15 สิงหาคม 2555 09:30 น.
กู้ภัย
กาลเวลาเนิ่นนานผ่านมาแล้ว
คิดถึงเพื่อนแก้วเก่าเราแต่ก่อน
นานเป็นปีมิเข้ามาใจอาวร
เพื่อนบ้านกลอนคิดถึงมากฝากทุกคน
ด้วยการงานที่ทำมันบังคับ
ความกระชับในวินัยให้สับสน
พอยามว่างก็เข้ามาหาทุกๆคน
พบเพื่อนคนบ้านกลอนแต่ก่อนมา
ไม่เคยลืมหรอกครับบ้านเรานี้
เป็นแหล่งที่ทักทายหายห่วงหา
คิดถึงครับทุกๆคนแต่ก่อนมา
ว่างก็มาบ้านกลอนพักผ่อนใจ
หวังว่าเพื่อนคงไม่ลืมชายคนนี้
คือคนที่เคยอยู่เคียงและเอียงใกล้
อันของฝากไม่ได้หนีมีแต่ใจ
ขอฝากไว้ที่บ้านกลอนตอนว่างงาน
สวัสดีครับเพื่อนๆบ้านกลอนทุกๆคน คิดถึงเสมอนะครับ งานเยอะจริง ทั้งดับเพลิง ทั้งกู้ภัย แต่ไม่หายหนีไปไหนครับ หากยังมีลมหายใจอยู่ จะหมั่นมาหาเพื่อนๆทุกคนนะครับ
22 เมษายน 2555 18:43 น.
กู้ภัย
ป่านฉะนี้เธอจะเป็นอย่างไรบ้าง
ฉันอ้างว้างเดียวดาย ช่างไร้ค่า
นับตั้งแต่หัวใจเธอปิดแต่นั้นมา
ในอุราฉันตรมข่มฤดี
แล้วเธอเปิดหัวใจให้ชายอื่น
ฉันสุดฝืนขืนข่มตรมอยากหนี
ไปอยู่ป่ากว้างลึกนึกไว้ดี
เพื่อหวังที่ให้หัวใจได้ร่มเย็น
เพียงอยากรู้ว่าชายไดได้ครองคู่
ได้สมสู่คู่รักอยากจะเห็น
ดีหรือร้ายกันนะแม่เนื้อเย็น
จึงจำเป็นมาลงกลอนไว้สอนใจ
1 กันยายน 2554 09:59 น.
กู้ภัย
ผิดที่ฉัน หรือที่เธอ พลั้งเผลอจิต
เธอเองคิด มีรักใหม่ มิใช่หรือ
หากฉันผิด ที่จริงใจ ใฝ่หารือ
แท้จริงคือ เธอหมดรัก จากฉันเอง..
.....................................
เคยถามใจ ฉันคิด สักนิดใหม่
เธอหรือใคร ที่ตรม ถูกข่มเหง
ฉันผิดเหรอ ที่เธอ คิดเออเอง
ถ้ารักจริง ใยเร่ง ให้เลิกรา
......................................
เธอมีเพื่อน ฉันมีเพื่อน เหมือนกันเปล่า
บอกเธอเขา เพื่อนกัน ฉันไม่ว่า
ใยทีฉัน เธอถึง ถลึงตา
ถามจริงว่า ฉันหรือเธอ ที่เผลอใจ
20 สิงหาคม 2554 09:29 น.
กู้ภัย
จงนิ่งไว้ได้ธรรมมานำจิต
แล้วให้คิดตรองดูให้รู้ผล
จริงหรือไม่ใฝ่รุ้ในใจตน
เพื่อให้พ้นโมหะโทษะเรา
โบราณว่าถ้าน้ำเชี่ยวอย่าเที่ยวเล่น
ทำใจเย็นไว้ดับร้อนก่อนจะเฉา
สิ่งที่หนักจักได้กลายเป็นเบา
ให้ใจเรารู้ว่าดีเท่านี้พอ
31 กรกฎาคม 2554 16:53 น.
กู้ภัย
ลูกเงาะ ขี้เหร่
อันชีวิตคนเรานั้นแสนสั้น
ต้องรู้จักรักกันให้ฝันหวาน
อีกไม่กี่ชั่วคืนยามจะถึงกาล
อวสานสิ้นลมล้มลงนอน
จงหัดปลงจิตเราอย่าเฝ้าติด
ห่วงนึกคิดแต่สิ่งนั้นหมั่นสังหรณ์
ถึงเวลาจะต้องเข้าเชิงตะกอน
แต่เก่าก่อนนานมาอย่าได้เมิน
ไม่ว่าเราหรือท่านจำต้องจาก
ต้องได้พรากจากกันพลันห่างเหิน
เกิดแก่เจ็บและตายต้องเผชิญ
จึงขอเชิญทุกๆท่านมาอ่านตรอง
ให้อภัยคือทานอันใหญ่ยิ่ง
เหนือทุกสิ่งผ่องใสใจสนอง
ปล่อยและวางจิตว่างยึดธรรมครอง
หายหม่นหมองจิตใจแแจ่มใสดี.....
หน้าส่วนตัว
2454
