28 พฤศจิกายน 2553 05:57 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ฝากหัวลมอันหนาวส่งข่าวหา
หอบกลิ่นหอมแห่งนามาปลอบขวัญ
หอมมะลิหอม หอม กข. หอมต่อกัน
ฝากหัวใจมากำนัลเจือแรงใจ
ฝากตาวันอันอุ่นบอกอาทร
อุ่นผ้าผวยไว้ห่มนอนกันอ่อนไหว
แม้นหลับฝันก็ลุล่วงชื่นทรวงใน
ตื่นมายิ้มหยอกสมัยและโมงยาม
ด้วยความระลึกถึงนะครับ
ขอให้มิตร คุณอัลมิตรา หายเจ็บไข้ไว ๆครับ
29 ธันวาคม 2551 03:04 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
๑. นานนอรอพ่อยิ้ม.............รวมสรวล
ทวยถิ่นทำสิ่งควร..........หนึ่งบ้าง
สืบสานสิ่งอันหวน-.......คืน-อิ่ม อกเฮย
เอยอิ่มเอมอกอ้าง.....พ่อแย้ม-เย็นเศียร
๒. ทวยเพียรงานหมู่นั้น...........เพียงไหน
งานแต่งเติมต่อไทย..........ใหญ่-ก้าว
เสกศิลป์ส่องธรรมใส....ยลแก่น ธรรมฮา
อาหมู่ไทยหยุดกร้าว...เรื่องร้ายคลายหนี
๓. ยินดีที่ผ่อนร้าย...................."แดง-เหลือง"
ในเหตุอันเปล่าเปลือง-........ผ่านข้าม
ทวยไหนไพร่-วงเหลือง.......แดงด่าง ดำฮือ
คือหมู่ไทยดั่งด้าม-.............เชื่อมเนื้อคมขวาน
๔. สมานสมัครน้อม.................ใจสรรค์
กอปรกิจเกื้อกูลกัน ..........ดุ่มหน้า
ไทยขืนคะเนงขวัญ.......ไทยห่อน เจริญแล
แปรศึกเป็นศักดิ์กล้า..เมื่อนั้นจำเริญขยาย
28 ธันวาคม 2551 07:45 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. เมื่อวานฝนตกปรอย ตั้งแต่เช้ามืดยันเที่ยงวัน
อากาศที่หนาวเย็นอยู่แล้วยิ่งเยียบเย็น
ผักหน้าหนาวคงตื่นเต้นตามประสาผัก
พวกเขาพากันทอดยอดและยืดต้นให้เหยียดยาวขึ้น
เม็ดฝนจ้อยค้างเกือบกลิ้งกะนวลใบ
ดูแทบแยกไม่ออกจากเม็ดน้ำค้างและน้ำที่ใบผักคายเอาไว้ตามมุมปลายเส้นใบ
เช้าวันใหม่ ดูมีความหวังที่จะสดใส
เพราะผักมีทีท่าว่าจะงาม
2. เช้านี้เธอคงตื่นแล้ว
ฉันคิดถึงเธอ อยากเด็ดยอดผักอวบและเขียวงามไปฝาก
เพื่อที่เธอจะอิ่มเอมหัวใจ
ยอดคนที่ฉันนับถือ
2 เมษายน 2551 18:54 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
เถือนถอยไม้เอกซ้อน............เวิงสู
ยินข่าวฉาว-อกกู....................ขื่นไหม้
สูทสวมโอ่แลหรู......................เทียวเบ่ง คนนอ
กรรมโฉดยินไกลใกล้............ข่าวฟ้องยินแขยง
-----------------------------------------------------------------------
ได้ยินข่าว ส.ส. แสดงนิสัยสถุล แล้วเศร้า
สังคมประเทศเรานับถือเกียรติอันใด
ของคนพวกนั้น
5 ธันวาคม 2550 02:53 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
8.ข้างนอกทำเนียบเรียบขอบแคว้น
สิบสอหมื่นแสนแม่นอาสันต์
แม้นอดอยากยากแค้นหมื่นแสนวัน
สิเอาแรงไหนกันปันแก่เมือง
สองสอสามสออาจพออยู่
แลบางสอ อู้ฟู่ไม่รู้เรื่อง
สี่สอ ห้าสอรอรุ่งเรือง
ซาวสออาจท้อ-เคืองชังชาตา
ก็เมื่อสอบางสอเก่งฉ้อฉล
ร้อยสอก็จึงยากจนทนอายหมา
จึงพันสอหมื่นสอรอเทวา
บอกหวยเบอร์เออบ้าดาบนบาน
เงินถูกหวยเวียนคืนเจ้ามือหวย
สอซวยด้วยหนี้คามหาศาล
น้ำตาตกท่วมนาล้นบาดาล
หนี้จึงนองเนืองบ้านย่านตำบล
บางสอต่อชีพบีบหัวใจ
เปลี่ยนแอกไถเป็นทุนหมุนหลากหน
บางสอพ่ายดินฟ้าจนกว่าจน
ถึงจี้ปล้นชิงกินแบบสิ้นอาย
ลูกสอบางสอต้องหงอหงอย
ผอมแกร็นกระจ้อยกว่าเหง้าสาย
ลูกสอหลายสอบ่รอตาย
รินเหงื่อเพื่อพ้นพ่ายภัยโศกโซ
จึงได้เห็นหมื่นสอบวกแสนสอ
กรูไปรองานที่มีไม่กี่โหล
ลาเรือนชานย่านไร้หลักกิโล
แฝงอยู่แบบโทรมโซในเมืองแมน
ฯพณฯ เห็นภาพแจ่มกว่าแจ่ม
จำคืนแรมคืนนี้อย่างดีแสน
ภาพอาจหมองแต่ต้องใจตรงให้แปลน
ออกแบบแคว้นคราวหน้าท่าจะงาม
( มีต่อครับ )