23 ธันวาคม 2547 13:00 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ฟังก่อน
บัดนี้โลกของเราไปไกลเหลือแสน
หิริโอตตัปปะขาดแคลน
ชนบทถึงเมืองแมนก็เหมือนกัน
ทำชั่วไม่มีความยับยั้ง
คลื่นตัณหาคลั่งไร้ขีดขั้น
แรงกระตุ้นมาจากสื่อสารพัน
ที่ขายข่าวเท่านั้นคือจรรยา
อ่อนต่ออำนาจความอยากได้
ดวงจิตตกต่ำไปทางบาปหนา
กระทั่งยกมูลหมูขึ้นบูชา
ขอเพียงได้เงินตราพอกพูน
ลูกหลานจมลงทะเลบาป
ราคะพาธรรมสาปสูญ
ความชั่วไร้พรมแสน แดนอาดูร
คุณธรรมบ่พอเกื้อกูลสังคม
เมื่อลูกของเราหลานของเรา
ใช้ชีวิตขลาดเขลาขื่นเหลือข่ม
ฟอนเฟะเละราวฟายอาจม
คนเกิดก่อนอย่างเรามีสำนึกนิยมอันใด
17 ธันวาคม 2547 09:33 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
40. แม่คงเก็บตั๋วเงินรอหนูยอ
ขาวคงมีมากพอแล้วทรัพย์สิน
เราเคยจนกันมาจนชาชิน
เจ็บอย่ากินเวลาเยียวยานาน
41. จากวันนี้แม่สำลีขอพึ่งธรรม
ตัดบ่วงกรรมที่เหนี่ยวใจไปประหาร
ขาวอย่าพ้อถึงแม่ไกลบ่ไปนาน
จะคืนชานชมเจ้ากับเหย้าเรือน
42. ลูกบ่มีฝั่งฝาเพราะฝ่าฝัน
หวังมีวันพ้นขมสมสุขเหมือน
คนอื่นที่ผ่านร้าวเห็นดาวเดือน
มีผองเพื่อนหุ้มหอมพร้อมหมู่พงษ์
43. แม้นหนูยอเยือนนาอย่าแหนงนาง
ให้รับอย่างสมสง่าพญาหงษ์
ก็ช่างเถิดถึงอินทราเหยียดป่าดง
เราควรคงรักต่อยอของเรา
44. สงสารเธอเกิดอย่างอินทร์กินอย่างไพร่
ดีที่บ่เจ็บไข้ถึงบ่มเศร้า
ถึงเปิบกลอยแกล้มปลาร้ามานานเนา
ยอของเรายังนวลผ่องเกินย้องยอ
45. เชิญแสวงหาธรรมแม่สำลี
ขาวมันมีเวรกรรมให้ทำต่อ
คนช่วงชี้ว่าขี้ข้าน้ำตาคลอ
มีบุญพอจะบ่ายหน้าเข้าหาวัด
46.
11 ธันวาคม 2547 23:01 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
33. ยอพระกลิ่นมีองค์อินทร์มาเอากลับ
แม่ก็มึนเหมือนง่วงหลับเลยขวัญไถ
อึ้งทบอึ้งตอนเขาดึงเธอจากไป
แม่บ่เหลือสิ่งใดท้อใจแท้
34. ว่าโอ้โอ๋โธ่ถังอีนังหนู
ก่อนนี้สูอยู่ที่ไหนไม่แยแส
ก็อ้ายขาวนี่ใช่ไหมเอาใจแจ
คอยดูแลมาจนโตโถกรรมเวร
35. อินทร์นั้นอ้างลายพิมพ์กรรมพันธุ์
ยอพระกลิ่นเชื้อสวรรค์ควรชั้นเด่น
บ่ใช่ต่ำต้อยราวกับดินเลน
เดือนควรเพ็ญบ่ใช่คว่ำลงดำดาน
36. เออเชื้อกูมันดงมันดิบด้อย
บ่ดีเด่นพออวดถ้อยเท่าเธอท่าน
แล้วเมื่อก่อนก้อนเนื้อใดทิ้งไว้ปาน
ขยะมารหัวขนคนกับอินทร์
37. พอเสียเถิดพูดไปก็ไร้คุณ
รังแต่จะยิ่งฉุนให้คนฉิน
พ่อทะแกล้วแม่ป่วงแล้วน้ำตาริน
แม่บ่คิดขายลูกกินโปรดอย่าแคลง
38. ผมเป็นลูกของแม่ซึ้งแก่ใจ
ดีอันใดควรตั้งต่อก็แสวง
เมื่อไม่ใช่บุญดองครองรักแพง
ก็ปล่อยไปไม่โต้แย้งให้ยิ่งร้าว
39. นี่ไงตั๋วค่าตัวยอพระกลิ่น
เป็นน้ำใจในองค์อินทร์ให้กินข้าว
หน่ออินทรจรลาสู่ฟ้าพราว
คงเป็นดาวกล่อมราตรีที่แดนอินทร์
