22 พฤษภาคม 2550 13:12 น.

น้อยใจน้อง

ก่องกิก

เหมือนชีวิต หมดสิ้น แสนเศร้าโศก 	
โลกทั้งโลก เหี่ยวแห้ง แล้งที่สุด
หมดอาลัย ตายอยาก เพราะรักคุด 	
เธอไปมุด อยู่ที่ไหน ไม่มาแล

ดูทำเฉย แกล้งไม่รู้ ว่าพี่รัก 		
น่าตีนัก น้องสาว เจ้าไม่แล
เทียวลงกลอน ขึ้นลง ไม่แยแส 	
พี่ชะแง้ ก็มองผ่านไม่หันมา

นึกสงสาร ตัวเอง เสียยิ่งนัก  		
เรื่องความรัก หมดแรง ในศรัทธา
จึงบอกผ่าน กลอนนี้ ที่ส่งมา 		
ให้ศรรกรา หรือใครใคร ได้อ่านกัน
				
21 พฤษภาคม 2550 11:57 น.

ศรรกรา ยอดรัก

ก่องกิก

ศรรกรา ยอดรัก ของใครเอ่ย
พี่เพิ่งเคย เห็นหน้า แม่ตาหวาน
แต่งกลอนไป ในสถาน ที่ทำงาน 
ทำมานาน แน่แท้ แม่ทรามวัย

พี่เป็นห่วง ถ้านายเห็น ท่านตำหนิ 
เชื่อพี่สิ โดนแน่ ยากแก้ไข
ไม่ได้ว่า น้องนะ อย่าน้อยใจ
ขวัญฤทัย หายโกรธ พี่หรือยัง

แต่งกลอนมา หยอกเล่น เพราะพี่ชอบ
ให้เธอตอบ กลอนนี้ พี่มาบ้าง
อย่ามัวอาย ใครนะ แม่เอวบาง
แม่ร้อยช่าง ศรรกรา น่ารักจัง
				
20 พฤษภาคม 2550 15:23 น.

สาวฝั่งธน

ก่องกิก

เธอเป็นใคร กันนะ มาที่นี่
ดูสวยดี เข้าท่า ในตาหวาน
สวมชุดดำ คมเข้ม ในเอ็มนั้น
พี่ไผ่ฝัน อยากรู้ อยู่แห่งใด

จึงเอ่ยถาม ทรามวัย สาวไฮเทค
ถูกสะเป็ค พี่จัง เธอรู้ไหม
ขอเป็นเพื่อน คู่เคียง กับทรามวัย
คงไม่ได้ แค่คิด ผิด-มหันต์

ขอเพียงแต่ เธอเข้าใจ ในตัวพี่
เพียงแค่นี้ ก็ไม่โศก โชคอนันต์
เพียงได้เห็น ลายเซ็น เธอเยี่ยมบ้าน
สุขสำราญ ใจแท้ แม่งามงอน

ธุรกิจ คืองาน ของคุณหนู
บ้านเธออยู่ ฝั่งธน คนบ้านกลอน
พบเธอแล้ว ไม่อยาก จะจากจร
พี่ขอวอน  คนดี ของพี่ชาย

ขายอะไหล่ ไฮเทค คอมพิวเตอร์
คงเลิศเลอ เหมือนสิ่ง ที่เธอขาย
หากวันใด เธอลืมพี่ คนนี้ไป
น้ำตาชาย คงไหลรวม ท่วมบ้านกลอน
				
18 พฤษภาคม 2550 15:48 น.

ถึงน้องบ้านนา

ก่องกิก

หัวใจพี่ อยู่ใน ใจสาวแล้ว 		
แม่น้องแก้ว รอพี่ ไม่ผิดหวัง 
ไม่ให้เธอ อยู่เดียว เพียงรำพัง		 	
พี่ก็หวัง  มีเพียงใจ สาวหน้ามน

โอ้สาวเอย ใจอ่อน อยากสอนรัก		
ให้รู้จัก รักห่วง อย่าสับสน 
ใจที่มี มอบเธอ มีมากล้น			
ใจคนจน รู้อยู่  สู้ไม่ถอย 

การก้าวเดิน ก้าวแรก  ยังไม่แกร่ง 		
ถ้าอ่อนแรง หยุดพัก นั่งสักหน่อย 
คงเดินได้ ด้วยดี ถึงแรงน้อย 			
พี่จะคอย ประคอง น้องคนดี 
				
17 พฤษภาคม 2550 13:55 น.

อ่านนะพี่

ก่องกิก

ก่องอยู่ใน หัวใจ ใครบ้างหนอ 
หลายคนรอ น้ำใจ จากก่องนั่น 
หลงลงบ่อ ความรัก หนักใจครัน 
เพราะก่องนั้น อยู่ในใจ ใครหลายคน 

สงสารเอย ใจอ่อน หัดย่างก้าว 
สอนให้เรา รักห่วง จึงสับสน 
ใจที่มีมอบ ให้กับ ใครหลายคน 
ใจเราจน รู้อยู่  ไม่สู้เลย 

เพิ่งก้าวเดิน ยืนได้ ไม่ทันแข็ง 
ใจอ่อนแรง ก็ล้ม ลงเฉยเฉย 
ใจเอ๋ยใจ จำต้องปล่อย เลยตามเลย 
หากใจเอ๋ย เข็มแข็ง  มีแรงทาน 

บอกมาเถอะ นะก่อง อย่าหลอกนะ 
พร้อมที่จะ รับฟัง คำไขขาน 
หลายคนรอ กองนะ จะร้าวราน 
โปรดสงสาร หลายใจนั้น ฉันขอลา..... 
				
Calendar
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟก่องกิก
Calendar
Lovings  ก่องกิก เลิฟ 2 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงก่องกิก