29 ธันวาคม 2551 03:04 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
๑. นานนอรอพ่อยิ้ม.............รวมสรวล
ทวยถิ่นทำสิ่งควร..........หนึ่งบ้าง
สืบสานสิ่งอันหวน-.......คืน-อิ่ม อกเฮย
เอยอิ่มเอมอกอ้าง.....พ่อแย้ม-เย็นเศียร
๒. ทวยเพียรงานหมู่นั้น...........เพียงไหน
งานแต่งเติมต่อไทย..........ใหญ่-ก้าว
เสกศิลป์ส่องธรรมใส....ยลแก่น ธรรมฮา
อาหมู่ไทยหยุดกร้าว...เรื่องร้ายคลายหนี
๓. ยินดีที่ผ่อนร้าย...................."แดง-เหลือง"
ในเหตุอันเปล่าเปลือง-........ผ่านข้าม
ทวยไหนไพร่-วงเหลือง.......แดงด่าง ดำฮือ
คือหมู่ไทยดั่งด้าม-.............เชื่อมเนื้อคมขวาน
๔. สมานสมัครน้อม.................ใจสรรค์
กอปรกิจเกื้อกูลกัน ..........ดุ่มหน้า
ไทยขืนคะเนงขวัญ.......ไทยห่อน เจริญแล
แปรศึกเป็นศักดิ์กล้า..เมื่อนั้นจำเริญขยาย
28 ธันวาคม 2551 07:45 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. เมื่อวานฝนตกปรอย ตั้งแต่เช้ามืดยันเที่ยงวัน
อากาศที่หนาวเย็นอยู่แล้วยิ่งเยียบเย็น
ผักหน้าหนาวคงตื่นเต้นตามประสาผัก
พวกเขาพากันทอดยอดและยืดต้นให้เหยียดยาวขึ้น
เม็ดฝนจ้อยค้างเกือบกลิ้งกะนวลใบ
ดูแทบแยกไม่ออกจากเม็ดน้ำค้างและน้ำที่ใบผักคายเอาไว้ตามมุมปลายเส้นใบ
เช้าวันใหม่ ดูมีความหวังที่จะสดใส
เพราะผักมีทีท่าว่าจะงาม
2. เช้านี้เธอคงตื่นแล้ว
ฉันคิดถึงเธอ อยากเด็ดยอดผักอวบและเขียวงามไปฝาก
เพื่อที่เธอจะอิ่มเอมหัวใจ
ยอดคนที่ฉันนับถือ