28 เมษายน 2556 14:51 น.
กุ้งหนามแดง
ข้าน้อยมาตีฆ้องเพื่อร้องทุกข์
ได้โปรดลุกขึ้นเถิดเตรียมเปิดศาล
พิจารณาตามกฏมณเฑียรบาล
ตลอดกาลจองจำช่วยนำพา
ถูกเอาเปรียบร่ำไปมิใช่น้อย
สำลักอ้อยน๊านนานเบาหวานหา
ถูกศรแรกวิ่งรี่เข้าที่ตา
ดอกต่อมาอกซ้ายหมายชีวี
เป็นบุคคลมือไวชอบใกล้ชิด
เอาแต่คิดลักหอมพ่อจอมหลี
วอนท่านเปาประเมินดำเนินคดี
ตามราวีไม่เลิกขอเบิกความ
สองแก้มน้อยประจักษ์คือหลักฐาน
กามเทพเป็นพยานวานไถ่ถาม
ขอเมื่อไรถอนฟ้องจ้องคุกคาม
พยายามรักข้าฯ จับมาเชียว!!!
27 เมษายน 2556 15:22 น.
กุ้งหนามแดง
อย่ามัวงง หลงอยู่ กับความหลัง
ลืมความชัง ทั้งหลาย มลายสูญ
ไร้ประโยชน์ เกินกว่า จะอาดูร
หมั่นเพิ่มพูน ความช้ำ อยู่ทำไม
อดีตกาล นานเนิ่น สุดเยิ่นเย้อ
รังแต่เก้อ แต่คอย ปล่อยดีไหม
เก็บเอาไว้ ละเหี่ย ปนเสียใจ
โยนทิ้งไป ให้สิ้น ชินแล้วชน
ไม่เคยมี แล้วมี เลยมีกิจ
กระทบจิต คิดชุก ไปทุกหน
นี่แหละหนา ผลผลิต ความคิดคน
เป็นที่พึ่ง ของตน ภาวนา
มีภาวะ อยู่กับ ปัจจุบัน
คงจะไม่ ตีบตัน หากสรรหา
เป็นบทเรียน สอนใจ ใยเลิกรา
พัฒนา ชีวิต ก่อนปลิดปลง
ลุกขึ้นยืน อีกครั้ง อย่าพังพาบ
แล้วซึมซาบ ด้วยจิต พิศวง
กอบความรัก ความฝัน อย่างบรรจง
สักวันคง สมหวัง ดังใจปอง..
..
27 เมษายน 2556 10:34 น.
กุ้งหนามแดง
ไม่สนคนอยู่ตรงหน้า
ไขว่คว้าคนไกลไร้เสียง
โต้ตอบถ้อยคำลำเลียง
จ้องเพียงในกรอบชอบจริง
หลงใหลได้ปลื้มลืมกิจ
เสพติดมาร์ทโฟนโดนสิง
ตื่นมายันง่วงท้วงติง
หงุงหงิงรีรองอแง
เป็นโลกส่วนตัวหัวใหม่
ตามไล่ฝันเลี้ยงเหวี่ยงแห
โลกจริงละเลยเหลียวแล
ตอแยแค่จ่ายรายเดือน
ขอเธอจำแนกแยกแยะ
โลกและสังคมเสมือน
ต่างเห็นคุณค่ามาเยือน
ลืมเลือนเกลื่อนกลบ.ทบทวน
..
19 เมษายน 2556 15:40 น.
กุ้งหนามแดง
ราคาทองตกแล้วคนแถวนี้
รู้สึกดีผู้บ่าวจองเข้าหอ
ค่าสินสอดเตรียมไว้เกือบไม่พอ
คราวนี้หนอเหลือแยะตั้งแบะแบน
หน้าเลยบานกว่าเดิมจากเริ่มแรก
เตรียมปลดแอกแก้เขินหิ้วเงินแสน
อยากจะขอข้ามเส้นจากเป็นแฟน
สู้วางแผนมุ่งหมายตั้งหลายปี
เข้าตามตรอกออกประตูเที่ยวดูฤกษ์
เอิกเกริกด้วยรักสมศักดิ์ศรี
สมควรแก่วาระประเพณี
เราจึงมีวันนี้อยู่ร่วมกัน
ส่วนที่เหลือมากล้นใส่ก้นถุง
ไม่ยากยุ่งพอรับยามคับขัน
ใจกับทองสิ่งเดียวที่เกี่ยวพัน
ไม่มีวันแตกสลายเสื่อมคลายเอย..
..