ฯ
11 ธันวาคม 2547 02:05 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
23. หนุ่มฟังนายจีบสาวก็หนาวทรวง
มึนความจริงความลวงกับหลายอย่าง
รักกันเล่นผ่านลืมลากว่าผ่านทาง
เออไฉนเวิ้งบางเป็นอย่างนั้น
24. เอ็งเป็นไรวะขาวหนาวไข้หรือ
ยินครางฮือแกมถอนใจมีใครหยัน
บอกข้ามาจะกลัวใครทำไมกัน
เราน่ะชั้นชาติชายอาชาไนย
25. มันบ่แม่นอย่างนั้นดอกนายครับ
อกจะดับขวัญเกือบหอนมันอ่อนไหว
เห็นนายจีบเด็กสาวก็หนาวใน
หวามหัวใจกับคำสาวที่เย้าคืน
26. ปัดโธ่เว้ยชอบน้องไข่ก็ไม่บอก
ที่แกล้งหยอกน้องไข่ใช่เรื่องอื่น
เอ็นดูแบบเหลนหลานเด็กวานซืน
มันทำงานกลางคืนคงยากคบ
27. ถ้าเอ็งชอบน้องไข่ก็ไม่ขัด
คุยให้ชัดถึงความฝันหมายบรรจบ
อย่าเสียเชิงอกหักเชียวนักรบ
ขอให้พบความรักเถิดนักรุก
28. ยินถ้อยคำของนายแม้คลายหงอย
ฝันหากคอยแต่คลายจางไร้ทางบุก
เพลิงเผาใจไร้ทางออกจากคอกทุกข์
รักนั้นซุกหนามไว้ในนามรัก
29. ขาวเทียวเวียนไปร้องเพลงคู่น้องไข่
มีกำลังตั้งใจหมายตั้งหลัก
ครั้นเอ่ยปากเผยฝันอันหมายภักดิ์
เธอก็ตีหน้ายักษ์แกมยิ้มเยาะ
30. จึงเหมือนอกอันฉกาจชาติทหาร
ถูกนารีนี้รานเจ็บปานเดาะ
เมื่อเกิดมาต่ำชาติจงฟาดเคราะห์
อย่าหมายเพาะต้นรักเกินศักดิ์เรา
31. บ่นานทหารขาวก็ลานาย
เป็นชาติชายชีพบ่สิ้นคืนถิ่นเก่า
กอบหัวใจไปอิงแอบแนบลำเนา
ให้ดินดงพงเผ่าเขาเยียวยา
32. ยอพระกลิ่นแก้วใจอยู่ไหนแม่
อ้ายขาวแย่ลืมน้องยอฯบ่ถามหา
ไปเสียนานปานนี้จึงกลับมา
ลืมเวลาน้องข้าหงอยอาจน้อยใจ
33. ยอพระกลิ่นมีองค์อินทร์มาเอากลับ
แม่ก็มึนเหมือนง่วงหลับเลยขวัญไถ
อึ้งทบอึ้งตอนเขาดึงเธอจากไป
แม่บ่เหลือสิ่งใดท้อใจแท้
ฯ
9 ธันวาคม 2547 15:26 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ก.พ. : ไม่ได้เลานิทานนานแล้ว
อยากฟังไหมลูกแก้วกมลเอ๋ย
ลตว. : อยากฟังครับเอาเรื่องใหม่ไม่คุ้นเคย
เชิญพ่อเล่าได้เลยลูกอยากฟัง
ปตว. : เอาแบบข่าวเขาว่าน่าอนาถ
คนประหลาดคลอดใหม่เกิดในถัง
ก.พ. : เอาอย่างงั้นหรือไงโหดร้ายจัง
ลตว & ปตว. : ข่าวนี้เด่นดังเชิญพ่อเล่าเอาสุดพวง
เล่าเลยพ่อ
ก.พ. : ได้เลย
เปิดฉาก
1. ยอพระกลิ่นเกิดแต่บ้องไม้ไผ่
มีกายหอมกล่อมหัวใจไปถึงสรวง
เป็นหน่อเนื้ออินทรสำเริงบวง
กับมนุษย์ปริ่มห้วงมหรรณพา
2. อินทร์เริงคนเริงสราญจนบานปลาย
เมื่อเกิดกายยอพระกลิ่นก็สิ้นท่า
เมื่ออินทรอ่อนหิริโอตตัปปา
ท้ายที่สุดก็จากลารังคนจน
3. คนผู้แม่สิ้นมิตรช่วยคิดอ่าน
แถมตกงานโซไข้ใจสับสน
จึงฉวยผ้ามาห่อหน่อเนื้อตน
แล้วหย่อนปนเศษขยะเปื้อนกะดิน
4. นางสำลีมีลูกชายชื่อนายขาว
ผิวงามราวผวยไหมใจตงฉิน
เสียงเด็กร้องจากถังไม้เขาได้ยิน
ก่อนเด็กสิ้นลมระรวยเขาช่วยไว้
