6 มีนาคม 2550 12:59 น.
ก่องกิก
มาเก็บรัก เก็บใจ
ที่เคยให้ ความหวัง ครั้งยังหวาน
มาบัดนี้ กลายเป็น เช่นตำนาน
ที่มอบผ่าน กาลเวลา รักษาใจ
เมื่อมีใคร ต่อใคร มาให้รัก
พี่ก็จัก คืนรักนี้ ที่เคยให้
ไม่เคยโกรธ โทษเธอ หรือโทษใคร
ก็เมื่อใจ แปรเปลี่ยน เรียนรู้กัน
ถ้อยสัญญา ที่เคยให้ ไม่ว่าหรอก
ที่เคยหยอก ล้อเล่น เห็นขบขัน
โทษที่พี่ เข้าใจผิด คิดสำคัญ
ว่าน้องนั้น มั่นคง จงปลงใจ
คืนสัญญา เก่าเก่า
ใจอาจเหงา ทุกข์ตรม ระทมไหว
เวลาผ่าน พบเห็น ความเป็นไป
ไม่อาจยื้อ ดวงใจ ไว้ครอบครอง
มาเก็บรัก เก็บใจ
เก็บสัญญา ที่เคยให้ ไม่มีหมอง
ไม่มีแม้ น้ำตา มาหลั่งนอง
มีเสียงของ คนลาแว่ว แผ่วแผ่วไกล
5 มีนาคม 2550 15:52 น.
ก่องกิก
พี่บอกน้อง ต้องฟัง อย่าบังอาจ
อวดฉลาด ไม่ดี จะมีเขา
จะทำกิจ สิ่งใด อย่าใจเบา
อุตส่าห์เฝ้า เรียนหา ปรึกษางาน
ท่านผู้รู้ ชี้แจง แสดงบท
จงจำจด ให้แม่น เป็นแก่นสาร
ผู้ใหญ่อาบ น้ำร้อน มาก่อนกาล
ถือโบราณ ไว้บ้าง ก็ยังดี
4 มีนาคม 2550 17:15 น.
ก่องกิก
ลืมหรือยัง คำสัญญา ที่ว่าไว้
น้องจึงไม่ จดจำ คำที่วอน
ลืมความรัก บอกไว้ ก่อนจะนอน
พี่อาวรณ์ เหว่ว้า น้ำตาคลอ
ขอให้น้อง ไว้ใจ แม้กายห่าง
จะอ้างว้าง เปลี่ยวใจ ก็ไม่เหงา
เพราะใจพี่ มีใจน้อง ครองเป็นเงา
รักของเรา สองนั้น มั่นคงเอย
ที่บ้าน
15 พ.ย. 2552
พี่ก่อง
น้องไม่เหนื่อยหรอกนะค่ะพี่ก่อง..เคยบอกไปแล้วนะค่ะว่าเหนื่อยพักสักครู่ก็หายแล้ว ไม่อยากให้พี่มาสงสารหรอกนะคะ เพราะน้องกลัวว่ามันจะแปรเป็นอย่าอื่น แต่ก็อดอิ่มใจไม่ได้ว่าโลกนี้ก็ไม่ได้โหดร้ายกับน้องมากนัก การได้ทำหน้าที่ทำให้เรารู้สึกว่าเราก็พอมีคุณค่า กับคนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นคนในครอบครัว หรือเพื่อนบ้าน..และผู้ที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับเรา คนรักของน้องนะหรือค่ะ..พร้อมเมื่อไหร่จะเล่าให้ฟังนะคะ..
