18 เมษายน 2547 13:52 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
หากใช้คำสุภาพน้อยโปรดอภัยด้วย
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
2 มี.ค.2547
-------------------------------
แปะดาวจิ๋วปิดยอดอกให้นกหน่อย
นกก็ห่วงเด็กน้อยนะรู้ไหม
ก็จริงอยู่ที่นกเด่นจนเป็นภัย
ด้วยเด็กทั้งประเทศไทยเพ่งสายตา
ไม่ก็เอาบัตรเครดิตปิดให้หน่อย
นกก็ห่วงเด็กน้อยนะคุณขา
ก็จริงอยู่ที่นกเล่นเป็นมายา
ยั่วกามายวนอบายคนหลายคน
ที่นกทำนกอยากว่าเป็นอาชีพ
ทางอื่นตีบตันกับแสนสับสน
เปลือยหลังไหล่ง่ายต่อตาประชาชน
ผู้ชอบยลตรงปลมนายกระหายกัน
ที่นกทำมันเกินกว่าเป็นอาชีพ
เพราะมันบีบหัวใจบีบไฟฝัน
ให้เหลือเพียงความเขลาความเมามัน
ในอารมณ์หื่นหรรษ์อ่อนปัญญา
ที่นกทำมันทายท้าทุกอาชีพ
เพราะอิ้วหีบจนความดีเหมือนขี้หมา
โพสต์ท่าสวยขายหน้าใสได้ราคา
เด็กดาหน้าคิดก้าแผ้แห่ขายตรึม
บอกจะเอาแบบหน้างามตามพี่นก
เจตกะปรกฟังปวดใจได้แต่ขรึม
ข้าตีบตื้อบื้อเบื้อเมื่ออาวครึ้ม
อวดภาพนกอกสะบึมแอ่นซำบาย
เอาดาวจิ๋วปิดหน้าให้ข้าด้วย
ลูกสาวข้ามันว่าสวยสะเทิ้นหลาย
จะเอาเยี่ยงเกินนกว่าอกจะวาย
ยินแล้วอายเทวดาและฟ้าดิน
ไม่โทษนกที่ตกที่นั่งลำบาก
แต่โทษโลกที่ฉุดลากเธอฉีกปลิ้น
เมื่อโลกยื่นเงินมากมายให้นกชิน
เธอย่อมยินดีเอื้อด้วยเนื้อตัว
ใครถามถึงหิริโอตตัปปะ
มันลับโลกนานแล้วล่ะแม่ทูลหัว
ภัยมาถึงลูกอ้ายหมา โอน่ากลัว
นกไม่มีลูกสักตัวกลัวอันใด .
(อ้ายหมา หมายถึงผม ผู้เขียน)
-------------------------------------
มีคำผวนหลายที่ครับ
คุณคงเห็นแล้ว
(เผยแพร่ครั้งแรกในเว็บหญิงไทยขอรับกระผม)
18 เมษายน 2547 05:44 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
คลิก คลิก คลิก
ใจสั่นระริกเมื่อคลิกมา
คลิกเย็นคลิกค่ำคลิกเช้า
เอ็ะนี่ตัวเราเป็นไรหว่า
ไม่มาก็คิดถึง
ไม่มาก็คิดถึง
มันเป็นประหนึ่งคนบ้า
คลิกอีก คลิกแล้ว คลิกอีก
คิดจะลองหลีก ดูสักครา
แต่แล้วก็คือเก่า
แต่แล้วก็คือเก๊า
ใจอ่อนจริงเรา ยังกะหลับมา
