เออเอาเถอะๆ ถ้ามีความสุขก็ทำไป
วันไหนนะอ๋อ.ได้ๆ ไปซีทำไมจะไม่ไปล่ะหือ.
จะให้ควงใครไปล่ะ.ควงไปหลอกเพื่อนหรือวะเฮ้ย
อ้ายเสี่ยว ศีลของข้าเกือบเท่าหลวงพ่อแล้วโว้ย
ถ้าเว้นสุราเมรัยได้อย่างเดียวก็เรียกว่านบได้ล่ะวู้ย
เออๆอ๋อ.กำลังนั่งดูแม่น้ำ ที่เก่าๆ นี่จะไม่แวะมาหรือ
ไม่เป็นไร.เตรียมงานของแกไปเถอะ
โชคดีเพียก
ด.เพื่อนของพี่จะแต่งงานหรือคะ
น.ช่าย อ้ายหมอนี่ก็เคยบอกจะไม่เอาเมีย มันเคยบวชอยู่ 2 ปี ไปจนมุมในผ้าเหลืองสึก
แทบไม่ทัน อ้าวผมขายเพื่อนซะแล้ว ขอโทษนะ แต่มันคงไม่สะดุ้งหรอก เอื้อก
ด.ไม่เป็นไรค่ะ แต่ว่าพี่ทำอะไรๆพวกนี้ไปเพื่ออะไรล่ะถ้าไม่ใช่เพื่อใครซักคน
น.อ้าวก็จะทำเพื่อใครอีกล่ะ คนทำเพื่อตัวเองทั้งนั้นนี่
ด.ในหนังสือของพี่ มันบอกได้ถึงอุดมคติ เพื่อทั้งตนและเพื่อนคนอื่นๆ
น.นั่นเป็นหนังสือ
ด.งั้นพี่ก็หลอกคนอื่น
น.นั่นไงนี่แหละที่พี่ว่าคำยกยอปอปั้นทั้งหลาย พี่ไม่ได้ซึ้งอะไรกับมัน
ด.เริ่มเข้าใจค่ะ แต่นี่ยิ่งทำให้หนูนิยมพี่
น.เฮ้อ.....จะนิยมพี่ไปทำมาย
ด.ก็รักไงค่ะ
น.อย่ามารักพี่ พี่ไม่ชอบความรัก มันจากพี่ไปนานแล้ว
อย่าเลยน้องเอ๋ย
ด.พี่เริ่มเมาแล้วนะคะ
น.พี่ไม่เมา พี่ไม่เคยมาว

นวพงษ์ขว้างหนังสือรางวัลเล่มล่าของตัวเองลงแม่น้ำ
ดารณีจะคว้าไว้ก็ไม่ทัน มันลอยไปตามแรงน้ำไหลครู่เดียวก็จมดิ่ง

ร้านจะปิดแล้วบริกรสาวเอาบิลมาให้ ดารณีรับมาดูและจ่ายแทนเขา
บริกรชายอีกสองคนมาช่วยหิ้วปีกนวพงษ์ไปที่รถอย่างคุ้นเคย เขาบอกจะนอนที่รถ ตื่นแล้วจึงจะกลับบ้าน
หญิงสาวจะขับไปส่ง เขาไม่ยอม
เขามาที่นี่บ่อยเพื่อเขียนหนังสือ

เหล้าในขวด ความจริงเป็นน้ำผลไม้ธรรมดา

บางทีถ้าน.ไม่ยอมแพ้ และยังทนมารับรู้ความว้าเหว่ในชีวิตนักเขียนของเขา

บางทีคุณผู้อ่านก็รู้ว่าเรื่องนี้จบอย่างไร