29 พฤษภาคม 2547 20:46 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
อ่านแล้วอิ่มเอมในหทัยเหลือ
บ่รู้เบื่อยิ่งมากยิ่งอยากอ่าน
กระหายรับปัญญามานับนาน
ได้เสพสาส์นทิพย์ซึ้งจึงยินดี
เกิดเป็นคนยังกายอยู่ในโลก
ขอดับโศกด้วยวิชชากับหน้าที่
ขอเลี้ยงชีพด้วยปัญญาบรรดามี
ขอยินดีในธรรมสำราญใจ
อย่าอับจนจนไม่ได้เขียนอ่าน
หรือดักดานคร้านตรองครองนิสัย
แม้นได้เกิดใต้ฟ้าสุราลัย
ขอเป็นไทซึ้งธรรมชำนาญเชาวน์
ให้ได้เสพถ้อยทิพยลักษณ์
อันกวีจำหลักสลักเสลา
ให้ได้จรดจารธรรมในลำเนา
ให้ได้เข้าถึงทิพย์ ถึงนิพพาน
อย่าให้หลงติดในอบายภูมิ-
เป็นบัวตูมจมมายามหาศาล
ให้โผล่พ้นน้ำเร่งขึ้นเบ่งบาน
อธิษฐานจิตตรงลงกับกลอน
หากเรียงถ้อยถักกานท์ผสานศิลป์
ให้สมจินต์มีมิตรหมายสโมสร
ร่วมทางไทสัมฤทธิ์ธรรมดังคำพร
บ่ร้าวรอนโศกแสนขาดแคลนธรรม
29 พฤษภาคม 2547 06:21 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ไก่บ้านขันกระชั้น
ปลุกเราให้ตื่นกันแต่เช้า
ฟ้าแจ้งแจ่มหัวใจไม่เบา
วันใหมนี้เรายังอุ่นใจ
เปิดบ้านออกไปรับลมเย็น
มองเห็นหลายสิ่งแสนสดใส
รับความสวยงามสู่ห้วงวัย
เพื่อแปรเป็นแรงใจดำเนินวัน
เก็บเอาฟืนที่กองอยู่
มาก่อไฟย้อนดูภาพเก่านั้น
ก็ได้เห็นม่านควันโรยพลัน
นั่นแหละวันเวลาเดิมของเรา
เดินทางห่างอดีตมาไกล
ของทุ่นแรงเร่งให้เร็วแต่เฉา
รีบร้อนรนไล่ตามเงา
เหนื่อยหน่ายหนักเข้าก็ปล่อยคว้าง
ควันไฟจากเตาฟืนฟื้นฝัน
เธอกับฉันยังเคียงใจไม่ห่าง
รักเอยยังชื่นเย็นทุกเส้นทาง
ย้อนเวลาดูบ้าง แจ้งแจ่มทรวง
28 พฤษภาคม 2547 02:29 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
เขียนความฝันลงบนกระดาษ
วาดภาพบ้านน่าอยู่
บ้านมีความรักชุบชู
ผู้อยู่ดูแลแคร์กัน
มีความสงบเย็น
เป็นเหมือนบ้านฝัน
ไม่ด่าทอเหยียดเย้ยหยามหยันกัน
ไม่มองกันและกันด้วยหางตา
ชื่นชมเป็นปลื้มยกย่องกัน
เชื่อมั่นในรักอันมีค่า
ร่วมมือสร้างสรรค์ในวันเวลา
เป็นดุจคนคนเดียว
มีลูกที่ฉลาดกล้าน่านิยม
อยู่ในสังคมที่ไม่บ๊องบ้าน่าหวาดเสียว
คนเอื้อเฟื้อกันสนิทสนมกลมเกลียว
รวมใจเป็นดวงเดียวสร้างความสุขใจ
บ้านหลังน้อยที่วาดนั้น
จะมีห้องและชั้นหนังสือทั้งเก่าใหม่
นั่งอ่าน
นอนอ่าน
เอนหลังอ่านได้
เพื่อความอิ่มเอมใจทุกวัน
21 พฤษภาคม 2547 23:40 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ประชาชนจงเสียและสละ เพื่อชนชั้นนำและผู้มีคุณภาพชีวิตที่ดีกว่า เถิด
ประชาชนที่รักทั้งหลาย
ท่านเกิดมาเพื่อแผ่นดิน เท่านั้น !
