30 พฤศจิกายน 2551 11:57 น.
ก่องกิก
เมื่อมีคนเคียงคู่อยู่แนบข้าง
ไม่อ้างว้างต่อไปแล้วหนอพี่
มีน้องคอยประคองสองชีวี
ร่วมฤดีมีชื่นสุขทุกคืนวัน
มีน้องช่วยสะสางทางสะดวก
ในด้านบวกคอยส่งเสริมเติมความฝัน
คอยชิดใกล้เคียงกายดูแลกัน
ร่วมฝ่าฟันอุปสรรค์รักของเรา
คราอ่อนแอแพ้พ่ายเหนื่อยหน่ายหนัก
ยังมีตักให้หนุนนอนก่อนใครเขา
มีอ้อมแขนอ่อนโอนโอบเบาเบา
คลายความเศร้าคลายโศกที่วก วน
คืนและวันหมุนเวียนเปลี่ยนวิถี
แต่ใจพี่มีเพียงน้องไม่สับสน
ยังรักเธอรักหลายรักจนล้น
รักท่วมท้นดวงใจไม่เปลี่ยนแปลง
27 พฤศจิกายน 2551 16:59 น.
ก่องกิก
คิดถึงจังคนดีสุดที่รัก
แม้งานหนักยิ่งนักรักคิดถึง
ในหัวใจของพี่มีดื้อดึง
มีคิดถึงต่อเธอทุกนาที
ทั้งคิดถึงทั้งเป็นห่วงนะดวงจิต
แม่มิ่งมิตรคนสวยของพี่นี้
ความรู้สึกรักรุมสุมฤดี
น้องกับพี่ก็ห่างกันสุดแสนไกล
ถึงเป็นเพียงความคิดคล้ายความฝัน
ความผูกพันพี่นั้นแสนยิ่งใหญ่
รอคนดีด้วยรักและห่วงใย
รอดวงใจดวงน้อยลอยมาชม
อ่านกลอนแล้วคนดีตอบพี่ด้วย
หากคนสวยไม่ตอบพี่มีขื่นขม
คงร้าวรานดวงจิตคิดตรอมตรม
นอนระทมอกหักเพราะรักเธอ
25 พฤศจิกายน 2551 12:45 น.
ก่องกิก
เมื่อเช้านี้พี่โทรไปสายไม่ว่าง
หรือน้องนางลืมพี่ชายปล่อยให้เหงา
คงลืมแล้วสัญญารักของสองเรา
พี่จึงเศร้ามือถือล่วงน้ำตาคลอ
อยากจะโทรติดต่อซ้ำย้ำเตือนน้อง
แต่พี่ต้องตัดใจเอาไว้หนอ
เมื่อว่างแล้วคงโทรกลับรับสายรอ
แต่นี่ก็เลยเวลามาครึ่งวัน
หรือเงินหมดโทรไม่ได้ใจไม่ดี
คิดแบบนี้จึงโทรใหม่เหมือนใจฝัน
สายไม่ว่างอีกแล้วอะไรกัน
แม่แจ่มจันทร์งานเยอะมากจริงจริง
โทรอีกครั้งลองดูเผื่อจะได้
ติดที่ไหนปิดไปแล้วเครื่องน้องหญิง
แบตเตอรี่คงหมดหมดทุกสิ่ง
พี่คงนิ่งรอสายใจสั่นเครือ
23 พฤศจิกายน 2551 12:29 น.
ก่องกิก
นี่น่ะหรือที่เราเห็นเป็นความรัก
ได้ประจักษ์เพราะดวงจิตเริ่มคิดถึง
พบแล้วหรือแก้วตามารำพึง
ยังคิดถึงน้องคนดีใช่ลี้ไกล
น้องเป็นทุกข์อย่าท้อขอปลอบจิต
เปลี่ยนความคิดให้เข้มแข็งเพื่อแก้ไข
เปลี่ยนความมืดเป็นสว่างกระจ่างใจ
เปลี่ยนทรามวัยด้วยรักแท้และแน่นอน
หากมีรักแบบนี้ชั่วชีวิต
อยากจะติดตราตรึงซึ้งสมร
อยากจะมอบรักเพื่อเอื้ออาทร
ให้บังอรมีสุขหมดทุกข์ภัย
เมื่อมีสุขแล้วมีทุกข์รุกเร่าร้อน
ฟังพี่ก่อนอย่าใจร้อนนะรู้ไหม
ค่อยค่อยคิดค้นหานะดวงใจ
ว่าปัจจัยใดทำให้ทบทวน
โอ้..ว่าความรัก
ได้ประจักษ์แก่ใจอย่าไห้หวน
ให้รับรู้เท่าทันอย่าเรรวน
น้องคู่ควรกับคำนี้พี่ยืนยัน