ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
ในวันนี้...ที่เธอเดินมาบอกฉัน ว่าเธอมีเขาคนสำคัญคนนั้นอยู่เคียงใกล้ เจ็บจนต้องกลั้นน้ำตาที่กำลังเอ่อล้นข้างในใจ แต่ต้องฝืนทนบอกว่าไม่เป็นไรเธอคนดี จะรักกันก็ยินดีที่เธอสุข หากวันไหนเธอทุกข์ขอให้นึกถึงฉันคนนี้ หากวันใดเขาร้ายไม่รักไม่สนใจใยดี บอกฉันมาจะไปหาในเสี้ยวนาทีที่ต้องการ บอกกับเขาไว้แล้วกันว่าฉันรักเธอที่สุด หากวันไหนเขาหยุดรักเธอฉันก็จะไม่สงสาร ฉันจะยอมเป็นนางมารร้ายจอมอันธพาล ไม่เกรงกลัวเขาที่เข้ามาระรานหัวใจเธอ วันไหนที่เขาทำให้เธอเจ็บ รู้ไว้ว่าฉันก็เจ็บเท่ากับเธอเสมอ จะตอบแทนความเจ็บเขาให้เท่ากันที่เขาทำกับเธอ จะตอบแทนใจที่มักง่ายพลั้งเผลอ...(ของเขา). ด้วยความเจ็บช้ำที่เท่ากัน
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
ไม่ต้องมาบอกฉันว่าเธอจะไปไหนมาไหนกับเขา แต่เมื่อไหร่ที่เธอเศร้าขอให้นึกถึงฉันเสมอ ไม่ต้องมาเล่าว่าเขาน่ารักแสนดีเลิศเลอ แต่ถ้ามีทุกข์เมื่อไหร่ในใจเธอ..นั่นแหละขอให้คิดถึงกัน ไม่ต้องมาบอกว่ารักเขามากแค่ไหน แต่หากเจ็บป่วยเมื่อไหร่ให้โทรหาฉัน จะมาช่วยดูแลให้หายป่วยก็แล้วกัน พอเธอหายดีแล้วฉันจะไป จะรักกับเขาไม่ต้องคอยบอกให้ฉันรับรู้ แค่เพียงเธอมีคนเคียงคู่ก็ดีใจกว่าเป
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
นี่ใช่ไหมคือคำพูดที่เธออยากจะบอกฉัน คำพูดที่ทำร้ายใจกันขนาดนี้ บอกไม่รักยังดีกว่าเหตุผลที่ว่าฉันเป็นคนดี ก็ไม่รู้นี่ว่าชอบคนเลวจะได้เลวให้สมใจ เสียใจนะกับสิ่งที่ได้ยิน เสียใจที่เธอตัดสินและจบสิ้นกันแบบนี้ เสียใจที่เธอใจร้ายไม่เห็นค่าความดี เสียดายน้ำตาและความรู้สึกที่มีให้เรื่อยมา แต่เอาเถอะถ้าอยากจะไปก็ไปซะ ก็ไม่เห็นจะต้องงอนง้อกับใครที่เขาไม่เห็นค่า จะยอมแลกศักดิ์ศรี ความดีกลับคืนมาด้วยหยดน้ำตา ช่างมันเถอะกับช่วงวันเวลาที่ผ่านไป ก็ไม่เห็นจะเป็นไรเคยอยู่คนเดียวได้ ไม่มีเธอก็คงไม่ตายหรอกเธอว่าไหม ไปเถอะไปหาคนเลวที่สมกัน เธอคงพอใจ แต่หากถูกเขาทิ้งเมื่อไหร่ไม่ต้องคร่ำครวญก็แล้วกัน เพราะนับจากก้าวแรกที่ เดินจากกันวันนี้ เตรียมรับบุญกุศลนะคนดีจะช่วยกรวดน้ำคว่ำขัน ให้ไปดีมีสุขขออย่าได้มีเวรซึ่งกันและกัน และขอบคุณที่ทำให้ฉันหลุดพ้นบ่วงกรรมจากเธอ.......สาธุ
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
