3 มีนาคม 2552 14:41 น.
ก่องกิก
จากสัญญาหมดอายุฉบับล่า
ถึงเวลาต่อใหม่แล้วน้องหนา
คือวันพุธที่สี่เดือนมีนา
ร่างสัญญาสองฝ่ายไว้ครอบครอง
อีกฝ่ายหนึ่งเรียกว่า ผู้เสนอ
ให้กับเธอจริงใจ ฝ่ายสนอง
สุขใจนักรักเราใช่สำรอง
คงสมปองหายเหงาเฝ้ารำพึง
จากสัญญาหมดอายุฉบับเดิม
เขียนเพิ่มเติมล่าสุดครั้งที่หนึ่ง
เข้าใจยังน้องจ๋าสุดซาบซึ้ง
เป็นที่พึ่งพักพิงอิงแอบกาย
เมื่อร่างเสร็จจัดพิมพ์สองฉบับ
พร้อมยอมรับลงลายมือเซ็นชื่อไว้
เป็นหลักฐานพร้อมพยานหลักฐานใจ
สุขฤทัยเสร็จพิธีพี่ขอบคุณ
1 มีนาคม 2552 13:18 น.
ก่องกิก
ที่รักพี่หนีหน้าพาหม่นหมอง
โอ้ว่าน้องลืมพี่ที่เพ้อพร่ำ
เธอบอกพี่ทีไรไม่เคยจำ
ลืมน้ำคำที่ให้ในสัญญา
ด้วยหน้าที่งานพี่ที่ทำอยู่
น้องก็รู้ว่ายุ่งอยู่นี่หนา
กำลังใจอยู่ไหนเล่าแก้วตา
ไม่รู้ว่าพี่เหงาเศร้าเพียงใด
จะวันนี้หรือวันไหนไม่ห่วงหา
ปล่อยพี่ยาไร้สุขเจ้าผลักใส
ไม่มาเม้นต์ปล่อยกลอนหล่นหลุดหน้าไป
ซึ้งน้ำใจเจ้าแล้วนะแก้วตา
ยังเวียนวนอยู่ที่นี่ลืมพี่แล้ว
หัวใจแป้วพบเพียงเงาเจ้าหนีหน้า
กลอนใกล้ใกล้เม้นต์ให้เห็นเต็มตา
หรือสัญญา......หมดอายุ.....อดสูจัง
27 กุมภาพันธ์ 2552 08:50 น.
ก่องกิก
น่าสงสารตัวพี่มีงานเยอะ
คิดดูเถอะพี่รับการประเมินผล
วันจันทร์หน้าถึงแล้วนะหน้ามน
พี่ต้องโดนสอบสวนกระบวนการ
เอกสารยังไม่ครบเลยหรือนี่
ต้องเร็วรี่นำไปบริหาร
อีกสองวันทำให้จบโดยครบครัน
งบประมาณมีน้อยด้อยเหลือเกิน
ส่วนน้องสาวงานคงมีเหมือนพี่แหละ
ดูเยอะแยะยุ่งยากรักห่างเหิน
ดูเงียบหายหน้าไปเหมือนบังเอิญ
หรือเจ้าเพลินลืมพี่ได้ไม่ใยดี
พี่โทรไปทุกครั้งงานยังยุ่ง
พี่ก็ยุ่งน้องก็ยุ่งกันแบบนี้
แล้วเมื่อไหร่จะได้คุยกันสักที
ต่างก็มีงานด่วนล้วนวุ่นวาย
25 กุมภาพันธ์ 2552 10:04 น.
ก่องกิก
ท่ามกลางกลิ่นไอในท้องทุ่ง
มีผักบุ้งยอดงามเลื้อยตามฝัน
เขียวขจีใต้แมกไม้เบญจพรรณ
เคียงคู่กันสวยหรูดูงามตา
หมู่แมลงภุมรินบินวนว่อน
สายลมอ่อนพัดเฉื่อยเฉียดภูผา
ดุจวิมานเมืองแมนแดนบ้านนา
สุขอุราเกินใครได้ชื่นชม
หากว่ามีคนดีมาอยู่ด้วย
คงจะช่วยคลายทุกข์ที่ขื่นขม
มาสัมผัสกลิ่นไอได้รื่นรมย์
คงจะสมดั่งใจไม่สร่างซา
มองต้นรักออกดอกบานสะพรั่ง
อยากเห็นนางนำไปร้อยพวงบุบผา
นำไปไหว้แด่องค์พระปฏิมา
ภาวนาครองสุขทุกคืนวัน
23 กุมภาพันธ์ 2552 10:50 น.
ก่องกิก
พี่คิดถึงนวลน้องจนจับจิต
พี่คิดถึงมิ่งมิตรจนจับใจ
พี่ซาบซึ้งคิดถึงและห่วงใย
พี่ซึ้งใจคนดีที่รักกัน
ก่อนทำงานคิดถึงกันวันละนิด
ส่งดวงจิตดวงใจที่ใฝ่ฝัน
เพราะคิดถึงสองเราเฝ้าผูกพัน
เรารักกันดูดดื่มลืมไม่ลง
ตื่นหรือยังคนดีที่นอนดึก
พี่ยังนึกห่วงแท้แม่คิ้วโก่ง
กลัวตื่นสายอายเพื่อนที่ร่วมวง
กลัวจะหลงลืมพี่ที่รอคอย
คิดถึงจนจับจิตล้นดวงใจ
คิดถึงไปจนใจพี่ละห้อย
คิดถึงจนดวงตาพี่เหม่อลอย
คิดถึงบ่อยเพราะรักมากจังเลย
Calendar
Lovers
15 คน เลิฟก่องกิก
หน้าส่วนตัว
902
