2 พฤษภาคม 2550 06:04 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
2 พฤษภาคม 2550
๏ นานนอ บ เที่ยวเฟ้น.................หนังสือ
เลือกอ่านแลติดมือ...................สู่บ้าน
รวงไหนอยู่ไกลหรือ................ก็บ่
จึงถ่อมาสู่ร้าน..........................อ่านแล้วอุดหนุน ๚
๏ มีคุณโดยมากแท้.......................ศัพท์ สาร
ทวยแต่งไทจรดจาร................กล่อมเจ้า
หลายเหลืออย่างเพียขาน...........เออ อิ่ม ใจแฮ
แลอยู่ยลยิ่งเร้า...........................หยิบซื้อไวแสน ๚
๏ ดินแดนไทยแห่งนี้.....................ดีหลาย
เอมอ่าน บ ดูดาย........................กว่าก้อย
หนังสือส่งมาขาย......................เรียงอยู่
เรียงอยู่พันหมื่นร้อย..................ห่อนร้างคนหา ๚
๏ มามามาอ่านซึ้ง..........................วรรณศิลป์
หลากเรื่องหมู่ศิลปิน..................แต่งให้
หนังสือบ่แม่นหิน......................คอน แบก ดอกเฮย
เชิญหยิบเชิญเลือกไว้.................กล่อมห้วงกมลเขษม ๚ะ๛
29 เมษายน 2550 11:15 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
29 เมษายน 2550
๏ แลเรืองงามรุ่งฟ้า.....................เฮาฝัน
ฝนชื่นหยอกตาวัน..................หน่วยกร้าว
ฝอยฝนก่อวงขวัญ...................วงโก่ง
ยลย่อมคลายขุกร้าว.................โน่นรุ้งเรืองไหน ๚
๏ วงใดงามแต่งแต้ม....................ขอบเขา
แวนถิ่นเถื่อนนาเรา..................เหล่าข้อย
วงไหนกล่อมเวิงเขลา.............วานกล่อม เกลอแฮ
แลอย่ามีสักน้อย.......................ที่เย้ยยินแขยง ๚
๏ แดดแรงมวลเมฆเร้น................เลือนหาย
ฝนห่าง บ พร่างพราย...............กว่ากี้
เหลียวหาห่อนเห็นสาย..............ฝนสู่ นานอ
รอเหนื่อยนานเยี่ยงนี้................เพื่อนย้ำยินโหย ๚
๏ ปรายโปรยฝนเถิดไท้..................เมืองแถน
ทวยทุ่งยังขาดแคลน....................ขื่น ไห้
ขาดฝนหมู่เฮาแสน-.....................สาหัส
จมจ่อมความยากไฮ้....................เที่ยวฮ้องทุฮนเหลือ ๚
๏ ขอเกลือขอข้าวย่อม......................เทียวขอ
หลานอิ่มเฮาคงพอ........................หยุดบ้าง
เหลนเหงาหมู่เฮาหงอ...................บ อิ่ม ญาเอย
มาแต่ไพรซึ่งร้าง............................ถิ่นไร้นายหัน ๚ะ๛
------------------------
ญาเอย= เจ้านายเอย
ยากไฮ้=ยากไร้
ฮ้อง=ร้อง
ทุฮน=ทุรน
แถน=เทพฯ
เฮา=เรา
ห่อน=หาไม่
ฮ้าง=ร้าง
นาย=เจ้านาย
หัน=เห็น
โหย=อ่อนแรง
แวน=อยู่ ประจำเวร
ข้อย=ข้า , ข้าผู้น้อย
22 เมษายน 2550 09:48 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
๏ วาโยโชย ชื่นเช้า-..............เชียวขยม
ฝนค่ำวานตกพรม.............พร่างฟ้า
จึงพลอยผ่อนอันขม........อันขื่น ลงแฮ
แค กุ่ม เรียง ระย้า..........ย่อมย้ำเย็นขยาย ๚
๏ พระพายคงช่วยพลิ้ว............พรมขมอย-
เนาเถื่อนบรรดาดอย.............ด่านแคว้น
โหลนเหลนเหล่าคนหงอย........ลมเป่า กระหม่อมเนอ
อันขื่นโซแร้นแค้น................ผ่านพ้นพึงเขษม ๚
๏ ปรีดิ์เปรมเขม่าม้าง.................โดยฝน
วันก่อนดรุณทุรน-................เร่า - ร้าย
ควันโขมงห่อนเห็นหน...........ทวยขุก หนักนอ
ฝนบ่ง ฤดูย้าย...........................ชื่นเช้านอเหนือ๚ะ๛
20 เมษายน 2550 20:37 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
เสียมเย็นเย็นยิ่งน้ำ........เจียนแข็ง ทวยเอย
บางกอกตรอกเจียนแดง...ยิ่งแล้ว
เห็นหนหมู่คนแผลง......รอต่อ ความนอ
ดังเหตุอันบ่แคล้ว.........แกว่งค้อนกวนขวัญ
นับวันสิเดือดร้อน..........เลือดไหล
ลางหมู่คนใส่ไฟ..........พ่วงเชื้อ
บางผีแต่งตาใส...........ปลุกหมู่ ทวย ฮือ
ถือดาบปลายปื้นเงื้อ......ทิ่มเนื้อทวยเขลา
โอยผมกลัวครับ
กลัวจนหนาว
ชนชั้นสูงฟาดฟันกัน
ชนชั้นล่างพลีกรรม
19 เมษายน 2550 15:43 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
๏ คืนฝนโปรยพร่างฟ้า.................ราฝัน
เรือนทุ่งเถียงนาอัน...................พร่อมพร้อ
เนาเจียมต่อคำหยัน...................ของหมู่ เขียดฮา
อาอึ่งยังเอ่ยล้อ..........................เพื่อนไร้คนเหลียว ๚
๏ เดียวดายในค่ำชื้น.....................คืนฝน
ฟังเขียดกล่อมกันจน.................ลั่นคุ้ง
เรียมเหงาปราศเหตุผล..............โอยหมู่ เขียดเฮย
เชิญเอ่ยคำซึ่งฟุ้ง.........................ยั่วเย้ยคนหงอย ๚
๏ เลื่อนลอยในค่ำไร้......................อันหวัง
คืนเปลี่ยวเรียมหน่ายชัง..............ช่องฟ้า
โปรยฝนเจิ่งนองขัง.....................แนวเถื่อน นานอ
รอรุ่งคงวุ่นว้า..............................ย่ำน้ำตะบึงไถ ๚
๏ ทำไปใยเมื่อแร้น.........................เนียงเห็น
นางอยู่ในเมืองเย็น......................เยี่ยงนั้น
เนานาห่อนคลายเข็ญ..................ปานจ่อม โศกแฮ
ฟังอึ่งออดกระชั้น........................ขื่นปิ้มทรวงสลาย ๚ะ๛
หน้าส่วนตัว
1345
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
