31 สิงหาคม 2550 19:25 น.
ก่องกิก
ถึงกำหนด หมดวันลา กลับมาด้วย
แม่บุญช่วย อย่าคิดหน่าย เมินหน้าหนี
ป่วยนิดหน่อย ทำใจน้อย แม่คนดี
หมอดีดี เขามียา รักษาใจ
เช่นพี่ก่อง คนเก่า ที่มาก่อน
ชอบแต่งกลอน อ้อนรัก สาวหน้าไส
เขียนกลอนใหม่ ถึงไม่เพราะ หวานจับใจ
ก็เขียนไป พอได้อ่าน กันทุกคน
อย่าคิดมาก คนดี ของพี่เอ๋ย
พี่ไม่เคย ลืมเจ้าแน่ แม้สับสน
เพราะใจพี่ ยึดมั่น ดวงกมล
รักทุกคน ห่วงใย ไม่ต่างกัน
ขอให้เข้า มาอีกครั้ง ตั้งต้นใหม่
ตัวพี่ชาย จะไม่กวน ให้โศกสันต์
แล้วหนูหนู มาคิดพราก จากไปพลัน
กลอนมันมัน จะหายไป จากใจคน
30 สิงหาคม 2550 13:10 น.
ก่องกิก
ใจเหม่อลอย คอยหลาน เข้ามาอ่าน
นานแสนนาน ผ่านไป หลายเดือนแล้ว
ไม่เข้ามา เม้นให้ลุง ยิ่งใจแป้ว
โกรธลุงแล้ว หรือเนื้อเย็น ช่างเป็นไป
จะขอโทษ สักกี่ครั้ง จึงได้เห็น
ลุงนี้เป็น คนผิด แล้วใช่ไหม
หลานผ่านมา ทุกวัน แล้วผ่านไป
เห็นรำไร แว๊บแว๊บ แสบในตา
เข้าใจแล้ว คำที่ว่า คนชังกัน
กลอนใกล้กัน ก็เหมือนไกล สุดขอบฟ้า
ลุงรอหลาน คนดี นี้เข้ามา
สุดเหว่ว้า ไม่ทักกัน เหมือนวันวาน
หลุดวงจร ชีวิต จากลุงแล้ว
แม่หนูแก้ว จงไปดี เถิดนะหลาน
ปล่อยให้ลุง อยู่แบบนี้ คงชื่นบาน
ไม่สงสาร ลุงก่องแล้ว หลานแก้วเอย
29 สิงหาคม 2550 12:39 น.
ก่องกิก
ว่าจะลา ผ่าตัด ให้แผลหาย
แผลที่กลาย แห้งสนิท ก่อนกำหนด
ได้หมอดี ยาดี ไข้ก็ลด
หายไปหมด ทั้งโรคภัย ไข้ที่มี
กลับมาแล้ว พร้อมน้อมรับ ข้อกล่าวหา
พร้อมเข้ามา รับผิดชอบ ต่อน้องพี่
กราบ อภัย ที่ทำให้ เกิดคดี
เสื่อมราศี ผู้เกี่ยวข้อง ต้องผิดเพี้ยน
จะได้เป็น ตัวอย่าง คนรุ่นหลัง
การรับฟัง สิ่งสื่อสาร ผ่านคนเขียน
ก็จะป่วน วุ่นวาย ใกล้อาเจียน
โลกติเตียน ผิดพลาด เพราะคารม
แสนท้อถอย เหนื่อยหน่าย ใจอ่อนล้า
ที่กลับมา เพื่อรับโทษ กับสังคม
ใกล้บ่ายโมง ตรงเวลา ขอเข้ากรม
ปล่อยอารมณ์ ทำงานก่อน ด้วยอ่อนใจ
26 สิงหาคม 2550 16:40 น.
ก่องกิก
ขอลาป่วย สักระยะ นะน้องพี่
เพราะพี่นี้ ต้องผ่าตัด มันสมอง
เปลี่ยนนิสัย เสียใหม่ ที่ใฝ่ปอง
บอกน้องน้อง ทุกคน พี่ขอลา
เมื่อหายดี จะมาเยี่ยม ที่นี่ใหม่
ด้วยจิตใจ รักที่นี่ ไช่หนีหน้า
หากเพื่อนเพื่อน น้องพี่ มีเมตตา
คงได้มา คุยกันใหม่ ในบ้านกลอน
มรสุม ของชีวิต ที่รุมเร้า
พาใจเศร้า ทำระบบ แทบสั่นคลอน
ขออภัย ผู้ดูแล ที่บ้านกลอน
ขอพักผ่อน สักพัก ใช่จากลา
เพิ่งจะรู้ ประจักษ์แจ้ง เมื่อพาลพบ
ในระบบ สังคม พาอ่อนล้า
เหมือนจะสุข กับเป็นทุกข์ เอือมระอา
ไว้เดือนหน้า จะมาใหม่ ในมาดแมน
24 สิงหาคม 2550 22:34 น.
ก่องกิก
ยุ่งจริงจริงน้องนี้พี่หัวบาน
ยุ่งเรื่องงานนะน้องไม่ต้องสงสัย
ทั้งงานบ้านงานมุ้งยุ่งเหลือใจ
ทำไงได้แม่คุณช่วยจุนเจือ
พอเย็นหน่อยหัวหนักต้องพักผ่อน
หัวค่ำนอนอ้อนเมียเพลียใจเหลือ
พอตกดึกอ้อนกิ๊กไม่เคยเบื่อ
ช่างเหลือเชื่อพี่นี้ยังมีแรง
นี่ก็ดึกมากแล้วน้องแก้วจ๋า
ไม่โทรหาเพราะว่าพี่นี้แฮ้ง
โกรธพี่ไหมจ๊ะแม่แก้มแดง
ถ้าหากแรงฟี้นมาโทรหาพลัน