4 มิถุนายน 2550 08:35 น.
ก่องกิก
ไจโกะจัง นั่งหน้าคอม ถนอมจิต
น้องมาคิด ถึงความหลัง ครั้งสุขสันต์
โอ้ที่รัก ใยมาพราก ให้จากกัน
เพราะเธอนั้น ไม่ยอมรับ กลับหนีไกล
ทิ้งน้องไป ไม่ถวิล ถิ่นรักเก่า
ไจโกะเศร้า ใครเล่า จะปลอบใจ
ไม่มีพี่ แล้วน้อง อยู่อย่างไร
ดูหรือใจ ชายชาญ พาลมาลา
พี่ก่องทราบ ข่าวน้อง สงสารจัง
รู้หรือยัง ว่าพี่ห่วง ดวงยี่หวา
ถึงแม้ไม่ รู้จัก น้องธรา
โปรดรู้ว่า พี่ยินดี นี้ด้วยใจ
พี่ฝากข่าว ถึงน้องรัก ศรรกรา
ดูด้วยหนา แทนพี่ เพราะอยู่ไกล
ดูแลเพื่อน ในยามที่ เขาหวั่นไหว
คอยปลอบใจ เขาด้วย ช่วยดูแล
1 มิถุนายน 2550 11:55 น.
ก่องกิก
หากน้องลืม พี่ได้ คงไม่ยาก
ไม่ลำบาก เท่าไร ในตอนนี้
น้องยังมี เขาอยู่ พี่รู้ดี
อยู่อย่างนี้ ใช่ไหม ในใจเธอ
ทำทุกอย่าง ให้น้องลืม เรื่องอดีต
น้องคงคิด รอเขา อยู่เสมอ
ในวันหนึ่ง เขากลับมา เพื่อหาเธอ
พี่คงเซ่อ เตรียมพร้อม ยอมตัดใจ
ในวันที่ น้องเจ็บ พี่ไม่ชอบ
พี่ก็ปลอบ เพราะรัก น้องรู้ไหม
แต่น้องทำ แบบนี้ ทำทำไม
ในหัวใจ น้องมีเขา ทุกนาที
พี่เป็นคน รักจริง จนลืมเจ็บ
ความหนาวเหน็บ ไม่รู้สึก เลยหรือนี่
ลืมพี่เถิด นะครับ น้องคนดี
อย่าเห็นพี่เป็นเพียง แค่ทางผ่าน
30 พฤษภาคม 2550 13:27 น.
ก่องกิก
ผมโดนบล็อก ล็อกแน่น เลยแฟนจ๋า
อนิจจา ใยเธอ มาบล็อกพี่
คงเบื่อแล้ว ในลีลา การพาที
แม่คนดี เบื่อพี่ จึงหนีไกล
ที่อยู่ได้ ทุกวัน นั้นเพราะว่า
ความเมตตา ยังมีบ้าง ยังไม่หน่าย
มีแฟนคลับ เหนียวแน่น ดั่งแฟนไซด์
ขอบคุณหลาย เด้อครับ ทุกทุกคน
วันนี้กลอน ไม่อ้อน เหมือนวันก่อน
พี่ขอวอน น้องหนู อย่างมากล้น
ที่มาเยือน เป็นเพื่อน ยามอับจน
ถึงมีคน เขาล็อค ก็โล่งใจ
วันพรุ่งนี้ วันวิสา พี่ขอฝาก
ไปทำบุญ ตักบาตร กันได้ไหม
ชำระจิต ไปไหว้พระ จะแจ่มใส
เป็นคนไทย ชาวพุทธ หยุดก่อกรรม
29 พฤษภาคม 2550 12:24 น.
ก่องกิก
อย่ามาทน คนประณาม เขาหยามเหยียบ
อย่าเปรียบเทียบ ความรัก ไร้สมอง
สำหรับพี่ ไม่เคย ให้เป็นรอง
ขอให้มอง พี่เท่านั้น นะกานดา
ถึงยอมงด อดอยาก ลำบากสู้
หวังเคียงคู่ กับมิ่งมิตร ศรีสมร
ด้วยความห่าง ต่างชั้น ทุกขั้นตอน
แม่งามงอน อย่าดื้อ นะคนดี
พี่ไม่มา เพราะงานยุ่ง เจ้ารู้ไหม
คำสั่งนาย ขีดเส้น งานของพี่
ต้องให้เสร็จ ตามเวลา ช้าไม่ดี
เพราะลูกหนี้ เขารอ จะจ่ายตัง
พอหยุดพัก พี่ก็พิมพ์ สำนวนกลอน
บอกงามงอน ให้รู้ พี่ไม่ว่าง
ยังคิดถึง ที่นี่ นะน้องนาง
คิดถึงจัง น้องสาว ชาวบ้านกลอน
25 พฤษภาคม 2550 10:37 น.
ก่องกิก
ตะวันรอน อ่อนแสง สีแดงส้ม
ใกล้จ่อมจม ริมน้ำ ทำหวั่นไหว
คิดถึงลูก คนดี ที่อยู่ไกล
รู้หรือไม่ พ่อห่วงหวง ดั่งดวงใจ
เจ้าไปเรียนไกลบ้าน ทำงานด้วย
หาเงินช่วย พ่อแม่ พอแก้ไข
อดทนทำ อดทนเรียน เขียนอ่านไป
พ่อภูมิใจ เจ้าคนดี ศรีบ้านเรา
มือหยาบกร้าน ทำงานหนัก เพราะรักลูก
เจ้าบุญปลูก ของพ่อ อย่าได้เหงา
ไม่มีเงิน ให้ใช้จ่าย ให้ทนเอา
แล้วรีบก้าว สู่ฝัน อันสวยงาม
เจ้าคือหวัง ทั้งมวล ควรใคร่คิด
อย่าทำผิด ให้ใคร เขาได้หยาม
จะคิดอ่าน ก็ทบทวน ชวนติดตาม
ทุกโมงยาม พ่อห่วงหวง ดังดวงใจ
หน้าส่วนตัว
1107
Calendar
Lovers
15 คน เลิฟก่องกิก
