8 สิงหาคม 2550 11:57 น.
ก่องกิก
ใจของพี่ ดวงนี้ ยังมีรัก
เฝ้าฟูมฟัก ถนอมใจ ให้มั่นหนอ
ใจดวงนี้ เหงานัก จักเฝ้ารอ
ใช่ชีกอ จ้อสาว คราวหลายคน
เห็นรวงผึ้ง นั่นไหม เหมือนใจพี่
เก็บคนดี ใส่ซองใจ ไม่สับสน
จัดระเบียบ ของรวง ดวงกมล
น้องหลายคน แต่ละซอง ต้องเข้าใจ
เจ้าอย่าดื้อ นะคนดี พี่นี้ขอ
คอยพะนอ คลอเคลีย มิไปไหน
ออกซองนี้ เข้าซองนั้น เปลี่ยนกันไป
รักหมดใจ เลยนะน้อง ไม่ต้องกลัว
รักคนดี กว่าใครใคร ใคร่จะบอก
ไม่เคยหลอก ให้ใคร ใจสลัว
ขอคนดี โปรดเข้าใจ อย่าได้กลัว
พี่ไม่มั่ว รักเท่ากัน นั้นทุกคน
7 สิงหาคม 2550 08:33 น.
ก่องกิก
หนาวกาย ใครเล่า กอดก่าย
แพ้พ่าย ใจรัก ใจหลง
รู้ไหม เพ้อหา พะวง
งุนงง ด้วยฤทธิ์ อิสตรี
เหงาใจ ใครเล่า ช่วยคลาย
มั่นหมาย สาวใด เมินหนี
หาว่า พี่ชาย ไม่ดี
คนดี กลัวรัก หักทรวง
เหงากาย ใครเล่า เฝ้าเคียง
ใยเลี่ยง หรือเขา ใครหวง
ไม่ยอม ให้พี่ คู่ควง
พุ่มพวง ไม่รัก เราจริง
หนาวใจ ใครเล่า ผ่อนคลาย
คงตาย แน่แล้ว ยอดหญิง
สงสาร ให้พี่ แอบอิง
อย่าวิ่ง ลับหาย จากชายเลย
6 สิงหาคม 2550 09:50 น.
ก่องกิก
เขาว่าพี่ คนเจ้าชู้ ดูเหี้ยมโหด
อยากจะโกรธ โดนประจำ ปรักปรำพี่
ก็ผู้หญิง น่ารัก มากเต็มที
ทำให้พี่ ใจอ่อน อ้อนดวงแด
ดูน้องดาว ก็น่ารัก ตักน่าหนุน
น้องพิกุล ก็สวยดี มีรักแท้
น้องแก้วตา สวยเปรี้ยว ดูไม่แก่
ส่วนน้องแพร มาดเท่ห์ น่าเด็ดดม
แต่ที่รัก ปักใจ ใครคนหนึ่ง
เธอสวยซึ้ง ท่าเศร้า คล้ายขื่นขม
หรือว่าเธอ โดนใครทำ ช้ำระทม
จึงตรอมตรม ก็อยากช่วย ด้วยเห็นใจ
คงเป็นเพราะ พี่หนาว ร้าวใจนัก
จึงชอบรัก ง่ายจัง ยังสงสัย
เกลียดใจตน อยากตัดรัก หักอาลัย
ทำไม่ได้ โปรดอย่างอน วอนเห็นใจ
3 สิงหาคม 2550 13:28 น.
ก่องกิก
ปากกับใจ ของพี่ นี้ตรงกัน
พร้อมยืนยัน หัวใจ ให้ถนอม
ใจของพี่ ใจจริง ใช่ใจปลอม
เพียงเจ้ายอม เชื่อใจ ไว้ใจกัน
มีคำหวาน มารำพัน ก็เพราะรัก
ออกจากปาก พูดไป ไม่แปรผัน
เชื่อได้แน่ พี่ขอ รับประกัน
ว่าพี่นั้น รักจริง ยิ่งสิ่งใด
ธรรมดา แรกรัก น้ำต้มผัก
ก็หวานนัก หวานล้ำ คำขาลไข
สำหรับพี่ สิ่งที่เกิด ใช่พูดไป
สิ่งใดใด ก็ถูกต้อง ตรงตามกัน
ปากกับใจ ถูกต้อง น้องจงเชื่อ
โปรดเอื้อเฟื้อ โอนอ่อน ด้วยใจมั่น
หากไม่รัก พี่แล้ว คงสักวัน
อย่าว่ากัน เสียโอกาส พลาดรักจริง
1 สิงหาคม 2550 19:53 น.
ก่องกิก
เมื่อก่อนนี้ หัวใจพี่ เคยมีรัก
ได้รู้จัก กับเธอ พี่เพ้อหา
เธอน่ารัก ทุกอย่าง เคยสัญญา
เข้าพรรษา ปีนี้ พี่ปลื้มใจ
เธอเจ็บใจ เรื่องไร พี่ไม่ทราบ
หายไปกับ คืนวัน เปลี่ยนผันไป
น้ำตาพี่ ไหลพราก จากดวงใจ
เหตุไฉน น้องนี้ จึงลืมคำ
เปิดหัวใจ รอเธอ สู่อ้อมกอด
เคยพร่ำพรอด กอดรัด จนใจหนำ
แต่วันนี้ คนดี ก็ไม่จำ
มาตอกย้ำ ความเจ็บ ปวดที่ใจ
แค่เห็นพี่ คุยกับน้อง ก็มางอน
หาว่าอ้อน พี่ไม่เคย หรอกรู้ไหม
หากเธอหนี แล้วพี่ อยู่กับใคร
โอ้ดวงใจ ของพี่ อย่าขี้งอน