4 ธันวาคม 2552 18:04 น.
กู้ภัย
ผีสามตัว
! ผีสามตัวนั่งคุยกันอยู่ข้างวัด
เงียบสงัดวังเวงน่าเกรงขาม
นั่งปรับทุกข์ถามสุกดิบตอนสามยาม
ตัวแรกถาม ตัวที่สอง บอกข้าที
...ว่าทำไม เจ้าใย ถึงตายเล่า
เรื่องมันเศร้า ข้าโดนยิง ตอนวิ่งหนี
แล้วถามกลับ เจ้าทำไม สิ้นชีวี
ตัวข้านี้ โดนแทง ตอนตีกัน
...ผีทั้งสอง หันไปมอง ตัวที่สาม
แล้วก็ถาม ว่าทำไม ถึงตัวสั่น
ทั้งร้องไห้ เหงื่อท่วมหน้า ทำไมกัน
พวกเรานั้น ฉันเข้าใจ ให้บอกมา
...ตัวที่สาม อ้ำอึ้ง อยู่ซักครู่
ก็ไม่รู้ ว่าจะพูด ดีไหมหนา
ตัดสินใจ สุดกล้ำกลืน ฝืนอุรา
อันตัวข้า....มานั่งขี้....ยังไม่ตาย.....
1 ธันวาคม 2552 13:26 น.
กู้ภัย
กวีล้านนามีมาแต่ไท้
ต๋ามบทบาทได้ใจ๊อู้ใจ๋จ๋า
คนเฒ่าคนแก่เจินจวนฮักษา
ของดีล้านนานโบราณแบบเบ้า
จึงโตยเอาฮอยเอาฮีตคนเฒ่า
คนหนุ่มอย่างเฮาบะละ
เริ่มต้นไขจ๋าสัพเพเหระ
ซะป๊ะเรื่องอั้นความมี
กำเมืองเฮานั้นมีศักดิ์มีศรี
หลอนปั๋ญญามีแต่งดีเสี้ยงถ้าน
ความคิดคนเมืองรุ่งเรื่องก่อสร้าง
เอาเป็นฮ่มเป็นก้างบังใบ
วาจ๋าไพเราะอ่อนหวานสดใส
ตกอยู่ตี้ใดไผตึงอวดอ้าง....ไผตึงอวดอ้าง....เต้าอี้ก่อนเต๊อะนานเฮย.....
21 พฤศจิกายน 2552 21:19 น.
กู้ภัย
สองตายายดีใจจะได้เปิบ
ข้าวและกับพร้อมเสริฟเป็นอาหาร
ช่วยกันลงมือทำแสนสำราญ
ปิ้งปลาดุกใส่จานการคอยรอ
บ่ายแก่แล้วหิวมากอยากจะอิ่ม
จะได้ชิมเมนูเด็ดน้ำลายสอ
ข้าวอุ่นอุ่นที่ยายตักไว้รอ
คราวนี้หนอรีบล้างมือคือได้กิน
เสียงเมี๊ยวเมี๊ยวแมวตัวใหญ่มันไล่จับ
วิ่งไล่งับหนูตัวดีที่บุกถิ่น
หนูหนีได้ทุกคราเป็นอาจิน
แมวจึงอดของกินสิ้นอาวรณ์
เอ๊ะนั่นไงปลาตัวใหญ่ใครวางอยู่
เรียงเป็นคู่เคียงกันนั้นสังหรณ์
ตายายเผลอรีบคาบปลาแล้วลาจร
หลบตัวซ่อนหายลับไปกับตา
ฝ่ายตานั้นพลันเห็นเป็นโมโห
ปลาตัวโตของเราที่เฝ้าหา
ดูสิยายยากแค่ไหนจะได้มา
ความโมโหขึ้นหน้า..ฆ่าให้ตาย
กูอุตส่าห์ไปหาปลามาบริโภค
ถึงคราวโศกโศกาน่าใจหาย
ไอ้แมวโจรขโมยปลาหน้าไม่อาย
ตาไม่วายคลั่งแค้นแสนร้อนรน
มาลองดีกับกูหารู้ไม่
ซ่อนอยู่ไหนหาตัวทั่วทุกหน
ความโกรธแค้นแน่นหนักปักกมล
แมวอับจนเข้ากองฟางพลางตัวพลัน
สิ้นเมตตากรุณาเอยลาลับ
จุดไม้ขีดกับกองฟางกะทันหัน
ไม่ได้กินก็ไม่กินให้เหมือนกัน
คราวนี้แมวตัวสำคัญนั่นต้องตาย
