5 มกราคม 2551 16:39 น.
ก่องกิก
วันหยุดนี้ หยุดไหนไหน ใจไม่หยุด
ไม่อาจฉุด ห้ามใจ ให้คิดถึง
จึงเรียงร้อย ถ้อยคำ อ้อนรำพึง
ไม่อาจดึง ห้ามใจ นี้ได้เลย
อ้อนผ่านลม ผ่านฟ้า มากอดเจ้า
ผ่านลมหนาว เยือกเย็น เช่นอย่างเคย
ขอฝากสาย ลมอุ่น พัดรำเพย
ฝากใจเกย กอดใจ ให้อุ่นแทน
แม้นหนาวนัก รักอุ่น เกื้อหนุนให้
ความห่างไกล ทำให้ พี่หวงแหน
คิดถึงเจ้า กลัวความไกล ใจคลอนแคลน
พี่นี้แสน จะคิดถึง คะนึงครวญ
จำสัญญา ได้ไหม เคยให้พี่
ขอคนดี อย่าให้พี่ โศกกำสรวล
คิดถึงน้อง รักน้อง เจ้าแก้มนวล
พี่มาทวน สัญญา ว่ายังรอ
2 มกราคม 2551 09:00 น.
ก่องกิก
เริ่มทำงาน วันใหม่ กับงานใหญ่
ต้องมีใจ สู้งาน ไม่หวั่นไหว
หากมีใคร สักคน เป็นแรงใจ
งานทั้งหลาย ก็ผ่านไป ได้ด้วยดี
เปิดรับงาน ผ่านระบบ คอมพิวเตอร์
พี่ก็เจอ น้องสาว ขวัญใจพี่
มาลงกลอน ออนไว้ ในบ้านนี้
ดวงฤดี พี่ชุ่มฉ่ำ ขึ้นทันใด
พี่ทักทาย คนสวย ด้วยคอมเม้นท์
เธอคงเห็น ว่าพี่ มีน้ำใจ
ยังไม่ว่าง ตอบพี่ ไม่เป็นไร
ว่างเมื่อไหร่ อยากให้ตอบ เป็นบทกลอน
ต้องทำงาน ก่อนหนา ใช่ลาจาก
งานยุ่งยาก มากมาย หลายขั้นตอน
อีกสักพัก พี่จะมา หาบังอร
มาอ่านกลอน ที่น้องฝาก จากดวงใจ