17 กรกฎาคม 2554 02:31 น.
ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง
ฤทัยถอนอ่อนแล้ว...............ร่างกาย
ล้าหมดแรงท้าทาย..............สั่งสู้
ยังฝันอีกหลากหลาย..........ล้วนใฝ่ ได้แล
มันอาจถึงวันรู้-.....................สึกใกล้สิ้นไฟ ฯ
ใจเคยแข็งแกร่งกล้า...........กลับหมด
สิ้นเรี่ยวแรงรินลด................เหือดแห้ง
เกินไหวเช่นช่วงสด.............สุดซ่า กว่าเปรย
ไปหมดแล้วใช่แสร้ง............เสกสร้างเรื่องราว ฯ
ยาวนานห่างร้างท่าน............กาแฟ
ดำเลิศรสด่ำแล.......................กลิ่นเคล้า
คลายหนาวชื่นดวงแด..........ดื่มด่ำ ฉ่ำเอย
คราวจิบดูข่าวเช้า..................ช่างชื้นชื่นใจ ฯ
ใคร่อยากลองลิ้มรส...............รัญจวน
จิตจดจ่อคิดครวญ..................ครุ่นครั้ง
หลงใหลอยากย้อนหวน........หารื่น รสแล
ไอกรุ่นจนไม่รั้ง.......................จิตแจ้นจรมา ฯ
หาสราญร้านเก่า......................กาแฟ
ดำแต่สีล้ำแล.............................เลิศไล้
นาสาชื่นถึงแด..........................ดลติด พิษฤๅ
ยาแน่นอนถ้าใช้......................ชื่นลิ้นตื่นเลย ฯ
เอ่ยจนอยากมากแล้ว..............ลองหา
ชื่นรสชวนรื่นอุรา....................เร่าร้อน
เกินเผยพร่ำยกมา....................มากบท พจนา
เปรยสั่งเสียงเอ่ยอ้อน..............หนึ่งแก้วนะเฮีย ฯ
15 กรกฎาคม 2554 21:34 น.
ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง
กลางคืนใจจับจ้อง...................แจ่มจันทร์
เนืองนิจพิศบุหลัน....................เล่นฟ้า
ดาวพรายพร่างพร้อมพลัน....พลุกพล่าน จริงเอย
เจิดจรัสรัศมีจ้า..........................จรดไว้ ในหาว ฯ
คราวใดได้สู่ห้วง......................แห่งจินต์
คงสุขสมถวิล.............................วาดไว้
ลอยล่องท่องสุบิน....................โบยโบก
ดาวพร่างพร้อมเดือนใกล้......กล่อมข้า หายเหงา ฯ
14 กรกฎาคม 2554 23:03 น.
ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง
๏ รู้รึเปล่า? เจ้างามดุจบุษบา
รู้รึเปล่า? เจ้าหอมกว่าสิ่งไหนไหน
รู้รึเปล่า? เจ้าถูกหมายมากกว่าใด
แต่รู้รึเปล่า? เจ้าไม่ใช่บุษบง ๏
๏ อย่าให้เขาเด็ดดอกออกโดยง่าย
อย่าให้เขาสูดอายตามประสงค์
หากได้หมายหมดเล่าเจ้านั้นคง
อาจถูกเขาคุยลงกลางวงสุรา ๏
๏ หากเขารักรักมั่นไม่ผันเปลี่ยน
หากเขาเพียรเพียรรอขอบุหงา
กับเจ้าของดองมั่นทำสัญญา
ย้ายบุปผาทั้งต้นขึ้นบนเรือน ๏
๏ จำไว้นะเจ้างามดุจบุษบา
จำไว้นะเจ้าหอมกว่าหาใดเหมือน
จำไว้นะเจ้าดอกคำบอกเตือน
ทุกถ้อยเอื้อนเอ่ยไปใช่หวังร้าย ๏
29 มีนาคม 2554 22:42 น.
ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง
อดนอนจนอ่อนล้า........เต็มฝืน
ตาพร่าจากกลางคืน.....ซ่อนเร้น
กาแฟอุ่นหอมชื่น.........ชวนด่ำ
เพียงดื่มกายาเค้น........สั่งสร้าง แรงมา
สดใสตาแพร้วพร่าง.....ลองไหม กาแฟ
หากพร่องก็เติมไป........หนึ่งแก้ว
การงานคล่องว่องไว....วันกว่า จริงนา
ยามเมื่อหมดฤทธิ์แล้ว..คร่อกฟี้ ทันที
20 มีนาคม 2554 02:27 น.
ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง
...แก้วกานดา ข้าคอย ใจลอยเลื่อน
เจ้าแชเชือน อยู่ไหน แห่งใดเล่า
ใยไม่มา ให้แล แม้แต่เงา
ใจลอยเฝ้า รอชื่น วันคืนมา...
...คอยถามไถ่ ใครใคร จนใจอ่อน
อยู่ไหนหนอ อรชร อย่าซ่อนหา
หรือลืมพี่ เสียแล้ว แก้วกานดา
พรรณนา ถึงเจ้า จนเศร้าใจ...
...ฟังเรื่องราว ข่าวสาร ผ่านปากเพื่อน
ทุกสิ่งเหมือน คลี่คลาย หายสงสัย
เจ้ามีคู่ อยู่แล้ว แก้วฤทัย
แล้วทำไม ยังหลอก บอกรักกัน...
...อกระกำ กล้ำกลืน ฝืนความเศร้า
ช่างโง่เขลา ตัวข้า อยากอาสัญ
ดั่งในอก ปกคลุม สุมโดยควัน
แสนโศกศัลย์ ระทม ไม่สมปอง...
...อันไฟรัก มักสุม รุมที่อก
ควันลอยปก ปิดตา ให้พร่าหมอง
หากพลาดพลั้ง เข้าตา น้ำตานอง
ใครได้ลอง รักแล้ว ลืมไม่ลง...
...อยากลืมรัก ปักใจ ที่ใฝ่สร้าง
ลืมกลิ่นนาง ทรามเชย พี่เคยหลง
ลืมวาจา ว่ารัก จักซื่อตรง
ลืมโฉมยงค์ คนหลอก ออกจากใจ...
...แว่วเสียงเพลง ลอยล่อง ตรงต้องจิต
ชวนให้คิด ถึงกานดา น้ำตาไหล
ฟังเนื้อหา จาบัลย์ กลั่นฤทัย
ที่ต้องไป 'เป็นชู้ ไม่รู้ตัว'...
ก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง
Lovers
0 คน เลิฟก็แค่ความจริง...ในโลกไม่จริง
Calendar
หน้าส่วนตัว
1866
