12 กรกฎาคม 2551 14:17 น.
ก่องกิก
ขอปรับเปลี่ยนตัวตนเป็นคนใหม่
เพราะหัวใจของพี่มีความหวัง
เพียงเพราะรักทำให้มีพลัง
จึงอยากฝังกายใจอยู่ใกล้เธอ
สิ่งใดน้องต้องการจะสานตอบ
สิ่งใดชอบจะจัดหามาเสนอ
หัวใจทั้งสี่ห้องปองปรนเปรอ
จะไม่เผลอรักใครใจโอนเอน
ทั้งงานหลวงห่วงใยมิให้ขาด
แม้งานราษฎร์เชื่อใจจะไม่เว้น
อีกการบ้านไม่ข้องขัดเพราะจัดเจน
ไม่หลบเร้นทำที่อื่นให้ขื่นใจ
เพราะรักเธอจริงจังจึงหวังแต่ง
จึงแสดงทีท่าอย่าสงสัย
หากว่าน้องคนดีมีเยื่อใย
รับพี่ไว้เป็นคู่ดูแลเธอ
8 กรกฎาคม 2551 12:29 น.
ก่องกิก
ยอมรับว่าตั้งใจหมายมาหลอก
จึงเพียรบอกว่ารักเธอหนักหนา
ยอมรับว่าอยากเพียงได้เธอมา
เป็นคู่ควงเพียงเวลาที่เหงาใจ
ยอมรับว่าที่เขียนเพียรเพ้อพร่ำ
เพราะลอกคำคนอื่นหยิบยื่นใส่
ยอมรับว่าที่บอกแสนห่วงใย
เพราะอยากให้เธอหลงพะวงครวญ
ยอมรับว่าเจ้าชู้เสือผู้หญิง
จีบแล้วทิ้งเรื่อยไปไม่คิดหวน
ยอมรับว่าชอบหลีและยียวน
เพราะอยากใช้สำนวนให้ตายใจ
แต่เมื่อนานวันเพิ่มเริ่มรู้สึก
ในส่วนลึกของฉันแสนหวั่นไหว
มีเธออยู่แนบหนุนและอุ่นไอ
เพราะเหตุใดใจพร่ำเพ้อรักเธอจริง
3 กรกฎาคม 2551 15:40 น.
ก่องกิก
กลอนจากใจเขียนให้ใครคนหนึ่ง
ด้วยนึกถึงความดีที่มาเม้นท์
กลอนพี่ก่องต้องโผล่หน้ามาให้เห็น
ติดต่อเป็นสองกลอนตอนที่เจอ
สงสัยจริงน้องหญิงมาที่นี่
มาเม้นท์พี่จากไอพีที่ไหนเหรอ
หรือน้องนั้นทำงานผ่านเซิฟเวอร์
หรือว่าเธอใช้โนตบุ๊คยุคไอที
ถึงอย่างไรจะเป็นใครไหนก็ช่าง
ถ้าเธอว่างเข้ามาลุยคุยกับพี่
มาสนุกสุขสำราญกันที่นี่
กลอนบ้านนี้ยินดีครับต้อนรับคุณ
มาแลกเปลี่ยนความรักความคิดถึง
เป็นที่พึ่งพักพิงได้อิงอุ่น
นึกว่าช่วยกรุณามาอุดหนุน
จะได้บุญมากมายหลายประการ
1 กรกฎาคม 2551 16:31 น.
ก่องกิก
เหม่อมองฟ้าคืนนี้พี่ใจเหงา
เหม่อมองดาวก็ไม่เห็นเลยหรือนี่
คิดถึงน้องต้องร้าวรวดปวดฤดี
คงเบื่อพี่ไม่คุยกันเหมือนวันวาน
อันคำรักของพี่ที่มีให้
ไม่ใส่ใจพี่เลยน่าสงสาร
ก่อนเคยรักหวานนักฝากสัมพันธ์
อลังการงานสร้างเคยชื่นชม
มองเมฆครึ้มลอยผ่านที่บ้านพี่
ค่ำคืนนี้พี่คงต้องขื่นขม
ยิ่งทุกข์ใหญ่ทำใจให้ระทม
ยิ่งตรอมตรมหวั่นไหวใจเลื่อนลอย
ขอฝากเมฆฝากลมที่ลอยเลื่อน
จงคล้อยเคลื่อนฝากคำของคนหงอย
ฝากบอกน้องคนดีว่าพี่คอย
ใจของข้อยแทบจะขาดลงแล้วเอย
29 มิถุนายน 2551 13:34 น.
ก่องกิก
เมื่อเลิกจากการประชุมใจชุ่มชื่น
ได้กลับคืนบ้านกลอนเมื่อตอนบ่าย
เห็นคอมเมนท์น้องพี่มีมากมาย
ชื่อเรียงรายส่งเสริมเพิ่มแรงใจ
ขอขอบคุณคนงามนามเพียงพลิ้ว
ที่จองคิวที่หนึ่งซึ้งสดใส
ลดาวัลย์บอกพี่หน่อยว่าเป็นใคร
คนต่อไปคือน้องรีโฉมศรีรอง
น้องช่อแก้วหายไปนานเชียวนะนั่น
คุณฝากฝันก็เลยแซวแม่นแล้วน้อง
ส่วนครูพิมยิ้มเยือนเหมือนทดลอง
ไม่เป็นสองงามพริ้มพิมญดา
อ้าวน้องรินมาด้วยช่วยเมนท์พี่
รัมณีย์หนุ่มน้อยคอยถามหา
คนบนเกาะเกาะอะไรไหนบอกมา
สาวสง่าอีกคนน้องล้นใจ
ขอบคุณครูแก้วประเสริฐแสนเลิศล้ำ
กุ้งหนามแดงมาย้ำคำคมให้
น้องนกยูงสูงส่งจากพงไพร
ยาแก้ปวดพี่ปวดหายใจยินดี
คนสุดท้ายสาวโก้นามโอเลี้ยง
มาส่งเสียงหวานปนขมชื่นชมพี่
แต่หนึ่งนาง กลางใจไม่เห็นมี
รอคนดีเข้ามาเม้นท์เช่นทุกคน