26 มีนาคม 2550 08:40 น.
ก่องกิก
รู้รู้อยู่มิควรคู่กับจอมใจ
เราอยู่ไกลเกินฝันเหมือนมั่นหมาย
แต่ก็หวังอิงแอบแนบชิดกาย
แม้รอบกายน้องมีใครไม่หวั่นเลย
ถึงรอบกายน้องมีชายหมายปองมั่น
พี่ไม่หวั่นจะขอรักแม่คุณเอ๋ย
อย่าตัดรอนรักพี่นี้นักเลย
พี่ไม่เคยรักใครไหนเท่าเธอ
วาสนาพี่น้อยดูด้อยค่า
อยู่ไกลตาอย่าตัดรอนให้นอนเพ้อ
ไม่รักพี่ไม่ว่าหรอกนะเธอ
ไม่พบเจอก็ไม่ท้อต่อรักเรา
แม้นน้องตัดไมตรีที่มอบให้
เหมือนดวงใจถูกประหาร..เลยนะเจ้า
มีชีวิตเหมือนไม่มี..โอ้อกเรา
ใจคงเฉาเหี่ยวตายในเร็ววัน
จะทำบุญสร้างกุศลพ้นวิโยค
อาจมีโชคบุญพาพบสุขสันต์
จะรอพบคนดีขวัญชีวัน
รอพบกันชาติหน้า..ถ้ามีจริง
24 มีนาคม 2550 17:28 น.
ก่องกิก
มาดูข่าว ทีวี ทุกวันนี้
ไม่ค่อยมี ข่าวดี ให้เราเห็น
มีก็เพียง ข่าวร้าย เป็นข่าวเด่น
ไม่มีเว้น ทุกวัน นึกหวั่นใจ
ข่าวจะดี น่าดู เป็นข่าวใหม่
ด้วยน้ำใจ ผู้คน ชนทั้งหลาย
รู้ห่วงหา อาทร เพื่อนรอบกาย
เราหญิงชาย ล้วนญาติ มิตรสนิทกัน
จะยื่นมือ ปลอบกัน วันฟ้าหม่น
จะสู้ทน แก้ไขไม่ ผายผัน
จะรวมใจ หันหน้า พร้อมฝ่าฟัน
ก้าวพร้อมกัน น้องพี่ มีน้ำใจ
แม้เกิดภัย ร้ายร้าย ใจก็สู้
เราคือผู้ ร่วมสร้าง ทางสดใส
มาเถิดผอง พี่น้อง ของชาติไทย
มารวมใจ สร้างชาติ ผงาดงาม
23 มีนาคม 2550 10:02 น.
ก่องกิก
บ้านของพี่ อยู่ที่ เมืองพิจิตร
ผองญาติมิตร เสร็จทำนา มาทำไร่
ได้พำนัก อยู่กิน สิ้นผองภัย
สุขสบาย เมืองพระ หลวงพ่อเพชร
ปลูกส้มโอ พื้นบ้าน พันธุ์ท่าข่อย
รสอร่อย หวานฉ่ำ ซ้ำรสเด็ด
ใครได้ลอง ติดใจ ไร้เมล็ด
การเกษตร พัฒนา พาชื่นใจ
พวกชาวนา ทำนา ยุคไฮเทค
เป็นเรื่องเล็ก เรื่องทำนา ใช่เรื่องใหญ่
นาก็ทำ ทั้งปี แสนสุขใจ
มีกำไร ขายข้าว ให้ชาวกรุง
ถึงเทศกาล แข่งเรือ วัดท่าหลวง
แม่พุ่มพวง ก็มาเที่ยว กันหมดทุ่ง
ทั้งพี่ป้า น้าอา และคุณลุง
มาถลุง จับจ่าย ใช้สอยกัน
ก่อนกลับบ้าน นมัสการ หลวงพ่อเพชร
ขอพรเสร็จ ทานอาหาร คงสุขสันต์
เดินทางกลับ ปลอดภัย ใจเบิกบาน
ขอทุกท่าน จงโชคดี มีสุขเทอญ...
22 มีนาคม 2550 09:33 น.
ก่องกิก
เก้ากุมภา เข้ามา สู่ที่นี่
ก็หวังที่ เขียนกลอน ให้อ่อนหวาน
ได้รู้จัก ผู้คน พอประมาณ
สุขสำราญ ชื่นชีวัน เมื่ออ่านกลอน
ด้วยนิสัย ชอบเล่น ชอบสนุก
กลับมีทุกข์ ด้วยฝีมือ นี้ยังอ่อน
ใครมาอ่าน คงขำ เรื่องคำกลอน
หาใครสอน ก็ไม่กล้า เพราะน่าอาย
กลอนบทนี้ เขียนมา เพื่อให้ทราบ
ใคร่ขอกราบ ที่ผิดพลั้ง เรื่องทั้งหลาย
ที่ขี้เล่น กวนใจ ใครต่อใคร
ให้อภัย คนรู้ผิด สักนิดหนา
ต่อไปนี้ ขอทำตัว ให้สุภาพ
ให้เรียบราบ เรียบร้อย ไร้มารยา
จะพยายาม ทำให้ได้ ด้วยศรัทธา
แม้รู้ว่า ทำยาก ก็อยากทำ
21 มีนาคม 2550 08:30 น.
ก่องกิก
เสียงดุเหว่าแว่วมาพาให้ตื่น
พี่ลุกขึ้นทำธุระชำระล้าง
อากาศเย็นลมโชยมาฟ้าสว่าง
พี่อ้างว้างหดหู่ใจห่อเหี่ยว
เพราะอะไรใจเธอจึงร้ายนัก
ได้รู้จักรักกันใช่วันเดียว
พี่พูดผิดนิดหน่อยทำตาเขียว
เธอไม่เหลียวหันหน้ากลับมามอง
เพราะเธอเหมือนแม่มดที่ใจร้าย
ชอบทำลายหัวใจให้หม่นหมอง
ใครรักเธอเข้าแล้วคงจะต้อง
เจ็บกระดองใจเดาะเพราะรักนาง
เหมือนอย่างพี่ทนเจ็บทนเหน็บหนาว
ทนปวดร้าวทนทุกข์ทุกทุกอย่าง
ทนเพื่อเธอกลับใจที่ร้ายจัง
กลับมานั่งในใจชายคนจน
อยากปรึกษาคนดีพี่ดอกแก้ว
ช่วยชี้แนวทางชีวิตที่หมองหม่น
ให้ชีวิตอยู่ได้ไม่สับสน
จะฝืนทนรอพี่ที่บ้านกลอน
Calendar
Lovers
15 คน เลิฟก่องกิก
หน้าส่วนตัว
1296
