18 ตุลาคม 2550 12:37 น.
ก่องกิก
หนุ่มบ้านนา ตามหา แม่ยอดรัก
เคยสมัคร รักน้อง มามองข้าม
รักของพี่ มีให้ แต่คนงาม
ใช่เลวทราม ความรัก ไม่เป็นรอง
คงรังเกียจ ว่าจน ใช่หรือไม่
ทำช้ำใจ รู้ไหม พี่หม่นหมอง
เคยรักกัน แล้วหายหน้า ไม่มามอง
พี่คงต้อง อกหัก เพราะรักเธอ
เจ้าเงียบไป ไม่มี แม้แต่เสียง
ก้องสำเนียง ความหวาน เคยขานไข
กดเบอร์เจ้า โทรออก แล้วโทรไป
สิ่งที่ได้ คือกดทิ้ง ยิ่งซึ้งใจ
บอกกับใจ ได้เลย อกหักแน่
เธอไม่แล แล้วนะ อย่าร้องให้
สงสารใจ จริงจริง รักอยู่ได้
แม้ช้ำใจ แค่ไหน ก็ยังรอ
17 ตุลาคม 2550 08:16 น.
ก่องกิก
โอ้ยอดรัก เราคบกัน มานานแล้ว
โอ้น้องแก้ว สองเราเป็น เช่นฝาแฝด
บุญนำพา มาพบน้อง ในห้องแชท
ปีสี่แปด เมื่อเดือนสิบ บ่ายวันเสาร์
อินเตอร์เน็ต เปิดมา ก็เจอน้อง
รอในห้อง คนอกหัก รักปวดร้าว
พี่จึงถาม ทายทัก แม่น้องสาว
ถามเรื่องราว ที่ร้าวรวด ปวดชีวี
พี่ชื่อก้อง ก่องกิก ขอถามก่อน
ถามบังอร ทำไมเศร้า ถึงเพียงนี้
จากวันนั้น รู้จักกัน ก็สองปี
แล้วคนดี รู้บ้างไหม ว่าไวจัง
ใจของน้อง ยังคงที่ เหมือนปีก่อน
ไม่สั่นคลอน หวั่นไหว เหมือนในหนัง
พี่ขอบใจ ซึ้งน้ำใจ ในน้องนาง
แม่ร้อยช่าง คนแสนดี ของพี่ชาย
15 ตุลาคม 2550 13:46 น.
ก่องกิก
ความจริงใจ ของพี่ เป็นที่หนึ่ง
เราเคยซึ้ง ถึงกัน ในวันหวาน
มาวันนี้ กลับกลาย เป็นวันวาน
เพราะเธอนั้น หนีไกล ไม่มาแล
หลงระเริง แสงสี ที่ฉาบฉวย
พี่ไม่รวย เหมือนเขา พี่จึงแย่
อันความรัก ที่ให้ กับไม่แคร์
อกหักแน่ คราวนี้ เช่นข่าวลือ
นี่หรือคน เคยรัก ปักใจไว้
ทำพี่ได้ ลงคอ ไม่นับถือ
ลืมความหลัง ครั้งก่อน เคยขอมือ
พี่นั้นคือ ดวงใจ ในสายตา
ความจริงใจ เธอเห็น เป็นจิงโจ้
ไม่เคยโผล่ ยังหลบลี้ แถมหนีหน้า
ตัดสวาท ขาดสะบั้น ไม่หันมา
โอ้เธอจ๋า ลืมพี่ก่อง ได้ลงคอ
12 ตุลาคม 2550 16:55 น.
ก่องกิก
กลางฝูงชน มากมาย ภายในห้าง
ต้องอ้างว้าง ด้วยขาดคู่ เสน่หา
ต้องแอบมอง น้องนาง ที่ผ่านมา
ผ่านแว่นตา ใสใส ด้วยใจปอง
โอ้น้องยา คนดี น้องเดินเดี่ยว
คงมาเที่ยว เดินหา ซื้อสิ่งของ
สวมเสื้อเหลือ สวยพลิ้ว ดูเรืองรอง
พี่เห็นน้อง มามา สบตาพลัน
อยากจะถาม อยากจะทัก รู้จักน้อง
ใจพี่ต้อง พองโต ยามน้องหัน
ในตาตี่ สวยเซ็กซี่ สารพัน
ใจพี่สั่น แล้วนะน้อง มารศรี
แค่เศษเสี้ยว นาที ที่ได้พบ
งามสยบ ใจชาย ได้เพียงนี้
เธอจากไป ทิ้งรอยยิ้ม ไว้ กับพี่
ค่ำคืนนี้ พี่คงฝัน หวั่นใจจัง
11 ตุลาคม 2550 16:46 น.
ก่องกิก
เข้าบ้านกลอน ช่วงนี้ ดูเงียบเหงา
คุณสาวสาว งานคงยุ่ง กันใช่ไหม
ไม่มาเที่ยว อ่านกลอน ออกมาใหม่
รู้ไหมใคร เขารอคอย กันทุกคน
อยากเห็นหน้า ก็ไม่มา ให้พี่เห็น
แอบซ่อนเร้น ผ่านมา แล้วผ่านพ้น
ถ้ามาเม้น ให้พี่เห็น รักท่วมท้น
ทำให้คน เหงาคลาย ไม่ร้าวราน
อยากจะถาม น้องอิม ว่าเงียบไหม
ยุงริ้นไร กัดหรือเปล่า เล่าตาหวาน
นั่งอ่านกลอน จิบน้ำร้อน กับหนมตาล
นั่งเฝ้าบ้าน น่าเห็นใจ เธอเสียจัง
คงจะเหงา น่าดู ใช่ไหมครับ
ต้องยอมรับ เวลาน้อย คอยความหวัง
ทั้งคนเขียน คนอ่าน อยากให้ดัง
คุยกันบ้าง อย่าให้เหงา เฝ้าแต่คอย
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
15 คน เลิฟก่องกิก
1385