สะใจเธอแล้วหรือยังคนดี ที่ทำให้ชีวิตฉันหมดสิ้นแบบนี้พอใจแล้วใช่ไหม เราจบกันไปแล้วแต่เธอกลับมาทำร้ายกันทำไม ในวันที่ฉันจะมีเขาคนใหม่แทนที่เธอ เมื่อเลือกที่จะจบกันก็ควรต่างคนต่างไป ให้ฉันมีทางเดินของใจกับใครคนใหม่ไม่ได้เหรอ ในเมื่อเขาก็ดีและรักฉันได้เท่ากับที่ฉันเคยรักเธอ เมื่อไม่รักก็ขออย่าขัดขวางนะเออ...ขอให้เข้าใจ ต่างคนต่างไปเถอะฉันขอร้อง อย่าให้ต้องเสียความรู้สึกมากกว่านี้จะได้ไหม ทีตอนอยู่ไม่เห็นจะรัก ไม่เห็นจะหวง ไม่เห็นจะใส่ใจ แล้วพอฉันจะมีเขาคนใหม่มา"หวงก้าง"ทำไมไม่เข้าใจเธอเลย อย่าตามรังควานฉันกับเขาเลยเธอคน(เคย)ดี ปล่อยให้ฉันมีวิถีทางเดินของฉัน...ขอให้เธอช่วยอยู่เฉยๆ อย่ากีดกัน อย่าทำร้าย อย่างน้อยให้เห็นว่าเราเคยคุ้นเคย ขอให้ฉันได้ลงเอยกับเขาที่รักฉันจากใจจริง เหมือนกับที่ฉันยินดีกับเธอและเขา ก็ไม่เห็นว่าฉันต้องไปเป็นเงาคอยขัดขวางคอยสุงสิง ฉันยังปล่อยให้เธอมีความสุขกับสิ่งที่เลือกด้วยสัตย์จริง ขอได้ไหมกับสิ่งสุดท้าย....ที่อยากได้จากเธอ
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
บอกย้ำกับใจตัวเองในวันเวลาที่ล่วงผ่าน ว่าไม่แล้วนะใจจะไม่ทุกข์ทรมานเพราะใครคนไหน ตั้งแต่วันที่เธอเลือกที่จะเดินจากกันไป ทิ้งไว้แค่เพียงความอ้างว้างเดียวดายเมื่อไกลกัน ทำใจอยู่นานกว่าจะผ่านความเจ็บช้ำ ที่เธอเป็นคนทำรอยแผลไว้ในใจฉัน สาบานไว้ว่าจะลบเธอจากความทรงจำที่เคยทำไว้ร่วมกัน ว่าวันที่ผ่านผันเธอกับฉันเคยรักกันเป็นเช่นไร และคิดว่าฉันทำได้แล้วอย่างที่คิด หากวันนี้เธอไม่เข้ามาสะกิดให้ไขว้เขวหวั่นไหว แค่เพียงกลับมาบอกว่า"ขอโทษเธอเสียใจ" และขอให้ฉันให้อภัยกับรักเราที่ล่วงเลย ล้มเหลวหมดแล้วกับความตั้งใจของฉัน เมื่อเธอเดินกลับมาหากันในวันที่ฉันยังไม่อาจชาเฉย คงต้องปล่อยเวลาทำใจที่ผ่านมาให้ล่วงเลย แล้วเริ่มต้นใหม่กับเธอที่คุ้นเคยในวันนี้ ลืมแล้วคำสาบานความตั้งใจที่ตั้งมั่น ลืมเพราะเธอขอโอกาสกันในวันที่ฉันยังไม่มีใครมาแทนที่ ลืมแล้วความเจ็บความทุกข์ที่เคยมี ลืมเพราะเธอคนดีกลับมาหากัน เพราะรักเท่านั้นทำให้ฉันเป็นคนโลเลเช่นนี้ ยอมให้โอกาสเธอทั้งที่รู้ว่าสักวันเธออาจทิ้งฉัน ยอมกลับไปหาเธอแม้รู้ว่าน้ำตาจะต้องไหลรินในสักวัน ยอมและเตรียมพร้อมจะรับมัน...ถ้าแลกกับในวันนี้ฉันมีเธอ