11 พฤษภาคม 2548 01:33 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. เรื่องเล่าเช้านี้
1. ตลาดสดเคลื่อนที่บนสี่ล้อ
เปิดเพลงคลอมาแต่เช้าเข้าหมู่บ้าน
เยือนยามเช้าราวหน้าที่บริการ
สับหมูแบ่งขายปานปันไมตรี
2. ซื้อห้าบาทสิบบาทอาจพออิ่ม
พวกพังผืดหมูต้มจิ้มแจ่วได้นี่
กินกับผักเก็บจากนาประสามี
ต่อชีวียายป้าประสาจน
3. กระเตงลูกกระเตงหลานมาออกัน
เลือกซื้อหมูสามชั้นมันเปลวข้น
พริกกระเทียมเจียมจ่ายอายก็ทน
หลานกับเหลนหลายคนยังรอคอย
4. บ่ได้กินหมากเงาะส้มมังคุด
น้ำลายสอก็ก้มงุดอย่างงั่งง่อย
มีหมากม่วงเปรี้ยวระเบิดก็เลิศลอย
กินกับข้าวเถิดเจ้ากลอยอย่าเกี่ยงงอน
5. เน้นให้อิ่มด้วยคำข้าวนะเจ้าเจียก
พึงสำเนียกในถ้อยคำยายพร่ำสอน
มีกินกันนั่นก็บุญอันสุนทร
กินแล้วนอนหลับตาอย่าเอ่ยกวน
6. พ่อกับแม่แกไปอยู่ในกรุง
ขายแรงงานหามรุ่งหามค่ำถ้วน
บ่พอกินดิ้นรนจนเซซวน
นี่ก็จวนเจียนพ่ายการขายแรง
7. หมูเนื้อเศษแกมเมือกกับมันเปลว
อาจเป็นเนื้อชั้นเลวของบางแหล่ง
กับคนจนแล้วถือว่าราคาแพง
ยามบ่มีใบแดงทุกข์แทงใจ
8. ตลาดสดเคลื่อนที่ห่างไปแล้ว
เสียงหมอลำแจ้วแจ้วจ่ายคำใส
พังผืดหมูต่อชีวันอยู่กันไป
คุณภาพชีวิตใหม่ยังไม่มา
9.-
8 พฤษภาคม 2548 17:23 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. หลั่งลงมาอย่าผ่านเฉยไปเลยฝน
เอื้อคนจนคนเนานาอย่าหน่ายแหนง
ฝนไม่หลากย่อมข้าวยากย่อมหมากแพง
ทุกถิ่นแล้งทุกแห่งร้อนสะท้อนใจ
2. หลั่งลงมาเถิดหนาอย่าหน่ายหนี
เรายินดีที่น้ำหลากมากรู้ไหม
กบเขียดซร้องร้องรัวอยู่ทั่วไป
พวกพฤกษ์ไพรก็ผลิพราวงามราวจันทร์
3. มีน้ำ มีนา มีปลา มีข้าว
มีสุข มีเรื่องราว ไว้กล่าวขวัญ
ขาดน้ำ ขาดนา ต่างจาบัลย์
มีชีวิตก็บีบคั้นอัดอั้นทรวง
4. หลั่งมาเถิดหนาอย่าหน่ายแหนง
ให้ยอดผักฟักแฟงแย่งเอื้อมสรวง
ขอฝน ขอฝน ข้าบนบวง
ฝันเห็นข้าวออกรวงอยู่เรียงราย
5. หลั่งมาเถิดหนาอย่าหน่ายหนี
ฝนบ่มีรู้ไหมคนใจหาย
แห่นางแมวทั่วบางแมวปางตาย
เห็นแต่เมฆเป็นริ้วสายฝนไม่มา
6 พฤษภาคม 2548 04:35 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
รำลึกถึงเพื่อนทั้งผอง
กับพี่น้องที่เคยอยู่พร้อมหน้า
เกือบยี่สิบปีที่ไกลตา
บางคนได้กลับมาเจอกัน
บางคนพลัดหายหาไม่เห็น
เหมือนเป็นเพียงคนในความฝัน
เปิดสมุดบันทึกรำลึกวัน
ภาพในอดีตนั้นก็พรูพราว
มาส่งข่าวบอกคิดถึง
จากเพื่อนคนหนึ่งข้ามคืนหนาว
กับฝากจันทราคณาดาว
เรายังเก็บเรื่องราวไว้ชูใจ
26 เมษายน 2548 06:38 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
แดดอ่อนอ่อนในตอนเช้า.....ให้เงายาวทอดทาบนา
น้ำขังเจิ่งสะท้อนฟ้า...............ดาลอุราอ่อนไหว
เพราะฝนตกเมื่อคืนนี้............ปลามากมีจึงดีใจ
ได้ว่ายแหวกในน้ำใส.............ได้ออกไข่ได้ลูกปลา
แสงแดดอุ่นนี้คุ้นนัก...............เหมือนความรักของคุณ
ตักนิ่มอ่อนเคยนอนหนุน.........ผมรักคุณนักหนา
ยามเมื่ออยู่เคียงใจ..................ผมไม่เคยคิดลา
ผมรักคุณเท่าท้องฟ้า...............ถามปลาดูก็ได้
ผม..รักแต่คุณ..........................คุณคุ้นหัวใจ
อ้อมกอดก็อุ้นอุ่น.....................ยิ้มของคุณยิ่งคุ้นใหญ่
ดาลใจดลหัวใจ.........................ให้ผมยิ้มให้โลก
25 เมษายน 2548 20:06 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. กินข้าวเที่ยงหรือยัง
มาทานด้วยกันครับ
วันนี้ผมทำกับข้าวเอง
ผมทำกับข้าวเก่งครับ
2. ภรรยาไม่อยู่ ลูกลูกก็ไปบ้านปู่
ผมอยู่คนเดียวครับ
เมนูเที่ยงที่จะบรรเลง
ผมออกแบบเองนะครับ
3. ผัดใบกะหล่ำเลือกใบไม่ห่อ
กับหมูสามชั้นก็พอครับ
ผัดแบบผัดผักบุ้งไฟแดง
ใส่เครื่องปรุงพริกแกงด้วยครับ
4. อย่าลืมแต่งหน้าด้วยพริกไทย
ซื้อหรือป่นเองก็ได้ครับ
ส่วนข้าวควรเป็นข้าวเหนียว
แต่ข้าวเจ้าก็ดีทีเดียวครับ
5. กินไหมครับผมทำเผื่อ
ผักของผมมีเหลือเฟือครับ
กะหล่ำปลูกแต่ก่อนหนาว
เพิ่งห่อเป็นก้อนกลมขาวตอนแล้งครับ
6. หรือว่าไม่อดเลยไม่อยาก
ไม่ยากก็เลยไม่ลำบากใช่ไหมครับ
ผมเคยได้ยินว่า ยิ่งอดก็ยิ่งอยาก
นี่ไม่ใช่แขวะหรือถางถากนะครับ
7. เอาล่ะผมจะกินมื้อเที่ยงซะที
ส่วนคุณเชิญอ่านบทกวีต่อเถิดครับ
ฯ
หน้าส่วนตัว
836
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