พอไฟลุกท่วมกองฟางตาพลางขำ
แมวตัวดำปวดแสบแทบสลาย
มันร้อนกายร้อนจิตจนปลิดวาย
ต้องมาตายทั้งเป็น...เซ่นอารมณ์
แต่ในปากแมวตัวนั้นมันยังคาบ
เช่นคนหาบข้าวของต้องขื่นขม
หากใครเห็นเป็นต้องกล่าวร้าวระทม
หรือจะสมน้ำหน้าฆ่าแมวตาย
ตาหัวเราะเยาะเย้ยใครเคยทราบ
สิ่งที่คาบออกมาน่าใจหาย
คือลูกน้อยกลอยใจเคยเคียงกาย
ในกองฟางต้องมาชีวาวาย
แม่แมวไซร้ได้ปลามาเลี้ยงลูก
แต่ต้องถูกตาเผาเศร้าความหมาย
ยายนั่งร้องไห้คร่ำครวญด่วนมลาย
จบคำหมายปลาดุกปิ้งชิงของกิน
ท่านผู้อ่านโปรดได้ใช้ดุลพินิจ
เป็นแนวคิดสอนใจให้ถวิล
บทกลอนนี้อุทาหรณ์สอนดวงจินต์
ความโกรธนั้นทำลายสิ้นแม้วิญญา
16 พฤศจิกายน 2552 10:50 น.
กู้ภัย
ดับเพลิง
กำลังนอนพักกายาลาความเครียด
ผ่อนคลายเหยียดร่างกายพอหายล้า
ต้องรีบตื่นลุกขึ้นทั้งขี้ตา
โทรศัพท์โทรมามีเรื่องราว
บอกว่าไฟลุกแดงอย่างแรงจ้า
ให้รีบมาช่วยดับไฟใจหวาดกร้าว
จึงสอบถามให้รู้ถึงเรื่องราว
โดนต่อว่าอย่าถามยาวไม่ทันการ
จับความได้ไปเร็วไวไม่รอช้า
ด้วยหัวใจอันแกร่งกล้าอย่างอาจหาญ
ฝ่าไฟแดงโดนด่าว่าไอ้สันดาน
ไอ้พวกมารตีนผีรี่ไปไว
พอมาถึงตามที่มีการแจ้ง
ไฟที่ลุกแดงแดงอยู่แห่งไหน
คนมามุงเฮ้ยพวกมึงทำอะไร
มาทำไมไฟไม่มีคราวนี้ซ........
อ๋อที่แท้โดนแกล้งแจ้งไฟไหม้
แหมทำได้ถึงปานนี้พี่คนสวย
อันงานการไม่ทำหรือว่ารวย
เล่นแบบนี้ก็สวยสอบวินัย
7 พฤศจิกายน 2552 08:50 น.
กู้ภัย
ความฉลาด(ไหม)
อันตัวกูผู้นี้นั้นดียิ่ง
ถูกทุกสิ่งเก่งทุกอย่างห่างชั้นเหนือ
ความฉลาดปราดเปรื่องทั้งรถเรือ
ทั้งขึ้นเหนือล่องใต้ไร้ราคี
อันศัตรูคู่แข่งหากแย่งเด่น
ต้องถูกกูข่มเข็ญเป็นต้องหนี
รู้ไหมกูรุ่นใหญ่เทียบโยคี
เจ้าหรือมีคิดอาจเปรียบเทียบบาทา
วิชากูนั้นแก่กล้าอาคมยอด
กูจักชี้ให้เจ้ารอดไร้ปัญหา
กูจักชี้ให้เจ้าดิ้นสิ้นชีวา
ตายต่อหน้าของกูผู้รู้ดี
แต่ตัวกูจักรู้หรือไม่นั่น
กูหรือมันเก่งกล้าน่าบัดสี
คติธรรมอันคุณงามและความดี
นั่นคือที่ความงดงามนามว่าคน
มนุษย์ษาอายุไขใครเกินร้อย
บ้างก็มากบ้างก็น้อยคอยกุศล
ดีได้ดี ชั่วได้ชั่วกันทุกคน
นี่คือกรรมของคนพ้นบ่วงเวร
เราทุกคนได้เกิดมาในชาตินี้
ควรจักสร้างแต่ความดีที่โลกเห็น
ความยิ่งใหญ่เก่งกล้าที่กูเป็น
ไม่ดีเด่นกว่าบรรดา......เลย
หน้าส่วนตัว
1887
