31 มีนาคม 2552 09:42 น.
กุ้งหนามแดง
มากกว่าคนคุ้นเคยเลยคิดมาก
หมายจะฝากชีวิตจิตมุ่งหมาย
คลายความเศร้าเคยมีพอคลี่คลาย
คนสุดท้ายที่หวังยังผิดคน
คงฝ่ายเดียวเท่านั้นที่มั่นคง
ผลเลยส่งใจฟังเพราะหวังผล
ปรนความเจ็บซ้ำซ้อนมิผ่อนปรน
ครองความเจ็บความทนล้นประคอง
ครั้งนี้ฤารู้ปลีกโดนอีกครั้ง
สนองความพลาดพลั้งช่างสนอง
ตรองสักนิดได้ไหม...โปรดไตร่ตรอง
เป็นคำสั่งของสมองมองให้เป็น
ใช้หัวใจดำเนิน..เกินจะใช้
เห็นผลลัพธ์อย่างไรหรือไม่เห็น
เกณฑ์กำลังปูนรักไร้หลักเกณฑ์
ใจตระเวนเพียงพอ..เพื่อรอใจ..
..
28 มีนาคม 2552 15:35 น.
กุ้งหนามแดง
โอ้! เงินเดือนเกินเกณฑ์เข้าเวรอด
นั่งกำตดหงุดหงิดสุดอิจฉา
เบิ่งสลิปเดือนใหม่ได้รับมา
ยอดหมื่นห้าตัวตั้งช่างตรอมตรม
ภาษีณ. ที่จ่ายเป็นตัวลบ
ตามสบทบกองทุนเงินสะสม
หักอีกนิดแบ่งปันประกันสังคม
จากยอดกลมแหว่งเว้าเข้าบัญชี
เพื่อนอีกคนหมื่นสี่พันห้าร้อย
เข้าแถวห้อยต่อหน้าเจ้าหน้าที่
รอรับเช็คช่วยชาติประกาศมี
รวมถ้วนถี่หมื่นหกห้า..ข้าละงง
นั่งคิดเล็กคิดน้อยแล้วคอยท่า
เผื่อนายจ้างตรวจตราข้าประสงค์
เห็นอู้งานสักนิด..คิดก๊งก๊ง
อัตราจ้างลดลง...คงเข้าทาง!!!
..
10 มีนาคม 2552 07:39 น.
กุ้งหนามแดง
อาจคิดเห็นตรงกันสักวันหนึ่ง
เป็นไปได้จุดหนึ่งซึ่งไม่เถียง
การหยิบคำมาใช้จึงใกล้เคียง
แต่เรียบเรียงอย่างไรให้เหมือนกัน
ส่วนประกอบหลายอย่างล้วนสร้างเงื่อน
ความไหลเลื่อนท่วงทีพิถีพิถัน
ทั้งสำนวนลีลาสารพัน
บันดาลใจส่วนนั้น..ใครกันนัด
ต่างฝึกฝนจากครูสู้ฝนหมึก
บ้างเป็นเพียงปันนึกเริ่มฝึกหัด
ประดามีพากเพียรเรียนเด่นชัด
อ่านเขียนคัดครบครันเพื่อบรรลุ
เพื่อสร้างงานให้เห็นความเป็นเอก
ร่ายมนต์เสกอักษรจากกร่อนผุ
ให้คมคายเข้มแข็งแทงทะลุ
หมายทำนุคุณค่าภาษาไทย
แต่บัดนี้บางมือมายื้อแย่ง
ลอบประชันขันแข่งแสร้งหลงไหล
แปลงความหมายทุจริตเบือนบิดไป
ศรัทธาใดหลงเหลือพอเกื้อกูล
เพื่อสืบสาน..แบ่งปัน.. วรรณศิลป์..
จินตนาการโบยบินและสิ้นสูญ
เหตุบังเอิญรองรับปรับสมบูรณ์
อนุกูลแผ้วพานจนด้านชา
คิดถึงแต่หัวอกผู้ฉกฉวย
ยอมอะลุ้มอล่วยช่วยซ่อนหน้า
ไว้โดนเองทราบเหตุเจตนา
เวทนาตัวเองก็เก่งแล้ว!!!
