23 กุมภาพันธ์ 2548 12:45 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. เกรี้ยวกราดสบถขม
ขากคำถมทลายขวัญ
ขอบแมนเคยเริงจันทร์
กลับขุ่นแขวนตะกอนไข
สุดย่านเคยเยือกเย็น
บ่ขื่นเข็ญโดยเป็นไท
ถ้อยถมจมขุกใหม่
ใครแบ่งสีปักเขตแขวน
แถมถ้อยเทียวเกรี้ยวกราด
ราวผูกขาดอมรแมน
เหยียดไทไปค่อนแคว้น
สบถถมขย่มขยำ
เหลิงศักดิ์กำแหงสาย
ขากถ้อยผายอเนกกรรม
หลงยศกับเหลิงส่ำ
พาคำคาย บ่ใคร่ครวญ
2. -
19 กุมภาพันธ์ 2548 08:07 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. เริงเรืองฤาจึ่งรั้น................เรอเหลิง
อันเอ่ยเอยสุมเพลิง............ถิ่นด้าว
ไฟลามต่อวงเวิง...............โหมใหญ่
ไทยใหม่ฤทัยร้าว..............หน่วงท้น ขุกถม
2. รันทมใครเอ่ยถ้อย............ถาบ ถาง
ขีดเถื่อนแถกเขตทาง.........ต่ำใต้
ลันเลงหล่มเลนพลาง.........โยนบาป
คำสาปราวแผกไท้..............ต่างเชื้อ พงศ์ฉวี
3. สาดสีแปรเปลี่ยนชั้น..........ชนเข็ญ
แดงดั่งกับกากเดน............อ่อนด้อย
เหลืองเหลือหล่มดินเลน.....ลดหลั่น
เขียวอ่อนออออดสร้อย........ยื่นน้ำ นมขาย
4. ไกลกลายไปห่างแล้ว..........ฤาขวัญ
จึงแบ่งขอบเขตกัน..............บ่เอื้อ
ไตรรงค์ร่ำรำพัน.................สีเปลี่ยน แล้วฤา
ธงแจ่มเคยอะเคื้อ..............แต่นี้ เป็นไฉน
14 กุมภาพันธ์ 2548 21:25 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. ใจดวงใดฤาบ่หมายความใยดี
สรรพชีพบนโลกนี้หรือที่ไหน
ล้วนเติบโตขึ้นท่ามกลางความวางใจ
กับเยื่อใยอันชื่อว่าความอาทร
2. ดอกไม้ที่เธอถือสื่อความหมาย
มิตรภาพเชื่อมสายสโมสร
เธอไม่รักแต่ตนบนทางจร
เธอเอื้อผู้เดือดร้อนถ้วนราวทาง
3. กุหลาบหลายดอก แค่คว้างเกลื่อน
ในวันเดือนอันความรักคือบางอย่าง
ที่สนองอารมณ์ล้วนแล้วด่วนจาง
เป็นเพียงของทิ้งขว้างริมทางเท้า
4. เมื่อหัวใจเธอหมายความใยดี
มิตรไมตรีเธอมีให้ใครหรือเปล่า
ไม่เอื้อเฟื้อ หมายเยื่อใยย่อมได้เงา
เป็นแค่กลีบกุหลาบเฉา เกลื่อนเปล่าดาย
12 กุมภาพันธ์ 2548 10:50 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. ผมปิดทีวี... แล้วปลดปล่อยหัวใจให้หนีไปจากคลื่นข่าวสารอันดูไร้แก่นสาร
ผมอึดอัดเหลือเกินกับการเสพติดข่าว
ณ นาทีนี้ ผมรู้สึกว่าทะเลสื่อ ผลิตสารสนเทศออกมามากเกินไป
จนเกินความจำเป็นสำหรับหัวใจของผม
หมากกลหลอกล่อให้หลงเสพติด ก็ออกลายยั่วอยู่นั่นแล้ว ทุกวี่ทุกวัน
จนผมรู้สึกเบื่อ.....
2. ยังดีที่โลกเหลือที่ว่างให้ผมได้ครุ่นคิดในแบบของผม
นี่ถ้าผู้จัดการรัฐ เข้ามายุ่งและพยายามจะจัดระเบียบความคิดของผมอีก
บางทีผมคงต้องทุบอะไรบางอย่าง อีกด้วยคนกระมัง
ประชดความไร้แก่นสาร อันใหญ่โตของประเทศนี้
8 กุมภาพันธ์ 2548 21:46 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ผมได้รับสื่อการสอนที่มีคุณค่ามากๆ จากคุณมัทแล้วครับ
ตอนเย็นเมื่อวาน
ได้เปิดให้เด็ก ๆ ฟังแล้ว หนึ่งเรื่อง เขาตั้งใจฟัง เงียบกริบเลยทีเดียว
เรื่องแรกที่ผมเปิดให้พวกเขาฟังคือ พระอภัยมณีนะครับ
ทั้งเทป ทั้งซีดีรอม ล้วนมีคุณค่ายิ่งนัก
ขอขอบคุณแทนเด็ก ๆ ครับผม