ท่านไม่ได้ต้องการอะไรมากเลย สำหรับต่อหรือยืดลมหายใจ
อาหารราคาถูกเพียงเล็กน้อย
น้ำด้อยคุณภาพจำนวนหนึ่ง
การศึกษาที่จัดแบบขอไปที
การประกันคุณภาพชีวิตแบบโหลๆ ที่จัดโดยรัฐ
ฯลฯ
เพียงเท่านั้น
ก็ดูเหมือนมากเหลือเกินสำหรับประชาชนผู้เป็นเจ้าของแผ่นดิน
ท่านทั้งหลายอย่าเรียกร้องอะไรจากรัฐเลย
รัฐไม่ได้มีหูไว้ฟังเสียงร้องทุกข์ของประชาชน
รัฐไม่ได้มีตาไว้เฝ้ามองผู้ทุกข์ยาก
รัฐไม่ได้มีหัวใจและสมองไว้เพื่อออกแบบสังคมอุดมคติ
รัฐมีหู ตา หัวใจ และสมอง
เพื่อที่จะเสาะหาว่าประชาชนมีอะไรสำหรับรัฐบ้างหรือไม่เท่านั้น
เมื่อใดที่รัฐเห็นแล้วว่าประชาชนมีสิ่งที่รัฐต้องการ
รัฐก็จะออกอุบายขอเอา หลอกเอา แย่งเอา ข่มขืนเอา จากประชาชนโดยหน้าด้านๆ
พร้อมกับสำรากวลียอดนิยม
ว่าประชาชนจงเสียสละประโยชน์ส่วนน้อยของตนเถิด
เพื่อประโยชน์ส่วนใหญ่ของรัฐ
รัฐคือใครเล่า
หือ
รัฐคือใคร ?!
นาย ก.
20 พฤษภาคม 2547 23:39 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ประชาชนทั้งหลาย
ท่านอย่าทำมาหารับประทาน โดยวิธีอื่นใดเลย
เอาทรัพย์ที่ท่านอุตส่าห์อดออมสะสมมาชั่วชีวิต
มาแทงหวยฟุตบอลเถิด
หวยอื่น ของคนอื่น ล้วนเป็นการพนัน และมอมเมา
แต่หวยนี้......ไม่ใช่
มาซีครับ
มาร่วมสานฝัน
ให้คนไทยได้ก้าวไป เล่น ฟุตบอลในระดับโลก ง่ายขึ้น
ฯลฯ
แต่ ผมขอวิงวอนหน่อยเดียวเท่านั้น
อย่าเพิ่งว่าอย่างนั้นซีครับ
ว่า
ผมหมดน้ำยา สิ้นสติปัญญาที่จะพัฒนาประเทศโดยการพัฒนาคน
ให้มีคุณภาพ เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของตนและสังคม
อย่าเพิ่งว่าอย่างนั้นครับ
ว่า
ผมเสียสติ ตื้นเขิน มักง่าย เห็นแก่ตัว
ฯลฯ
วิธีการเช่นที่ผมทำ มีคนคิดและอยากทำมานาน
แต่ไม่มีใครทำได้
อาจเพราะอาย
อาจเพราะมีอำนาจไม่มากพอ
จึงไม่อาจทำเป็นล่ำเป็นสัน เช่นที่ผมกำลังทำ
ประชาชนครับ
ปัญหาสังคมที่จะเกิดตามมา
เอาไว้ให้เป็นหน้าที่ของนายกคนต่อไปดีไหมครับ
เพราะนายก.คนก่อน ๆ
ก็ไม่ได้รับผิดชอบสังคมมาไกลอะไรนักหนา
ก็มีแต่นายก.คนต่อมาแหละที่ตามแก้ปัญหาอันหมักหมมสืบต่อกันมา
ปัญหาที่ผมกองสุมไว้ หรือก่อกองขึ้นมาใหม่
เอาไว้ให้เป็นหน้าที่ของนายก.คนต่อไปดีไหมครับ
มาแก้
อย่าถามหายางอาย หรือยางความรับผิดชอบของผมต่อสังคมของผู้ยังไม่เกิดเลย
จากผม
นายก.ผู้สิ้นสติ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
หน้าส่วนตัว
920
