10 กรกฎาคม 2548 18:12 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
สังคมเดินมาไกล
สมัยยิ่งแปลกเปลี่ยน
แรงไทจากแสงเทียน
ถดถอยค่อยหรี่หลัว
แรงขับเคยฉานฉาย
กลับกลายเป็นหวาดกลัว
บ่รู้ชี้อันดีชั่ว
ชาเฉยต่อชนฉล
สืบชีพแบบชามชาม
หวาดคร้ามแก่กลุ่มกล
รอกระฉอกเศษดอกผล
พึ่งผลาอามิสเขา
เป็นแบบแบบเบี้ยวบิด
หลงติดทางมัวเมา
สังคมจมจ่อมเศร้า
ทางออกปิดสนิทแสน
เมื่องานการอันหนัก
ออกแรงผลักไปแกนแกน
เบ้ารั่วอยู่ทั่วแคว้น
หรืออาจหล่อหลอมต่อฝัน
สังคมเมินคุณค่า
บางพิมพ์ล้าต่อคืนวัน
ยิ่งนับยิ่งคับขัน
ใครดูแล อย่าแค่มอง
ฯ
-----------------------------------------------
ปฏิรูปการศึกษา
เวลานี้เหมือนนิทานโกหก
ตลกและชวนสังเวช
6 กรกฎาคม 2548 00:06 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
แท้จริงคือการรุกและรานอนาคต
แรงปะทะนี้จะกลับมาสร้างความหวาดกลัว
ให้คนรุ ่นต่อไป
ที่ต้องเผชิญกับวงโคจรแปลกเปลี่ยน
ของดาวน้ำแข็งดวงนั้น กับดวงอื่น ๆ อีก
ที่เราไม่รู้ทั้งหมดว่าใครบ้างทำ deep impact
กับดาวดวงใด
การรุกและรานในนามของวิทยาศาสตร์
ท้ายที่สุดก็คือการเร่งจุดจบ
ของสิ่งมีชีวิตท ี่ขลาดที่สุด
ที่เรียก...
คน
4 กรกฎาคม 2548 00:14 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. ผมยังไม่ง่วง
เพราะงีบไปแล้วตอนบ่ายๆ
ค่ำคืนนี้เงียบและสบาย
ดาวนอกวงเมฆพราวพรายเต็มสายตา
อ่านบทกวีในเว็บบอร์ด
เพื่อหลับเป็นสุขโดยตลอดก่อนอุษา
กานท์กาพย์กำซาบวิญญาณ์
เป็นเช่นนี้นานมา นานมาแล้ว
2. ขอบคุณที่ยังอยู่จนดึก
เขียนกลอนกล่อมสำนึกให้เพริดแพร้ว
คำของคุณเหมือนดาววาวแวว
เติมฝันอันแพรวแล้วคลายร้าว
3. เมื่อหลับผมอยากฝันเขียนบทกวี
กล่อมดวงใจเติมไมตรีไม่มีสูญเปล่า
จริงละที่เราอยู่ในโลกนี้ชั่วคราว
แต่ใจดวงใดหรืออยากเหน็บหนาวร้าวล้า
4. ไม่ง่วงแต่จะขึ้นนอนก่อนคุณ
พรุ่งนี้จะหอบใจดวงอุ่นมาหา
พร้อมกับบทกวีสักวา
ตอบแทนความศรัทธาในคุณ
ราตรีสวัสดิ์ครับ
2 กรกฎาคม 2548 19:39 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. ที่ดินแปลงเล็กเล็กข้างคอกวัว
เมื่อดายหญ้าออกแล้วก็โล่งเลี่ยน
ผมอยากปลูกขิงข่าตะไคร้กระชาย
กระเพรา แมงรัก โหระพา สระแหน่
