ปานดำ
เป็นรูปของข้าพเจ้าเอง เมื่อประมาณ ต้น ปี 2524 ไปถ่ายรูป
เพื่อมาทำใบขับขี่รถจักรยานยนต์
ตอนนั้นขี่เป็นแต่รถจักรยาน
ก่อนที่จะเป็นรูปนี้ ตอนนั้นว่างงาน ช่วยทางบ้านทำไร่ข้าวโพด เขาเรียกว่าข้าวโพดข้าวเจ้า
ฝักใหญ่ แก่แล้วเมล็ดสีส้ม พอแห้งก็เก็บผลผลิตไว้ขายมีคนมารับซื้อถึงบ้าน
แกะเอาเฉพาะเมล็ด ไปตวงขายเป็นถัง ถังละ 30.-บาท
อยากจะหางานที่สบายกว่านี้ทำบ้าง
จึงเดินทางไปที่แรงงานจังหวัด เขาติดประกาศไว้ ร้านเฒ่าแก่ฮง ต้องการ ลูกจ้าง
ตำแหน่งพนักงานขายและควบคุมคลังสินค้า ในอัตราค่าจ้างเดือนละ 750.-บาท
ร้านเฒ่าแก่ฮง ต้องการลูกจ้างประจำ ในอัตราค่าจ้างเดือนละ 750.-บาท
ข้าพเจ้าสนใจมาก จึงเตรียมหลักฐาน บัตรประจำตัวประชาชน สำเนาทะเบียนบ้าน เข้าไปติดต่องาน
สอบสัมภาษณ์
เฒ่าแก่..........อืม..หน่วยก้านดี ขับรถมอเตอร์ไซด์ หรือรถยนต์เป็นไหม มีใบขับขี่ด้วยนะ
ข้าพเจ้า .......ขี่เป็นแต่จักรยานครับ
เฒ่าแก่.........ไปหัดขับรถมานะ ทำใบขับขี่มาด้วย แล้วมาใหม่
ข้าพเจ้า........กลับก่อนนะครับ พร้อมแล้วจะแวะมาใหม่
วันนั้นเอง เดินออกจากร้าน เฒ่าแก่ฮง แวะเข้าร้านถ่ายรูป “ห้องภาพ ดาวทอง “
ข้าเพเจ้า.........ถ่ายรูปทำใบขับขี่หน่อยครับ
นายดาว.........ขึ้นไปขั้นบนเลยครับ
ข้าพเจ้าสังเกต บริเวณห้องถ่ายรูป จะมีกล้อง 4 ขา ขนาดใหญ่ ตั้งอยู่กลางห้อง มีผ้าคลุม
มีเก้าอี้ 1 ตัวสำหรับนั่งถ่ายรูป
มีโคมไฟฟ้าหลอดใหญ่ 4 ดวง มีฉากวางข้างๆมากมาย
มีโต๊ะเครื่องแป้ง กระจก หวี ตู้เสื้อผ้าสำหรับถ่ายรูป
นายดาว.........แต่งตัวเรียบร้อยแล้วนั่งเลยนะ
ข้าพเจ้าทำตามคำสั่งโดยดี
นายดาว.........หันทางซ้ายนิดนึง ../ คืน ๆๆๆๆๆ / เอียงคอมาทางซ้าย/
คงไม่ได้ดั่งใจ นายดาวจึงเอามือมาจัดหัวกับคางโยกไปโยกมา
นายดาว........อยู่นิ่ง ๆ.นะ .ตามองกล้อง 1 ....2 ......แช๊ะ เรียบร้อย
นายดาว........เอากี่รูป
ข้าพเจ้า.........ครึ่งโหลครับ
นายดาว........ครึ่งโหล 80.- บาท มัดจำ 40.-บาท
ข้าพเจ้า........หนึ่งโหล ล่ะ
นายดาว........หนึ่งโหล 100.- บาท มัดจำ 40.-บาท
ข้าพเจ้า........งั้นเอา หนึ่งโหล
นายดาว........ค่า มัดจำ 40.-บาท อีก 2 วันมาเอา
เมื่อครบกำหนดเวลาตามที่นัดหมาย ข้าพเจ้าเตรียมเงินไว้ 60.-บาท เพื่อไปจ่าย
นายดาว.........เอาไปนัดมา พร้อมเงินมัดจำ 60.-บาท
ข้าพเจ้ายื่นเงินให้ เขานับเงินครบถ้วนแล้ว จึงส่งซองรูปให้ข้าพเจ้า
พระเจ้า ! หูของข้าพเจ้า มีปานดำตั้งแต่เมื่อไร
เป็น เพราะข้าพเจ้าอียงซ้าย หรือ แสงไฟ ที่ส่องไปไม่ถึง หูของข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าทำสีหน้าไม่พอใจ และค่อย ๆ เดินออกจากร้านอย่าเชื่องช้าแต่โดยดี