28 กุมภาพันธ์ 2549 10:45 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. เป๊ง ๆ เป๊ง ๆ
ประเทศนี้เป็นของเอ็งซะที่ไหน
เศษอาหารมีกินจงกินไป
อย่าเรียกร้องอะไรให้มากเกิน
2. เป๊ง ๆ เป๊ง ๆ
เคาะชามข้าวพวกเอ็งอย่าอายเขิน
ข้าเลี้ยงดูเอ็งมาพาจำเริญ
ให้ได้อยู่ให้ได้เพลินพอประมาณ
3. หน้าที่ดีถมระดมเห่า
กว่านั้นอย่าเข้ามาทำหาญ
หมอบราบคาบแก้วแล้วกราบกราน
จะได้ดีในงานนามการเมือง
4. เป๊ง ๆ เป๊ง ๆ
ปล่อยตามเพลงไพร่ฟ้าเจียนหน้าเหลือง
เสียงเคาะชามข้ามคุ้งบอกรุ่งเรือง
ถึงกาล เฟื้องสะพัดไกลถึงในดง
24 กุมภาพันธ์ 2549 23:42 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ไปบ่ดาวอังคาร
ไปกับยาน ลำใหญ่
เลือกตั้งสองเมษา
วันที่หนึ่งกลับมา คงได้
เลือกใครเป็นนายก
จึงจะไม่โกหกเราคนไทย
ยามเลือกตั้งเงินสะพัด
หลังเลือกตั้งอัตคัดใช่ไหม
บีบเอาจากชาวบ้าน
เสียภาษีกันอาน ไม่จริงหรือไง
ก่อนเลือกมากราบเรา
หลังเลือกแล้วเขาบ่กราบไผ
ไปบ่ดาวอังคาร
ปลีกวิเวกพอสำราญบานหทัย
ผ่อนคลายค่อยคืนมา
ใช้สิทธิ์เลือกธนาธิปไตย
24 กุมภาพันธ์ 2549 00:33 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
รุ่มร้อนกระอ่วนอก............เอาเหลือ
โน่นนี่มีเย็นเจือ.............อยู่บ้าง
นู่นนู่นร่มเหลือเฟือ......พักเหนื่อย กันนอ
เกลอห่อนไปห่างข้าง...เล่นเย้าเชิญสรวล
21 กุมภาพันธ์ 2549 23:31 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
วันนี้นึกชวนเขียนคำเคียงภาพ
ในระนาบความฝันอันมิตรหมาย
แม้นสนุกเชิญท่านร่วมบรรยาย
อาจต่อสายไมตรีให้ปรีดา
19 กุมภาพันธ์ 2549 22:36 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. หนังสือเล่มที่ 3 ในช่องที่ 2 ของชั้นที่ 4
ของชั้นเก็บหนังสือต่อเองแบบง่าย ๆ เล่มนั้น
ผมหยิบมาอ่านบ่อยมาก
คนที่ให้หนังสือเล่มนี้แก่ผม
เขียนข้อความบนกระดาษบันทึกแผ่นเล็ก สำหรับติดแปะว่า
ก.พ.,
เราไปร้านหนังสือเก่า
ซื้อเล่มนี้มาอ่านดู ก็ดีเหมือนกันนะ
ฝากมาให้ เพราะเห็นว่ารักกวีนิพนธ์
นุช
ทุกครั้งก่อนที่จะอ่านเนื้อในของหนังสือเล่มนี้
ผมจะอ่านขอความในกระดาษบันทึกแผ่นเล็ก
ที่แปะอยู่ที่ปกในเสมอ
ใช่แล้ว..และไม่ผิดเลย
หนังสือเล่มนี้คือตัวแทนตัวคุณ
ในทุกยามที่ผมรำลึกถึง
แม้วงโคจรของเราจะร่วมระนาบ
หรือเหลื่อมวิถีกันซักกระผีกธุลีหรือไม่ก็ตาม
2. กวีบทใหม่
บทที่1 บทต่อมา
และคงทุกบทล่ะ
ที่พูดได้ว่า..ไม่น้อยเลยที่ต่ออารมณ์มาจากหนังสือเล่มนั้น
แรงบันดาลใจในงานเขียน
มาจากทั้งตัวคุณและถ้อยคำของหนังสือเล่มนั้น
คุณจะรับรู้หรือไม่ ก็ไม่เป็นไร
แต่ผมบอกตัวผมเองได้
ว่า..
แรงผลัก ชนิดที่กำลังส่งอิทธิพลต่อหัวใจของผมอยู่เวลานี้
เกือบทั้งหมดนั้น
มาจากคำของคุณกับหนังสือที่คุณให้ไว้หนนั้น
วันข้างหน้า..
ถ้าคุณได้อ่านกวีบทใหม่ บทใดบทหนึ่ง
ที่ผมเขียน
ผมเชื่อว่าคุณจะรู้
ว่าทั้งหมดทั้งมวลนั้นผมมีคุณเป็นแรงใจ ให้แรงผลักทรงพลัง
สร้างสิ่งที่ไม่อาจเกิดได้เองหากไม่มีคุณ
3. ผมเขียนคำอุทิศไว้ล่วงหน้า
ก่อนที่กวีบทใหม่จะเรียงบทเป็นหนังสือเล่ม
ว่า..
แด่คุณ
ผู้เป็นฟืนและไฟของหัวใจดวงเจียม...
จากผม
ก่อพงษ์