เราต่างก็หลงเข้ามาในชีวิตของกันและกันต่างหาก ที่ผ่านมาถ้าทำให้เดือดร้อนน้องก็ขอโทษนะคะ พี่เป็นภาระที่ทำให้ชีวิตมีชีวานะคะ มีรอยยิ้ม มีเสียงหัวเราะ มีความห่วงใย ทำให้อยากกลับบ้านเร็วขึ้นมานั่งเช็คเมล์ มองโทรศัพท์มือถือบ่อยมากจนอดขำตัวเองไม่ได้ ไม่รู้ว่าอะไรมันเกิดขึ้นกับชีวิต ชะตาชีวิตของเรามันแปลกมากๆๆ รู้หรือเปล่าคะพี่ก่อง น้องไม่ชอบความรู้สึกของตัวเองเลย...น้องเริ่มรู้สึกรังเกียจตัวเอง...ทำไมถึงปล่อยให้ใครอีกคนมามีอิทธิพลกับความรู้สึกมากมายขนาดนี้
น้องไม่ใช่สาววัยรุ่น ไม่ใช่วัยใสๆๆ อนาคตจะเป็นอย่างไรก็ให้มันดำเนินไปก็แล้วกันนะคะ..ขอเพียงแค่ความรู้สึกที่ดีๆที่เกิดขึ้นนี้ ขอเก็บไว้กับตนเอง...ซึ่งอาจจะเก็บไว้ตลอดไป....เพียงผู้เดียว...คำมั่นสัญญาที่พี่พูดถึงน้องไม่เข้าใจนะคะ..เรื่องบางเรื่องก็โง่นะคะเนี่ย อดตำหนิตัวเองไม่ได้ค่ะว่าเป็นผู้ที่อยากรู้มากไปจนเกิดเรื่อง...ตั้งแต่ได้คุยกับพี่..น้องกลัวมากที่สุดก็คือความผูกพัน...น้องเพียงหวังแค่ว่าได้พูดคุย ได้สื่อสารด้วย....ก็คงเพียงพอแล้วสำหรับความรู้สึกดีๆๆที่เกิดขึ้น
พี่ขอบอกน้องว่า พี่พบคนที่พี่รอคอย พี่ไม่สนใจในอดีตของเขาเลย พี่สนใจแต่ปัจจุบันเขาผู้นั้นอยู่ในใจ เขาคนนั้นเหมาะสมที่จะเป็นยอดดวงใจ เป็นที่รัก เป็นที่พึ่งทางใจ เป็นทุกสิ่งทุกอย่าง ของพี่ ขนาดนั้นเลยหรือคะพ่อขุนแผนแสนสะท้านๆๆๆๆ
อย่าใช้ใจเปลืองมากนะค่ะพี่ก่อง...ถนอมบ้างนะค่ะความรู้สึกรักเนี่ย...ใช้บ่อยๆระวังดูไร้ค่านะค่ะ น้องรีบตอบจดหมายแล้วนะคะ อย่าลืมรางวัลให้น้องก็แล้วกันนะคะ
คิดถึงนะคะ
*น้อง*
2 มีนาคม 2550 09:35 น.
ก่องกิก
ถึงวันศุกร์อีกแล้วนะน้องพี่
จำต้องลาคนดีนี้กลับบ้าน
ลาเพื่อนพ้องน้องพี่ที่ทำงาน
จิตเบิกบานถึงวันหยุดสุดสัปดาห์
เราเหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า มามากแล้ว
ที่ส่อแวว วุ่นวาย ใจผวา
ได้พักผ่อน เติมพลัง ให้ชีวา
เพื่อกลับมา พบงาน สร้างสรรค์กัน
วันหยุดนี้ คนดี พี่กลับบ้าน
จิตเบิกบาน ทำบุญ คุณมหันต์
พาครอบครัว ทำบุญ สุนทานกัน
มาฆบูชานั้น หมั่นทำดี
ขอคุณงาม ความดี ที่เพื่อนสร้าง
ช่วยส่องทาง ให้เพื่อนพบ กับสุขี
สุขสดชื่น รื่นรม สมฤดี
พบเพื่อนดี มีสุข ทุกคืนวัน
อย่าลืมไปเวียนเทียนกันนะครับ
1 มีนาคม 2550 09:51 น.
ก่องกิก
รักบ้านกลอน รักนักกลอน รักทุกสิ่ง
รักสัตย์จริง รักคนเขียน เพียรไตร่ถาม
รักคนดี ไมตรีมิตร จิตชื่นบาน
สุขสำราญ อ่านทุกกลอน ที่โพส์ทมา
อยากมีน้อง อยากมีพี่ ที่เสาะหา
ถึงเวลา ต่อกลอนกัน ทั้งวันคืน
ต่อเรื่องราว ของความรัก และอื่นอื่น
ถามขวัญยืน ถามที่นี่ ที่บ้านกลอน
แก้ไขครั้งที่1..เกลาโดยสาวลาวผู้เอื้อเฟื้อ
รักบ้านกลอน รักนักกลอน ถ้อยอ่อนหวาน
ซึ้งดวงมาลย์ ไมตรีเอื้อ ช่วยเกื้อหนุน
ไมตรีจิต มอบไว้ ได้เป็นทุน
จิตอบอุ่น อ่านกลอนไทย ได้เพื่อนดี
อยากมีพี่ เพื่อนพ้อง ลองเสาะหา
จึงได้มา พบเห็น เช่นน้องพี่
ตอบต่อถ้อย ร้อยเรื่อง ทั้งข่าวดี
วอนขวัญพี่ อย่าหนีร้าง ห่างบ้านกลอน