5. ว่าโอ๋โอ้โธ่ถังนังแม่หมา
ยังรักลูกปลูกชีวาแม่ว่าไหม
นี่แม่คนเวรกรรมทำได้ไง
แร้นเยื่อใยใจดำจึงทำลง
6. เอาเหอะน่าพามันไปส่งหมอ
มีอันตายถ้าใครรอบ่รีบส่ง
ถึงสถานภิบาลนั้นอาจมั่นคง
อย่ามัวงงเลยไอ้นายอย่าหลายคำ
7. พ้นอันตายเพราะสำลีตามที่คาด
โลกมีคนใจสะอาดแม้กายขำ
อินทร์บ่รับเป็นพ่ออวดช่อธรรม
ก็ช่างอินทร์ใจต่ำซ้ำช่างคน
8. นางสำลีกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกเขา
บ่เร้นไหนให้เหงาหงอฉงน
ขาวผ่อนแรงเลี้ยงน้องล่าสาละวน
ยอพระกลิ่นจึงอวบมนเหมาะสมวัย
9. ยอพระกลิ่นยิ่งโตยิ่งผุดผ่อง
หนุ่มใดมองเป็นเหลียวหลังทั้งหวั่นไหว
ชวนนิยมถ้อยกระชับฟังจับใจ
นามลือไกลว่าเธองามเชื้อสำลี
10. ยอพระกลิ่นเอื้อนเพลงเก่งเกินเพื่อน
ไพเราะเหมือนกล่อมตะเว็นเด่นเหลือที่
จึงประกวดได้ถ้วยทองถ้วนเวที
แม่สำลีถึงหน้าบานปานบุญดล
11. แล้วนายขาวก็ถึงทีเกณฑ์ทหาร
จับใบแดงจากบ้านไปฝึกฝน
เป็นรั้วแกร่งป้องแมนแทนหมู่ชน
ลาสาวสาวในตำบลไปแดนไกล
12. ยอพระกลิ่นจึงตื่นหลับอยู่กับแม่
มีความฝันบ่ผันแปรแม้บ่ใหญ่
คืออยากร้องเพลงเพลินจำเริญใจ
ทันสมัยเสมอดาวคนกล่าวนาม
13. แม่สาลีตามใจพาไปร้อง
กี่คุ้งคลองขวางหน้าพาก้าวข้าม
บ่นานเดือนเหมือนฝันพราวรอวาวงาม
และแววดาริกาวามเริ่มวอมแวม
14. ลูกใครหนอพ่อคงคมสมแม่สวย
บ่เขินขวนมันสมองเกินของแถม
กล่าวขวัญไปทั้งบางออกต่างแดน
มีแฟนแฟนอยากออขอลายเซ็น
15. แล้วแววดาวก็พราวสุดฉุดบ่อยู่
ใครเป็นตาเป็นปู่อย่าตู่เห็น
ยอพระกลิ่นเพลินวงการปานเดือนเพ็ญ
ยลอิ่มเย็นอย่างอินทรผู้จรลับ
16. พลทหารชื่อขาว เผ่าสำลี
ด้วยกอบบุญจึงได้ดีไม่มีดับ
นายทหารฝึกแล้วสอนรู้ต้อนรับ
ขาวก็นับวันชาญในการนาย
17. เป็นพลขับพานายไปต่างทาง
บ่เคยกร่างอ้างเหล่าไปเหมาขาย
แต่ก็มีครบมาดของชาติชาย
ทำแทนนายนายใช้ทำเลยจำเริญ
18. เมื่อเก็บหอมรอมริบสิบเป็นซาว
จาก นายขาว เป็นท่าน ชัด แม้ขัดเขิน
ใครมีทองน้องพี่บ่มีเมิน
ใครมีเงินแม้เหม็นคาวก็จาวจาง
19. นายพาขาวฉลองดาวบนบ่านาย
ขาวจึงฉายกว่าขาวที่เล้าฉาง
คนมีเงินทำอันใดดีทุกทาง
ขาวเป็นอย่างนั้นด้วยบุญช่วยคุ้ม
20. จ๋าจ๊ะจ๋า น่ารักจริงน้องเล็ก
รักอาเจ็กได้ไหมพี่ใจหนุ่ม
พี่ใจเดียวหากหัวใจเหมือนไฟรุม
ขาดคนคุมห้วงใจท้อใจแล้ว
21. จ๊ะจ๋า จ๊ะจ๋า อย่าแกล้งแข
กี่คนแลอยู่รอบกายตั้งหลายแถว
ใจเดียวจริงหลายห้องจังฟังชวนแจว
ได้ใครแล้วคงขังคุม แขกลุ้มแทน
22. ..ลูกใครหว่าวาจาปฏิภาณ
เสียงขับเพลงก็ได้การหวานใจแสน
หัวใจหนุ่มกลุ้มดีไม่มีแฟน
อยากยินรักหนักแน่นก็แม่นค้าง..
23. หนุ่มฟังนายจีบสาวก็หนาวทรวง
มึนความจริงความลวงกับหลายอย่าง
รักกันเล่นผ่านลืมลากว่าผ่านทาง
เออไฉนเวิ้งบางเป็นอย่างนั้น
ฯ