3 มีนาคม 2552 14:41 น.
ก่องกิก
จากสัญญาหมดอายุฉบับล่า
ถึงเวลาต่อใหม่แล้วน้องหนา
คือวันพุธที่สี่เดือนมีนา
ร่างสัญญาสองฝ่ายไว้ครอบครอง
อีกฝ่ายหนึ่งเรียกว่า ผู้เสนอ
ให้กับเธอจริงใจ ฝ่ายสนอง
สุขใจนักรักเราใช่สำรอง
คงสมปองหายเหงาเฝ้ารำพึง
จากสัญญาหมดอายุฉบับเดิม
เขียนเพิ่มเติมล่าสุดครั้งที่หนึ่ง
เข้าใจยังน้องจ๋าสุดซาบซึ้ง
เป็นที่พึ่งพักพิงอิงแอบกาย
เมื่อร่างเสร็จจัดพิมพ์สองฉบับ
พร้อมยอมรับลงลายมือเซ็นชื่อไว้
เป็นหลักฐานพร้อมพยานหลักฐานใจ
สุขฤทัยเสร็จพิธีพี่ขอบคุณ
1 มีนาคม 2552 13:18 น.
ก่องกิก
ที่รักพี่หนีหน้าพาหม่นหมอง
โอ้ว่าน้องลืมพี่ที่เพ้อพร่ำ
เธอบอกพี่ทีไรไม่เคยจำ
ลืมน้ำคำที่ให้ในสัญญา
ด้วยหน้าที่งานพี่ที่ทำอยู่
น้องก็รู้ว่ายุ่งอยู่นี่หนา
กำลังใจอยู่ไหนเล่าแก้วตา
ไม่รู้ว่าพี่เหงาเศร้าเพียงใด
จะวันนี้หรือวันไหนไม่ห่วงหา
ปล่อยพี่ยาไร้สุขเจ้าผลักใส
ไม่มาเม้นต์ปล่อยกลอนหล่นหลุดหน้าไป
ซึ้งน้ำใจเจ้าแล้วนะแก้วตา
ยังเวียนวนอยู่ที่นี่ลืมพี่แล้ว
หัวใจแป้วพบเพียงเงาเจ้าหนีหน้า
กลอนใกล้ใกล้เม้นต์ให้เห็นเต็มตา
หรือสัญญา......หมดอายุ.....อดสูจัง