11 กุมภาพันธ์ 2552 18:40 น.
ก่องกิก
คำว่ารักคือรักประจักษ์จิต
เธอคือมิตรไมตรีที่ผ่องใส
เอื้ออาทรคิดถึงและห่วงใย
เธอคือไฟส่องสว่างทางชีวี
เพียงได้พบเห็นหน้าพาว้าวุ่น
คงหอมกรุ่นกลิ่นกายไม่หน่ายหนี
เพียงแค่มองรูปน้องที่ให้พี่
เพียงวจีสื่อสารประสานใจ
เธอคือคนทำให้พี่รู้แจ้ง
เธอคือแสงตะวันอันสดใส
เธอคนดีทำให้พี่นี้คลั่งไคล้
เธอมอบให้รักแท้แด่พี่ยา
รักน้ำใจน้องจริงหญิงของพี่
รักเธอนี้มีดูแลและรักษา
รักล้นเหลือเหนือคำพรรณนา
รักเกินกว่าคำกลอนพี่อ้อนมา
10 กุมภาพันธ์ 2552 00:21 น.
ก่องกิก
(พี่ก้อง)
เธออยู่ไกลแสนไกลใกล้พม่า
พี่มาหาแต่ละครั้งยังคิดหนัก
อยู่ไกลแท้หนอเธอสุดที่รัก
พี่คิดมากรักเธอทำอย่างไร
(น้องพิม)
แม่ฮ่องสอนไม่ไกลหากไปหา
ถ้าหากว่ารักมั่นอย่าหวั่นไหว
หนทางรักเส้นนี้ถ้าพี่ไป
คงไม่ไกลเกินทนหรอกคนดี
(พี่ก้อง)
แต่พี่ยุ่งงานเยอะเข้าใจนะ
รับภาระพี่ต้องทำตามหน้าที่
สุดจะคิดถึงสาวร้าวฤดี
งานมากมีต้องขอโทษอย่าโกรธกัน
(น้องพิม)
ไม่โกรธหรอกคนดีสุดที่รัก
งานพี่หนักมากล้นจนใจหวั่น
ถ้าเหงามากก็อภัยให้แล้วกัน
ถ้าน้องฝันถึงพม่าอย่าโวยวาย
(พี่ก้อง)
นี่น่ะหรือคนดื้อที่ชื่อพิม
ทำยืนยิ้มเยาะมาตาใสใส
ช่างเจ้าแง่แม่งอนพี่อ่อนใจ
ดูทำได้ไหนบอกมาว่ารักจริง
(น้องพิม)
อยู่ชายแดนมันเหงาเข้าใจไหม
รอพี่ชายมาหาอย่าว่าหญิง
น้องรักพี่มากมายหวังได้อิง
อย่าทอดทิ้งให้นอนหนาวเศร้าอุรา
3 กุมภาพันธ์ 2552 19:34 น.
ก่องกิก
อย่าหนีหน้าซ่อนเร้นดูลึกลับ
ถึงจะปรับตัวแค่ไหนไม่แกร่งขึ้น
เชื่อพี่เถิดดวงแดแม้ยามยืน
ทนกล้ำกลืนฝืนใจทรมาน
เบื่อหัวใจหลายครั้งจงฟังพี่
เผื่อน้องนี้เจอครูดูกล้าหาญ
พบคนดีที่มีความชำนาญ
จะพ้นผ่านคำบอกที่หลอกลวง
เจอคนดีมีค่าที่ควรคบ
น้องจะพบความจริงใจที่ใหญ่หลวง
ไม่ซอกซ้ำเจ็บจมตรมในทรวง
ไม่มีบ่วงผูกมัดเหมือนผ่านมา
ทำอย่างไรดีหนออย่าท้อเลย
หากทรามเชยเชื่อพี่ดีหนักหนา
เพราะพี่รู้ว่าหนูหนักอุรา
เพราะพี่ยาเป็นหมอดูรู้จริงจริง
1 กุมภาพันธ์ 2552 10:21 น.
ก่องกิก
หอมอันใดไม่ชื่นใจเท่าแก้มนวล
หอมอบอวลชวนให้พี่คลั่งไคล้
หอมประทินกลิ่นกรุ่นหอมละมัย
ทำให้ใจของพี่นี้มีชีวา
สวยจริงเธอดูเลิศเลองามกว่าใคร
สวยที่สุดรู้ไหมบาดใจพี่หนักหนา
สวยจริงจริงสวยยิ่งกว่าดารา
พี่ปรารถนารักน้องมาแนบใจ
รักเจ้าเอยรักน้องมากที่สุด
เป็นรักคุดมาสะดุดหวั่นไหว
ได้แค่นึกได้แค่ฝันทำยังไง
ถึงจะได้เธอไว้ดูใจกัน
มาวันนี้พี่คิดถึงเธอจังเลย
ก่อนนี้เคยหยอกล้อกันสุขสันต์
มาบัดนี้น้องคงมาลืมวัน
สัญญามั่นไม่ทิ้งกันตลอดไป
30 มกราคม 2552 12:58 น.
ก่องกิก
ฝากกลอนรักจากใจของนายก่อง
ฝากถึงน้องคนดีของพี่เอ๋ย
หายไปไหนอยู่ที่ไหนหายไปเลย
ก่อนนี้เคยร่วมเม้นต์กลอนอยู่ด้วยกัน
หายไปนานเลยน้องนานมากมาก
หรือที่รักลืมพี่ที่ร่วมฝัน
หรือลืมว่าเราสองเคยฝ่าฟัน
ร่วมสร้างสรรค์ผลงานมานานนม
วอนนักกลอนในบ้านนี้ช่วยทีหนา
บอกเธอว่าพี่นี้มีขื่นขม
คิดถึงน้องมากล้นจนตรอมตรม
นอนระทมตรมจิตคิดถึงนาง
หากว่าน้งไม่งงคงมาอ่าน
เรื่องความหวานมาเม้นต์ให้รักนานนาน
พี่ยืนยันถึงความหลังไม่เลือนราง
ไม่จืดจางไม่จากไปไม่ใจดำ