ดี ดี ดี่ ดี้ ดี ดี่
ha
17 เมษายน 2547 22:00 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
แวะมา
ไม่เห็นใคร
บ้านใหญ่
หลังเหงา
คนไม่อยู่
เห็นแต่ผ้า
แต่เมื่อมา
ไม่มาเปล่า
หยิบก้อนดิน
เขียนข้างฝา
บอกว่า
มาแต่เช้า
คิดถึงมาก
อยากคุย
เรื่องไปลุย
เก็บดาว
จะไปแล้ว
จะมาใหม่
ฝากดูแลใจ
นะอาว
17 เมษายน 2547 20:20 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ตอก
--------------------------------------------------
เขาประกาศโพ่งโพ่งหกโมงเช้า
จงรีบเข้าไปอำเภอเสนอแขน
ให้ตอกตราว่ายากจนเป็นคนแคลน
มีคำขวัญเป็นแผ่นแผ่นบอกแผนดี
ใครตอกเลขจะถูกเสกให้สุดสุข
บ่เงียบเหงาเจ่าจุกเหมือนก่อนกี้
ความยากจนข้นแค้นแม้แสนที
จะลดมีทีเดียวเดี๋ยวเห็นกัน
ยุคทองของคนเข็ญจะเบนมา
ไม่ใช่เพียงตีตราแล้วพาฝัน
คนถูกตอกบอกกันต่ออย่ารอวัน
อะไรจะอัศจรรย์อย่ามั่นใจ
เราไม่เคยกอบน้ำทะเลดื่ม
เราไม่เคยหลงลืมวันเก่าใหม่
นครหลอกกลอกตามาเท่าใด
นครนั้นยังแร้นไร้หัวใจจริง
คนจริงใจตายแล้วทีละคน
คนโลภโมโตจนสุดก้านกิ่ง
แก้วก้อนก่องแจ่มใสในมือลิง
วันนี้เห็นชัดยิ่งหรือว่ายัง
สักเลขตีทะเบียนเขียนบัญชี
ดูให้ดีเพ่งให้มากถึงฉากหลัง
หมากใดหมกเม็ดใดเม้มอยู่เต็มลัง
อย่าเพียงเชื่อคำขึงขังแล้วนั่งคอย
นครนี้คนเรืองรองด้วยซองขาว
ลอดใต้โต๊ะกลบคาวและมูลฝอย
เห็นเรื่อยมาพวกนายว่าขี้ข้าพลอย
ผลักเป็นถอยปล่อยเป็นพล่ามอยู่ตามมุม
ไม่มุมแดงก็แฝงเขียวน้ำเงินขาว
คนละอย่าง ต่างดาว และต่างกลุ่ม
ผลประโยชน์ขัดใจเหมือนไฟรุม
อยากจะคุมประโยชน์ไว้แต่ฝ่ายเดียว
จึงยากแท้จะแก้จนให้คนรวย
เว้นเสียจากถูกหวยไฮโลว์เอี่ยว
กับแจกหุ้นให้กำจายเป็นสายเชียว
เครือข่ายใดก็เครือเดียวเด่นอุดม
ตราบที่ความเป็นชาติเป็นเพียงคำ
เอามาเอ่ยตอกย้ำยามทุกข์ถม
แล้วปล่อยให้ลอยหายกับสายลม
ปล่อยคนจมความจนตายไม่นำพา
สร้างชาติต้องคิดกันแบบเพื่อชาติ
อย่าอ่านขาดเอาชาติตั้งไว้บังหน้า
ชาติคือชนคนเดินดินธรรมดา
ให้เขาพูดให้เขาพาอย่าคิดแทน .
