3 ธันวาคม 2548 20:59 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. การเดินทางที่ไม่ต้องเดินทางของผมเริ่มขึ้นแล้ว
ผมต้องไปเมื่อผมรู้สึกว่าการอยู่กับที่คือภาวะอันน่าเหน็ดเหนื่อย
สิ่งที่ผมรู้สึกคือการเดินทางครั้งใหม่จะเป็นการพักผ่อนหัวใจที่รื่นเริงที่สุด
2. สัมภาระในกระเป๋าย่ามของผมพร้อมแล้ว
และหัวใจของผม..ก็พร้อมแล้ว
3. วัย 40 เป็นวัยที่เหมาะแก่การจรจัดอย่างยิ่ง
ผมขยับจะก้าวก็พลันนึกเข้าข้างวันและวัยของตัวเอง
ว่าสมควรต้องไปเสียที
ใช่แล้ว..ป้ายไม้เก่าคร่ำบอกเส้นทางตรงมุมถนนนั้นระบุว่า
ทางที่ผมจะเลือกจรจัดคือ..
เส้นทางสายวรรณกรรม
2 ธันวาคม 2548 05:59 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. ฉันจน
คือคนวงศ์ไพร่ไร้ทรัพย์สิน
ต่อชีวาข้างถนนคนหากิน
เอาเหงื่อรินแลกปัจจัยไว้เป็นทุน
2. ฉันเจียม
ผิวเกรียมเป็นขุยกระราวขนุน
ล้วนดำด่างหาใช่สีคนมีบุญ
บ่ละมุนละไมชวนให้ยล
3. เพียงฉัน
มีฝันรอคืนวันผลิผล
กับมีรักราวพันธะต่อกมล
สืบวงศ์ชนซึ่งใจนั้นใฝ่ดี
4. มีฝัน
เชื่อมั่นท้นใจบ่หน่ายหนี
รักบ่เคยเลือนกับเดือนปี
ชีวิตฉันมีใจมั่นคง
5. ต่อฝัน
ลูกขวัญสุขสัมฤทธิ์สมประสงค์
ภาคภูมิแม้เกิดมากับป่าดง
ได้ดำรงชีพงามตามหัวใจ
หน้าส่วนตัว
1979
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
