ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
ให้เชื่อได้อย่างไรว่าความรู้สึกระหว่างเรายังเหมือนเดิม เมื่อมีใครอีกคนเข้ามาเพิ่มเติมในชีวิตเราอย่างนี้ ยิ่งเข้าใกล้เธอเท่าไหร่ก็ดูเธอยิ่งห่างไกลออกไปทุกที อย่ายืนยันเลยว่าความรักที่เคยมียังมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง ไม่รู้หรอกนะว่าเขาจะรักเธอเท่าฉันไหม รู้แต่ทุกทุกความห่วงใยฉันไม่เคยเสแสร้ง ทุกความอาทรห่วงหาที่คอยแสดง ไม่ได้ตั้งใจกลั่นแกล้งให้เธอสับสนว่าจะเลือกใคร เพียงแต่ยังยิ้มอยู่ได้ทั้งที่เห็นเธอจะเลือกเขา เพียงเพราะฉันยังคงมั่นกับรักเก่าของเราไม่ว่าวันไหน ไม่ได้ทำเพราะอยากให้เธอเห็นว่าฉันดีกับเธอมากกว่าใคร แต่เพียงเพราะทำตามเสียงของหัวใจที่สั่งมา เลือกเขาก็ได้...คนที่ใช่...ที่เธอรัก แต่หากวันใดเหนื่อยนักให้กลับมาให้ฉันเยียวยารักษา กลับมาเมื่อวันที่เธอเหนื่อย ท้อแท้หรือมีหยดน้ำตา ค่อยกลับมาหาใจดวงเดิมที่ยังรักเธอ...ไม่เปลี่ยนแปลง
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
พูดออกมาเถอะคนดี อย่ากลัวว่าความจริงที่มีจะทำร้ายฉัน รับได้ทุกอย่างแม้ว่าเธอจะทอดทิ้งกัน แล้วปล่อยให้ฉันกลับไปอ้างว้างเหมือนเคย ^_^ ในเมื่อชีวิตฉันที่เคยผ่านมา ก็มีแต่ความเงียบเหงาเมินเฉย ก็แค่กลับไปอยู่ในสภาพที่ใจฉันคุ้นเคย ไม่ผิดแปลกอะไรเลยหากมันจะเป็นไป ^_^ ก็แค่อาจเสียใจกับความแปรผัน ก็แค่ต้องพยายามลิมกันกับความใกล้ชิด...อ่อนไหว ก็แค่ต้องอยู่ให้ได้เหมือนไม่เคยรู้สึกอะไร ก็แค่อยู่กับความอ้างว้าง กับน้ำตาที่รินไหลที่ต้องทน ^_^ ฉันอยู่ได้กับความผิดหวังที่พบ เพราะจุดจบของฉันรู้ตัวดีเสมอกับเหตุผล ทุกอย่างแค่กลับไปสู่จุดเดิม...จุดเริ่มตั้น ก็แค่กลับไปเป็นคนไม่มีใคร...เข้าใจเหมือนเดิม
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
เจ็บแล้วไม่เคยจำกับคำว่าคนดี เจ็บอีกแล้วครารวนี้ไม่รู้กี่หน เจ็บแล้วเจ็บเล่าจนไม่อยากเป็นผู้คน เจ็บครั้งนี้ซ้ำอีกหนที่หัวใจ ไม่รักไม่เสียใจเท่าคำนี้ ไม่อยากเป็น"คนดี"เข้าใจไหม อยากเป็นคนที่เธอรักจนหมดใจ เป็นคนเลวก็ได้ขอเพียงเธอเหลียวแล
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
ไม่ต้องมาเอ่ยอ้างหรอกนะถึงความหลัง ว่าเคยมีครั้งหนึ่งที่ฉันเคยโหยหา เคยรักเคยห่วงเคยคิดถึงทุกเวลา ไม่ต้องมาคร่ำครวญเสียน้ำตาฉันไม่สนใจ จริงอยู่หรอกว่าฉันเคยเป็นผู้หญิงโง่คนนั้น ก็แล้วใครกันบอกไม่ต้องการไม่ต้องมาร่ำไห้ เธอไม่รักไม่แคร์อยากไปไหนก็ไป แล้วซมซานกลับมาทำไปล่ะทีนี้ ฉันเองก็ผู้หญิงเคยอ่อนแอหวั่นไหว แต่กับเธอฉันอ่อนใจแล้วก็รักศักดิ์ศรี เมื่อเคยรักแต่เธอเองไม่เห็นค่าไม่ปราณี แต่กลับย่ำยีรักฉันอย่างโหดร้ายทารุณ แล้วจะมาร้องขออะไรกันตอนนี้ หมดสิ้นแล้วเยื่อใยดีๆที่เคยเกื้อหนุน มีอย่างเดียวที่พอหยิบยื่นให้ถือว่าเป็นบุญ เธอคือคนเคยคุ้นหน้าที่ผ่านมารู้จักเท่านั้นเอง
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
เหนื่อย...นักเหมือนวิ่งตามเธอเสมอ เหนื่อย...ล้าเมื่อเห็นเธอเคียงคู่เขา เหนื่อย...ใจเมื่อเธอไม่เห็นความสำคัญระหว่างเรา เหนื่อย...ที่ต้องเป็นแค่เงาของใครบางคน แล้ว...วันหนึ่งถึงเวลาเดินมาบอก แล้ว...เธอบอกว่าจะไปไร้เหตุผล แล้ว...ให้ลืมทุกอย่างระหว่างเราสองคน แล้ว...สุดท้ายฉันต้องทนเสียน้ำตา หัวใจ...ฉันเป็นอย่างไรรู้ไหมเล่า หัวใจ...เราที่เคยรักเคยห่วงหา หัวใจ...ฉันที่ยังโหยหาเธอทุกเวลา หัวใจ...ฉันหลั่งน้ำตายากทำใจ ฉัน...รั้งเธอไม่ได้ใจก็รู้ ฉัน...ต้องสู้กับความรู้สึกที่หวั่นไหว ฉัน...คงเสียน้ำตาแล้วไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไร ฉัน...ถึงจะลืมเธอได้จากความทรงจำ