---------------------------------------------
ถอน
---------------------------------------------
ผมรวยแล้ว
ผมขอทำเพื่อแผ่นดินเกิดบ้าง
อย่ามองผมด้วยสายตาแบบนั้น
ที่ไม่เชื่อใจผมเอาเสียเลย
ผมบริสุทธิ์ใจจริง ๆ
ผมต้องการให้คนบนแผ่นดินนี้มีความสุข
ทุกคนต้องได้รับการศึกษา
ใช้ความรู้ที่ได้เรียนมาพัฒนาตนเอง และพัฒนาสังคม
คนจนบนแผ่นดินนี้ เขาขาดโอกาสและเสียเปรียบ
เขาไม่มีต้นทุนความรู้ ไม่มีต้นทุนทรัพย์
ไม่มีต้นทุนความเชื่อถือ ไม่มีต้นทุนวิธีการ
มรดกอันแร้นแค้นของเขามีแต่แบ่งกับหาร
หรืออย่างมากก็หักลบกลบหนี้ได้เท่านั้น
ผมจะให้โอกาสพวกเขา
เพราะผมมีโอกาสมากกว่า
ผมมีต้นทุนความรู้มากกว่า
ผมมีต้นทุนทรัพย์มากกว่า
ผมมีต้นทุนความเชื่อถือมากกว่า
ผมมีต้นทุนวิธีการมากกว่า
ผมมีต้นทุนของอำนาจด้วย
มรดกอันอุดมของผมถึงจะหารจะแบ่ง
อย่างไรก็ไม่มีวันหมด
มีแต่จะพอกพูนขึ้นเพราะมันมีวิธีการที่ดีในการโยงเป็นข่ายเครือ
ซึ่งเป็นรูปแบบที่คนจนน้อยคนจะรู้
ถึงรู้ก็ทำไม่ได้เพราะขาดต้นทุนที่ผมว่าไปแล้ว
เชื่อผมเถอะ ลงชื่อและบอกเอาไว้ว่าคุณจน
ผมจะช่วยคุณ ทุกคนจะช่วยคุณ
เรามีวิธีการที่หลากหลายและบูรณาการ
พูดให้ตรงคือเราทำได้ทุกอย่างเพื่อคุณ
แต่ที่สำคัญคุณต้องช่วยตัวเองด้วย
ตราบใดที่ผมยังอยู่
และเศรษฐกิจโลกยังเป็นขาขึ้น
ชีวิตของคนจนจะต้องดีขึ้น
เพียงแต่เชื่อผม
อย่าลืม ทุกครั้งที่มีการเลือกตั้ง
ต้องเลือกผมเท่านั้น
ถ้าไม่เลือกผม
คุณไม่มีทางสมหวัง
ผมนายรวย
เบอร์หกร้อย
พรรค.เอ่อ.. พรรคอะไร
อย่าเพิ่งถอนหายใจ
อ๋อ .ผมพรรค คู ดอย
-------------------------------------------
ว่าแต่ว่า
คุณเคยเมาค้างไหมล่ะครับ
OOOOOOOOOOO
หมายเหตุ
ตอก=ดื่ม ดวด
ถอน=ดื่มแก้เมาค้าง
OOOOOOOOOOOO
17 เมษายน 2547 13:10 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ตามผมมา
บนยานเรียบง่ายของผม
หรือยานหรูของคุณก็ได้
เราจะไปที่โน่น
โน่นแหละ
ที่ที่หลายคนคิดถึง
แต่ไม่กล้าไป
ที่โน่นเงียบ
แต่ไม่เหงา
ที่โน่นเบา
แต่ไม่ฟุ้ง
ที่โน่นขาว
แต่ไม่จ้า
ที่โน่นซ่า
แต่ไม่ยุ่ง
ไม่ต้องหลั่งเลือดและน้ำตา
ไม่ต้องถามหาเห็บเหลือบริ้นยุง
ไม่ต้องทนฟังคำโกหกพกลม
ไม่ต้องก้มหัวยอมให้ใครเอาใจไปถลุง
กินอิ่ม นอนอิ่ม
เลือกได้จะเดี่ยวขิม
หรือเขย่าอังกะลุง
สีซอ
หรือ
ไวโอลิน
ไม่มีคนหมิ่น
มีแต่คนมุ่ง
มุ่งหมายไปสูง
สูงกว่าโลกธรรมที่ปรุงกับปรุง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
หน้าส่วนตัว
615
