13 มิถุนายน 2550 10:14 น.
ก่องกิก
ถึงเวลา แล้วจ้า ขอลาก่อน
ต้องจำจร จากเธอ ไปก่อนหนา
เมื่อแฟนเก่า ของเธอ หวนคืนมา
น้องแก้วตา ก็รู้ อยู่แก่ใจ
นึกถึงลูก ทุกคน ต้องมีพ่อ
ถึงขัดคอ แตกหัก รักสลาย
ก็คงไม่ ถึงกับ ต้องใจวาย
อย่าร้องให้ เลยน้อง ของพี่ยา
ส่วนตัวพี่ มาพบเจอ เธอเข้าแล้ว
ใจแน่แน่ว รักน้อง ต้องชะตา
เพราะเธอสวย น่ารัก เป็นหนักหนา
แม้พี่ลา ยังไม่ลืม ความรักเรา
11 มิถุนายน 2550 13:25 น.
ก่องกิก
เรื่องข่าวคราว ของเธอ พี่ไม่สน
เพราะพี่คน รักแน่ แม่คุณเอ๋ย
ถึงมีข่าว แว่วเข้าหู ไม่สนเลย
พี่ไม่เคย หูเบา จงเข้าใจ
พี่จากมา เพราะงานพี่ มีมากนัก
ไม่เคยอยาก หนีหน้า ไปที่ไหน
ไม่เคยทิ้ง ให้น้อง หมองดวงใจ
อย่าเข้าใจ พี่ผิด นะคนดี
อีกไม่นาน พี่จะกลับ มารับขวัญ
แม่ดวงจันทร์ ยอดดวงใจ ของพี่นี้
จงดูแล รักษากาย ไว้รอพี่
ก่อนสิ้นปี คงจะได้ มาพบกัน
ขอขอบคุณ ที่ยังถาม ถึงพี่อยู่
พี่ก็รู้ เมื่อวานนี้ นินทาฉัน
เพราะท้องอืด ตาเขม่น มาทั้งวัน
แต่พี่นั้น ก็เข้าใจ ในรักเรา
7 มิถุนายน 2550 12:58 น.
ก่องกิก
นอนไม่หลับ กลับหมอน ที่นอนหนุน
คิดถึงคุณ คนดี ที่บ้านใต้
คนบ้านเหนือ อย่างพี่ มีแต่ใจ
และอยู่ไกล แน่แท้ แม่เนื้อเย็น
จะคิดถึง พี่บ้างไหม ในใจเจ้า
พี่คอยเฝ้า อ่านข้อความ ยามทุกข์เข็น
ในคืนนี้ หน้าจอ พี่รอเห็น
เพราะจำเป็น มากมาย ในค่ำคืน
ถึงยามตื่น เสียงเตือน ข้อความเข้า
มาแต่เช้า ปลุกพี่ พาสดชื่น
น้องบอกว่า หลับสนิท ตลอดคืน
เพราะขวัญยืน เย็นสบาย สายฝนพรำ
6 มิถุนายน 2550 16:03 น.
ก่องกิก
เธอคือใคร ใครคือเธอ เมื่อเจอกัน
ทำให้ฉัน หวั่นไหว รู้ไหมน้อง
เมื่อพบเธอ เข้าแล้ว ทำไมต้อง
คิดถึงน้อง ทุกเวลา ทุกนาที
เคยผ่านร้อน ผ่านหนาว หลายคราวแล้ว
โอ้น้องแก้ว เธอจ๋า อย่าหลีกหนี
อยากให้เธอ ดูพี่ด้วย ช่วยพี่ที
หากเธอนี้ ไม่ขัดข้อง ต้องพบกัน
หรือเป็นแค่ ความฝัน เท่านั้นหรือ
พี่ก็คือ คนเศร้า ก็เท่านั้น
อย่าคิดมาก เลยนะ ดวงชีวัน
ปล่อยให้ฉัน นอนซม ระทมใจ
5 มิถุนายน 2550 10:53 น.
ก่องกิก
โอ้ขวัญจ๋า ขวัญใจ ของชายแก่
จงเหลียวแล พี่บ้าง นะจอมขวัญ
อย่าปล่อยทิ้ง ให้เหงา เศร้าครวญคราง
คิดถึงบ้าง ขวัญพี่ อย่าหนีไกล
ไม่มีขวัญ ใจพี่ คงจะขาด
เหมือนฟ้าฟาด ตรงกลาง ระหว่างใจ
ในชาตินี้ พี่ไม่ขอ จะรักใคร
ให้หัวใจ ปวดร้าว เหงาอีกเลย
พี่ไม่เคย รักใคร ขวัญก็รู้
แล้วจู่จู่ ขวัญก็เงียบ ไปเฉยเฉย
ไม่ส่งข่าว เอสเอ็มเอส ก็ไม่เคย
ส่งหาเลย เหมือนตอนแรก ที่พบกัน
หรือเจ้านี้ นั้นมี เพื่อนคนใหม่
จึงลืมได้ ไม่คิดถึง ซึ่งความหวาน
ที่บ้านกลอน ขวัญมาผูก ความสัมพันธ์
แสนสุขสันต์ หวานชื่น ทุกคืนวัน