3 ธันวาคม 2550 11:00 น.
ก่องกิก
ข่าวที่ออก บอกได้เลย เป็นข่าวรัก
เกิดบ่อยนัก เกรียวกราว ทำสาวกลุ้ม
เพราะเธอนั้น ตีความ แล้วรวมกลุ่ม
ทำพี่กลุ้ม โดนติฉิน คนนินทา
มิได้เสีย เชิงชาย อะไรหรอก
เป็นการหยอก เพราะอยากเล่น เน้นภาษา
ไม่ค่อยเก่ง กานต์กลอน ที่อ้อนมา
กลับถูกด่า น่าขำ กรรมของเรา
ถ้าหากคิด ว่างานเขียน เพี้ยนพิลึก
ความรู้สึก ของคนเขียน คงต้องเศร้า
เรื่องรายงาน ที่อ่าน หนักไม่เบา
เรื่องของข่าว ฉาวโฉ่ โคชรา
หากเล่นมาก เกินไป ต้องขอโทษ
อย่าได้โกรธ ลุงก่อง กิกเลยหนา
เพราะนิสัย ขี้เล่น เห็นเกี้ยวพา
แม้รู้ว่า จะขัดใจ ใครบางคน
แถลงข่าว หมดเวลา ขอลาก่อน
จากบ้านกลอน เข้าทำงาน บ้านของตน
จะมาใหม่ เมื่องานหมด ด้วยอดทน
ถึงพี่จน ยังมีเจ้า สาวบ้านกลอน ๚ะ๛
1 ธันวาคม 2550 12:41 น.
ก่องกิก
อยากจะร้อง ให้ดัง ก้องบ้านกลอน
รักงามงอน คนแต่งกลอน ที่บ้านนี้
มากที่สุด รักผุด จากใจพี่
รักคนดี ไม่มีที่ ใครมาเทียม
รักของพี่ ไม่เป็น เช่นมือสอง
ไม่สำรอง ก๊อกสอง ต้องใหม่เอี่ยม
รักไหนไหน ที่ใคร ว่ายอดเยี่ยม
ต้องไหม้เกรียม ด้วยรักร้อน อ่อนสิ้นดี
น้องรู้ไหม ตั้งแต่วัย พี่แตกหนุ่ม
ไม่เคยกลุ้ม มรสุม รักไม่มี
พี่รักแรก คือเธอ เจอที่นี่
เท่าชีวี คือรักพี่ นะแก้วตา
อยากจะร้อง ให้ก้อง ทั่วโลกันต์
ว่ารักนั้น ลงแข่งขัน ทันเวลา
ชนะใส ด้วยน้ำใจ นักกีฬา
คงถึงครา ต้องแขวนใจ ไว้บ้านกลอน