ชะพลู พริกไทย มะเขือ มะแว้ง มะเขือพวง
มะกรูด ถั่วพุ่ม ถั่วฝักยาว มะละกอ พริก
2. ผมได้พันธุ์ผักพวกนั้นมาจากตลาดสดบ้าง
จากญาติต่างถิ่นบ้าง
ปลูกวันละอย่างสองอย่าง ไม่นานผักพวกนั้นก็งอกงาม
คือทั้งงอกและงาม แตกหน่ออ่อนใหม่
แตกใบแตกกิ่ง ขยายคลุมดิน
เก็บกินไม่มีวันหมด ใครมาบ้านก็ได้กินผักสดพวกนั้น
ได้ติดมือกลับบ้านเอาไปปลูกด้วย
หลายคนกินมื้อเที่ยง มื้อเย็นกับเราด้วยความอร่อย
เพราะรสของอาหาร ความสดฉ่ำของผัก และความวางใจ
ว่าจะไม่มีสารพิษพวกยาฆ่าแมลงปนอยู่ ในพืชผักที่กิน
3. วันนี้ผมไปธูระต่างถิ่น
ได้เห็นวิถีชีวิตของชนบทที่เปลี่ยนไป
คนไม่น้อยมาหาผักพวกนั้นที่ร้านชำในหมู่บ้าน
เขาซื้อทุกอย่าง แม้กระทั่งผักที่แต่ละบ้านเคยเก็บเอาจากรั้ว
อะไรที่ทำให้ชนบทไปไกลขนาดนั้น
4. กลับจากต่างถิ่น
ผมยืนมองแปลงผักแปลงเล็ก
ที่ผักเกือบทุกอย่างอวดกิ่งและยอดงาม
ผมเริ่มเห็นคำตอบรางๆ
ใช่ไหมที่เราถูกกระตุ้นให้หาแต่เงิน และเงิน
ด้วยคิดว่ามันซื้ออะไรก็ได้
ความจริงก็คือ
บางอย่างเราไม่จำเป็นต้องพึ่งเงินเลย
เราก็ลิ้มรสของความสุขได้
การได้ลิ้มโอชารส
อัน สะอาด สะดวก และปอดภัยจากอาหาร
จากสวนครัวของเราเอง
นั่นเป็นตัวอย่างที่ใช้ได้อันหนึ่ง
ฯ
26 มิถุนายน 2548 21:45 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
อยากให้ดู sexy ฟอเร้ฟเหวอะ
ก็ทำเถอะ พอก แปะ และ ดูดไข
ระวังเพียงอันตรายหยุดหายใจ
มันข้นไหลเข้าหลอดลมจะตรมตรอม
sexy ไม่รู้สิ ถึงที่สุด
ก็โทรมทรุดสุดจะคิดถนอม
สังขารมีแต่ล่วง พวงพยอม
ถึงต้มย้อมก็คงออกทางหลอกตา
อยาก Sexy คงอยู่ที่สุขนิสัย
กินอันใดหย่อนอันใดให้ชิวหา
ตามใจอยากกินอยู่บ่รู้รา
จะอ้วนกว่าหมูตอนจนอ่อนทรวง
กินพืชผักอย่ารักเพียงรสน้ำตาล
ของใดหวานซ่อนภัยอันใหญ่หลวง
เลี่ยงได้เลี่ยงอย่าออกทางหลอกลวง
คือคอยล้วงคอโอ้กจะโศกตรม
กายจะต้านผักปลาแบบชาชิน
แม้หิวมากไม่อยากกินด้วยลิ้นขม
เห็นเหมือนผีผอมโซผีโง่งม
คงเคยชมนางแบบเทศแจงเหตุภัย
อย่าลืมเล่า กีฬาออกกำลัง
เหงื่อโซมหลังเถิดพี่ดีอย่างใหญ่
ทำจิตแจ่มพักบ้างอย่างเข้าใจ
sexy ไหนก็พ่าย ใจ กาย งาม
หน้าส่วนตัว
1012
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
