27 กันยายน 2550 17:47 น.
ก่องกิก
อะไรก็ได้ นะคนดี สุดที่รัก
หากมีผัก สักกำ อร่อยเหลือ
พร้อมน้ำพริก ปลาทู ดูเหลือเฟือ
เจ้าทำเพื่อ ให้พี่ คนนี้ทาน
ทั้งแกงส้ม ต้มยำ ทำมาพร้อม
ข้าวห้อมหอม ยกมา พูดจาขาน
พี่ก่องจ๋า มาไว น้องรอนาน
มาร่วมทาน ข้าวกับน้อง กันสองคน
อร่อยลิ้ม อิ่มใจ ได้เห็นหน้า
เห็นแววตา สดใส ไม่สับสน
เจ้าพูดจา อ่อนหู รู้ใจคน
ขอหน้ามล เอ็นดูพี่ นี้สักครา
ให้เป็นแม่ ศรีเรือน เหมือนดังฝัน
ให้พี่นั้น ชื่นใจ ได้ไหมหนา
ให้ดูแล บ้านเรือน แทนพี่ยา
ขอแก้วตา อย่าเมินหนี พี่รักเธอ
26 กันยายน 2550 13:47 น.
ก่องกิก
ขอขอบคุณ โชคชะตา ฟ้าลิขิต
เข้ามาขีด เส้นใจ ให้พบเจ้า
ได้รู้จัก รักกัน ของสองเรา
มีเรื่องราว น่าเรียนรู้ ดูอุ่นใจ
ขอขอบคุณ ความทุกข์ ที่รุมเร้า
เมื่อพบเจ้า ก็หายโศก โลกสดใส
คำปลอบโยน อ่อนหวาน และห่วงใย
เธอมอบให้ แด่พี่ นี้ทุกวัน
ขอขอบคุณ ความรู้สึก ที่ซาบซึ้ง
เป็นที่หนึ่ง ในใจ พี่ชายนั้น
เมื่อยามท้อ ถดถอย คอยปลอบกัน
สุขสำราญ ไม่หวั่นใจ ในรักเรา
ขอขอบคุณ วันเวลา ระหว่างรัก
พี่สุขนัก รักนี้ ไม่มีเศร้า
แม้มีใคร พรากใจ ออกจากเจ้า
ก็ไม่เอา พี่ไม่ยอม ขอยืนยัน
25 กันยายน 2550 08:28 น.
ก่องกิก
ด้วยความรัก ของพี่ มีเพียงน้อง
เจ้าอย่าหมอง อย่าเหงา อย่าร้องไห้
เช็ดน้ำตา นะจ๊ะ ยอดดวงใจ
น้องอย่าได้ คร่ำครวญ หวนระทม
เจ้าอย่าเสีย น้ำตา เวลาทุกข์
ขอให้สุข ทุกเวลา อย่าขื่นขม
อย่าหม่นหมอง โศกา ร่ำระทม
เห็นน้องตรม พี่ก็ช้ำ ระกำใจ
มาสิมา คนดี พี่จะปลอบ
เพียงเจ้าชอบ มอบรัก มิไปไหน
พี่จะรัก ภักดี ไม่รักใคร
ขออย่าได้ กังวล เลยคนดี
ใครเขาทำ ช้ำใจ อย่าไปคิด
ทนสักนิด หันหน้า มายังพี่
จะรอซับ น้ำตา ให้คนดี
ใจของพี่ ยังมีรัก ให้พักพิง
24 กันยายน 2550 12:40 น.
ก่องกิก
พี่อกหัก รักร้อน เมื่อตอนแก่
ถูกรังแก จากหลาน พาหวั่นไหว
จนเกิดแผล บาดลึก เข้าที่ใจ
น้ำตาไหล เพราะเจ้า ทุกเช้าเย็น
พี่ช้ำหนัก ถูกพิษรัก ยิ่งหนักทรวง
โดนรักลวง อกสลาย ตายเห็นเห็น
มาหลอกพี่ โถคนดี หน้าทะเร้น
ลวงพี่เล่น ไม่กลัวเวร หรืออย่างไร
มันน่าอาย ยิ่งนัก รักเหลือล้น
มาเสียคน ตอนนี้ มีที่ไหน
เจ้าออดอ้อน แกล้งรัก แกล้งห่วงใย
เลยทำให้ หลงเชื่อคำ ช้ำชีวี
อโหสิ มิตำหนิ ตัวเจ้าหรอก
ที่พี่ช็อค โดนน๊อค ตรงลิ้นปี่
เพราะไม่เจียม เผลอใจ จึงเจอดี
สมควรที่ โดนเจ้า ขยี้ใจ
21 กันยายน 2550 09:57 น.
ก่องกิก
เสียงข้อความ เข้ามา ดังห่าฝน
เพราะมีคน ส่งมาให้ พาใจแป้ว
ลาก่อนหนา พี่เอ๋ย ขอลาแล้ว
ด้วยน้องแก้ว ท้อแท้ ไม่แน่ใจ
พี่โทรกลับ เธอไม่รับ ปล่อยให้รอ
น้ำตาคลอ แน่แล้ว น้องมาลัย
มาตัดรัก แน่แท้ แม่ทรามวัย
รักมาสาย รักจึงร้าว ราวไข้หนัก
คบกันมา หวานแว๋ว ดังหนมหวาน
เคยชื่นบาน อุ่นใจ ที่ได้รัก
แล้วมางอน ขี้แย เป็นยิ่งนัก
เคยหนุนตัก หลับใหล ได้แอบอิง
ให้พี่ซับ น้ำตา ที่รินไหล
ด้วยดวงใจ เถิดหนา อย่าทำหยิ่ง
มอบความรัก ห่วงใย จากใจจริง
ให้น้องหญิง คนขี้แย แม่งามงอน
Calendar
Lovers
15 คน เลิฟก่องกิก
หน้าส่วนตัว
1200
