18 กันยายน 2547 08:42 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
อาจมีใครหลายคนยังคอยเขา
กับมีเหย้าเรือนใจให้คืนหา
และมีรักปลอบใจมิให้ล้า
จึงหยัดกายคืบหน้าและฝ่าฟัน
ทุกชีวิตครองภาระเคลื่อนหน้าที่
โดยต่างมีจุดหมายปลายทางฝัน
แบกความหวังรอจังหวะจะมีวัน
สงบสุขโดยสามัญและมั่นคง
--------------------------------------
เขียนคำประกอบภาพในtosit.com ครับ
17 กันยายน 2547 05:56 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ชะเอ่อเอิงเอยข้าบ่เคยคิด
ข้านะมีชีวิตเหมือนกับบ่มี
เกิดมาเป็นคนจนข้าน่ะทนอด
มีชีวิตรันทดยิ่งกว่าซากผี
เขาให้ไปลงชื่อเป็นชนชั้นกระจอก
เพื่อนข้าอยู่บ้านนอกล่ะก็ปลื้มเต็มที่
จะได้เป็นคนจนแบบโดนตีทะเบียน
มีชีวิตวนเวียนอยู่กับกองหนี้
กองทุนกองเทินเพิ่นก็เมินคนจน
คนได้กู้แต่ละคนล้วนแต่เศรษฐี
แบบที่จนจริงจริงมันก็จนเครดิต
ผลตอบแทนเศรษฐกิจเท่ากับอี่
ใต้แลนด์เอ๋ยใต้แลนด์
เดี๋ยวมาร้องกล่อมแฟนแฟน อีกที
---------------------
ข้าน่ะเป้นคนจนเป็นคนเลือกตั้ง
รัฐธรรมนูญหนุนหลังให้เป็นฉะนี้
เสร็จจากการเลือกตั้งข้าเป้นคน
คือเป็นคนจนจนบนการเสียภาษี
เขาบีบตับบี้ไตให้เสียภาษีทั้งหมด
ซื้อสินค้าล่ะรันทดเสียทุกถี่
ทั้งคนจนคนรวยเสียเงินช่วยกัน
เสียไม่มีชนชั้นนั้นคือเสียภาษี้
เพียงแต่คนจนจนนั้นเป็นคนต่ำต้อย
มีที่ดินแปลงน้อยที่สองที่
เอาไว้แลกเงินตราจากบรรดาเสี่ย
ข่าวน้องแน็ตฟังละเหี่ยไหมผี่
ใต้แลนด์เอ๋ยใต้แลนด์
เดี๋ยวมาร้องกล่อมแฟนแฟน อีกที
15 กันยายน 2547 20:57 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ชะเอ่อเอิงเอยข้าบ่เคยคิด
ข้านะมีชีวิตเหมือนกับบ่มี
เกิดมาเป็นคนจนข้าน่ะทนอด
มีชีวิตรันทดยิ่งกว่าซากผี
เขาให้ไปลงชื่อเป็นชนชั้นกระจอก
เพื่อนข้าอยู่บ้านนอกล่ะก็ปลื้มเต็มที่
จะได้เป็นคนจนแบบโดนทะเบียน
มีชีวิตวนเวียนอยู่กับกองหนี้
กองทุนกองเทินเพิ่นก็เมินคนจน
คนได้กู้แต่ละคนล้วนแต่เศรษฐี
แบบที่จนจริงจริงมันก็จนเครดิต
ผลตอบแทนเศรษฐกิจเท่ากับอี่
ใต้แลนด์เอ๋ยใต้แลนด์
เดี๋ยวมาร้องกล่อมแฟนแฟน อีกที
12 กันยายน 2547 14:09 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
นี่... ภราดา และมหามิตร
คตินิยมของอเมริกันชน คือเสรีภาพอันไร้ขอบเขตอย่างนั้นๆ รึ
จึงแสดงออก โดยกระทำเยี่ยงนั้นเป็นอย่างน้อย
เสรีภาพของท่านคือเหยียบเข้าไปในหัวใจของหมู่ชนอื่นได้ทั่ว ด้วยรึ
มิน่าเล่า
เราจึงได้เห็นหมู่ชนอันจ้อย ในขอบเขตอันแทบไร้สิทธิ์เสรี
ยอมพลีเลือดในกายเซ่นบูชา
ศาสดาอันตนเคารพ
ด้วยอัตวินิบาตกรรม
อันเกิดอย่าง 11 กันยายน 2544 นั้นเป็นต้น
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด
ชนผู้มีเงินตราและเสรีภาพไร้ขอบเขตเป็นพระเจ้า
---------------------------------------------------------------
12 กันยายน 2547 10:26 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ปัญหามันรุมสุมจนสะอึก
นั่งคิดนอนนึกรู้สึกกระอัก
มโนตีบตื้อใบ้บื้อมึนตึง
เหมือนสิ้นที่พึ่งเหมือนหนึ่งขาดรัก
ปวดกระบอกตาเกินยาแก้ปวด
เส้นเลือดร้าวรวดขมวดโปนหนัก
ว่าโอโอ้หนอจะท้อหรือทน
เมื่อวันนี้สุดสับสน
ควรไหมผ่อนกมลสักพัก
............................
หายใจช้าลง หายใจช้าๆ
หายใจยาวขึ้น ยาวขึ้นทั้งเข้าและออก
นิ่ง อย่างสงบ
อืม...?!
เราบ้าอยู่คนเดียวนี่นา ?!
คนอื่นเขาไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร ?!
แล้วจำเป็นอะไรที่เราจะต้องทุกข์ตรมอยู่ !!
......................................
จึงผ่อนจึงคลายเหน็ดหน่ายค่อยถอย
ปัญหาสี่ห้าร้อย
มันยังเล็กน้อยที่รัก
ครับ
ลงมือแก้มันทีละอัน
เอาอันที่แก้ได้และสำคัญนั่นแหละก่อน
อย่างผ่อนคลาย
ใช่..
ลงมือทำโดยไม่ต้องทุกข์หัวใจก็ได้นี่นา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
หน้าส่วนตัว
1044
