29 เมษายน 2550 14:57 น.
ก่องกิก
เห็นเธอแว่บ..ชะแว้ปไป..ใจเต้นตึก
ก็เพราะนึก หลงรัก เป็นหนักหนา
เป็นสาวสวย หมวย งาม..นามนินจา
ชะแว้ปมา ให้พี่เห็น ทุกเย็นยาม
อยากรู้บ้าน อยู่หนใด ให้ช่วยบอก
ไม่กลิ้งกลอก พี่จะไป ใคร่สอบถาม
รู้จักพี่ รู้จักน้อง ของนงราม
ผู้มีนาม นินจา ไม่ช้าที
พี่จริงใจ ใช่กลิ้งกลอก หลอกเจ้าเล่น
โปรดอย่าเห็น ว่าเจ้าชู้ ดูขี้หลี
แค่พูดเล่น เช่นนี้หนา มานานปี
โอ้คนดี นินจา อย่าน้อยใจ
28 เมษายน 2550 14:59 น.
ก่องกิก
ตัดสินใจ จากป่า มาสู่กรุง
ด้วยใจมุ่ง หวังเป็น เช่นดารา
เป็นดาวเด่น ส่องแสง จากฟากฟ้า
ส่องลงมา กลางใจ ในทุกคน
แต่ก็ไม่ มีใคร เขาจ้างหนู
ฝืนทนอยู่ อย่างลำบาก เพราะยากจน
หาอาชีพ ขายของ ต้องสู้ทน
ไม่เคยบ่น บนรถเข็น ขายข้างทาง
ขายไก่ย่าง ข้าวเหนียว และส้มตำ
มีทั้งยำ บักหอย และซอยห่าง
อ่อมไข่ผำ หมกหน่อไม้ ไก่อบฟาง
สไบนาง ลาบก้อย จ้ำแจ่วมี
ก้อยหอยปัง ก้อยพล่า ปลาร้าสับ
ตับหวานกับ เล็บมือนาง แซ่บอีหลี
มาขายหน้า โรงงาน ก็ขายดี
เงินทองมี ข้าวของ ก็เริ่มพัง
(ยังต้องผิดหวัง รถเข็นหนูพังอยู่หน้าโรงงาน คิดว่าโชคดี.กลับโชคไม่ดี
ถูกหวยงวดนี้.คงได้หลายพัน แต่เจ้ามือ.หายตัวอันตรธาน
พวกติดบัญชี.เขาก็โดนปลดงาน
ไม่มีใครจ่ายฉันลงทุนหลายพัน เหลือแค่บาทเดียว)
27 เมษายน 2550 09:23 น.
ก่องกิก
เรารักกัน มากมาย หลายปีแล้ว
แต่วี่แวว ความหวาน ยังซ่านอยู่
ไม่เคยเปลี่ยน หรือลดน้อย โปรดคอยดู
ถึงเจ้าชู้ ก็รักเจ้า เท่าชีวัน
แม้นมีใคร ไหนอื่น มายุยั่ว
น้องอย่ากลัว ว่าพี่ จะแปรผัน
รักที่ให้ ไม่เคยคิด จะแบ่งปัน
มอบจอมขวัญ คนเดียว ไม่เกี่ยวใคร
จะเก็บรัก เราไว้ ให้คงมั่น
ถึงนานวัน ก็ไม่คิด จะแก้ไข
เธอคนเดียว นี้คือ จ้าวหัวใจ
ตลอดไป ตราบชั่วฟ้า ดินสลาย....
25 เมษายน 2550 12:39 น.
ก่องกิก
รุ่งอรุณ แสงทอง สาดส่องฟ้า
ใจเรียกหา เจ้าคนดี อยู่ที่ไหน
สายลมอ่อน พัดมา หอมยาใจ
กลิ่นดอกไม้ คล้ายแก้มนวล หอมยวนยี
จวบจนสาย พี่เหงา เศร้าเหลือแล้ว
คิดถึงแก้ว คนงาม ในยามนี้
เจ้าเงียบหาย ไม่ส่งข่าว เศร้าสิ้นดี
ป่านชะนี้ ยังไร้เงา เจ้าคนงาม
โอ้เย็นย่ำ ค่ำแล้ว แก้วตาเอ๋ย
คงเหมือนเคย คอยเก้อ เลยเพ้อถาม
ฝากสายลม ลอยไกล ไปติดตาม
เจ้าคนงาม สบายดี หรือมีภัย
เสียงจิ้งหรีด กรีดร้อง ก้องป่าเขา
ผ่านลำเนา โขดเขิน เนินไศล
วอนลมถาม เจ้าอยู่ดี หรืออย่างไร
ความห่วงใย ฝากไปพร้อม อ้อมกอดใจ
23 เมษายน 2550 16:52 น.
ก่องกิก
เคยส่งเมล์ ไปให้ ใครคนหนึ่ง
เมล์ไม่ถึง หรือไร ใยไม่ตอบ
หรือว่าเธอ เบื่อพี่ จึงไม่ชอบ
จึงไม่ตอบ ปล่อยไป ให้เป็นหมัน
จากฮอทเมล์ ของพี่ ที่ส่งไป
ถึงทรามวัย สาวยะฮู สู่ความฝัน
หวังสื่อสาร ด้วยใจ ให้แก่กัน
หวังเธอนั้น เห็นด้วย ช่วยดูแล
เห็นเธอผ่าน บ้านกลอน สะท้อนจิต
แม่มิ่งมิตร เมินเฉย ไม่แยแส
เหตุไฉน ใยเธอ จึงไม่แคร์
ปล่อยคนแก่ ส่งมาเก้อ เฮ้อปวดใจ
Calendar
Lovers
15 คน เลิฟก่องกิก
หน้าส่วนตัว
1474