..
4 มีนาคม 2552 10:13 น.
กุ้งหนามแดง
เพื่อนฝูงชมเชิดชูว่าหนูเก่ง
ฝีมือเจ๋งงดงามล้ำภาษา
ระดับครูอาจารย์ผ่านปริญญา
พรสวรรค์ติดมาแต่ปางบรรพ์
ใครผ่านไปผ่านมาพาหลงรัก
มิอาจหักห้ามใจไม่สังสรรค์
หลงอักษรแนวคิดเลยติดพัน
ข้อยืนยันยอดชมนั้นสูงลิบ
แค่เปิดเวปลากความตามคลิ๊กขวา
แล้วย้ายมาบล๊อกตนหน้าทนหยิบ
คงเค้าโครงเปลี่ยนชื่อระบือริบ
เรื่องงุบงิบหลวงเชี่ยวยังเหลียวมอง
ศิลปะตัดแปะเป็นแต่เด็ก
พอคิดเอง..งงเต๊ก..เปลืองสมอง
ใครจะมาตรวจสอบลอบครอบครอง
ตุ๊กตาทองมอบให้เมื่อได้ยล
เมื่อตัวจริงแอบเห็นจึงยุ่งเหยิง
จึงกระเจิดกระเจิงและรีบขน
ย้ายเรื่องราวลงถังแถมรวมพล
มาพร่ำบ่นตีรวนชอบส่วนตัว
เข้าใจกันไปเองหนูเก่งกาจ
ความสามารถครือกันถูกปั่นหัว
ยกตำแหน่งให้เองละเลงรัว
ใช่เลวชั่วพลพรรครู้จักมา
ไร้เป้าหมายคัดมาเชิงพานิชย์
แค่ถือสิทธิ์ทำซ้ำเลิกพร่ำด่า
ขอดัดแปลงบางส่วนล้วนลักมา
ทรัพย์สินทางปัญญาไกลกว่าคิด
..........
ถึงประโคมประณามโครมครามเข้า
ยังพูดเย้ากับเพื่อนเหมือนไม่ผิด
หมายประจานความโง่ยื่นโนติส
คงรู้ตัวสักนิดแล้ววันนั้น!!!
..
3 มีนาคม 2552 14:06 น.
กุ้งหนามแดง
เรื่องการบ้านจนตรอกก็ลอกอยู่
ลับตาครูตอนเช้าก่อนเข้าแถว
คัดเฉพาะคนเก่งเล็งมีแวว
พอมีงานส่งแล้วค่อยโล่งใจ
ต้องแก้ผ้าเอาหน้ารอดทำปอดสั่น
กลัวคุณครูรู้ทันสุดหวั่นไหว
ครั้นตรวจถึงเล่มแล้วโดนเรียกไป
ใครลอกใครบอกมาอย่าเงียบงัน
เพื่อนคนนั้นเกรงใจได้แต่นิ่ง
ไม่ท้วงติงบุ่มบ่ามคำถามนั่น
ต่างก้มหน้ารับผิดปกปิดกัน
เกรงผิดนั้นตกต้องเพื่อนของเรา
สงสารเพื่อนร่ำร่ำได้สำนึก
และรู้สึกอับอายหลายอย่างเข้า
ไร้ปัญญาทำเองเก่งแต่เกลา
ยืมจมูกของเขามาหายใจ
สารภาพความผิดเมื่อคิดตก
ยกภูเขาจากอกเมื่อคิดใหม่
จะไม่ลอกอีกแล้วต่อนี้ไป
ควรถามไถ่เรียนรู้กอบกู้ตน
บทเรียนนั้นสอนใจไม่รู้ผ่าน
กระทำการสิ่งหนึ่งคำนึงผล
จะกระทบใครบ้างแม้บางคน
ต้องหาหนทางใดพร้อมใคร่ครวญ
ยืนอยู่บนลำแข้งแข็งแรงกว่า
มาดสง่ากว่ากันฉันคิดหวน
ยังหน้าม้านเมื่อคิดดังติดตรวน
จึงชักชวนหักเหสู่เสรี..
..