26 มิถุนายน 2550 19:55 น.
กุ้งหนามแดง
กว่าจะจรลีถึงอิสาน
คิดถึงใครบางคนพอทนทาน
แต่ร้าวร้านหัวใจมิได้เจอ
ถึงปั๊มป.ต.ท รอคุณทัก
ต้องปักหลักเติมพลังมินั่งเด๋อ
อาหารกล่องของฝากลำบากเกลอ
นำเสนอข้าวอัดผัดกระเพรา
ถึงโนนโพธิ์บะก่ามวิทยา
เป็นสถานศึกษาสภาพเก่า
ท่านเจ้าบ้านต้อนรับจับมือเรา
ช่วยบรรเทาเดือดร้อนแต่ก่อนมา
แล้วใครเล่าช่วยน้องตอนหมองหม่น
ช้ำกมลเพราะขาดวาสนา
หวังสิ้นภาระกิจคิดพึ่งพา
แบ่งเวลาบวกทดเพื่อชดเชย
เลี้ยงอาหารผู้มาเยือนเสมือนมิตร
จัดโต๊ะชิดเวียนดูมิอยู่เฉย
เติมข้าวปลาเป็นระยะมิละเลย
คำพังเพยขอย้ำรวยน้ำใจ
สำรับใดขาดพี่ฤามีรส
เศร้าสลดแผ้วพานเกินขาดไข
กว่าจะเคี้ยวครบคำล้วนร่ำไร
เขียวหวานไก่-ต้มยำ..ช่างกล้ำกลืน
กิจกรรมของเด็กเล่นกลางแจ้ง
มิแห้งแล้งรอยยิ้มอิ่มกว่าอื่น
หากเทียบรอยยิ้มยั่วเมื่อชั่วคืน
สุดแข็งขืนดวงจิตให้บิดเบือน
หมดหน้าที่งานบุญอบอุ่นนัก
แต่มิยักเทียมใจ..ใช่จะเหมือน
อ้อมกอดรักเคยสรวมเมื่อร่วมเรือน
จะเลอะเลือนบ้างไหมยามไกลกัน
ถึงน้ำตกตาดโตนดังโดนสาป
เคยตักอาบร่วมยืนพี่ยื่นขัน
แต่มื้อนี้อาศัยน้ำไหลพลัน
จึงโศกศัลย์ลำเค็ญเย็นเดียวดาย
พรุ่งนี้เราคงพบงานจบสิ้น
หวังได้ยินรักอยู่มิรู้หาย
หากโทรมาคงทุ่นความวุ่นวาย
ใจสบายพักผ่อนนอนฝันดี
เมื่อลืมตาตื่นนอนตอนใกล้รุ่ง
ใจยังฟุ้งเจ็บแปลบอยากแอบหนี
ขืนรอค่ำแสนโหดโปรดช่วยที
ในฤดีมีใครมาก่อกวน
อุทยานไทรทองเมื่อมาถึง
ต้องตะลึงดอกกระเจียวบานเต็มสวน
ผาหำหดเดินชมตามสมควร
มิกล้าชวนคนควงเพราะห่วงใย
ถึงต้นไม้พันปีนารีข้อง
เคียงคู่สองยาวนานถึงกาลไหน
สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มตัวและหัวใจ
รักยิ่งใหญ่โดดเด่นเช่นตามอง
ป่าหินงามที่ตั้งของตั่งหิน
ตามแต่จินตนาการผ่านสมอง
ทั้งแน่นหนักมั่นคงและปรองดอง
คือครรลองของเราดูเข้าทาง
สุดแผ่นดินยืนรอผาก่อรัก
คิดถึงนักผาขาดมิอาจขวาง
สายหมอกอาจคล้อยเคลื่อนดูเลือนลาง
ไม่เหมือนอย่างหัวใจ..ใครชัดเจน..
..
..
18 มิถุนายน 2550 20:23 น.
กุ้งหนามแดง
หากจะถามรักเธอ..บ้างหรือไม่
ไม่เท่าไรท่วมจิตชีวิตฉัน
ฉันลืมเธอทำได้อย่างไรกัน
กันความฝันหนึ่งหอบร่วมครอบครอง
ครองคู่กันดีไหมแทนใกล้ชิด
ชิดอีกนิดวาดหวังคนทั้งสอง
สองหัวใจยึดเหนี่ยวด้วยเกี่ยวดอง
ดองจับจองนานปีควรคลี่คลาย
คลายความคิดระแวงแกล้งลวงรัก
รักยิ่งนักผูกพันเกินหมั้นหมาย
หมายเห็นพ้องต้องกันตราบวันวาย
วายข้างกายยินยอมชีพพร้อมพลี
พลีให้เพียงคนเดียวมิเที่ยวเร่
เร่ทุ่มเทบุกบั่นมิหันหนี
หนีความจริงมิได้..เพราะใจมี
มีวลีมุ่งมั่น..ฉันรักเธอ..
..
18 มิถุนายน 2550 07:56 น.
กุ้งหนามแดง
เพราะไปนอกกับเมียจึงเสียท่า
เสียบฟ้าผ่า.สมคบ.กลบกระแส
กลัวขาดความกลมเกลียวต้องเหลียวแล
ตามตอแยพวกซ่องสุมกลุ่มกำลัง
มิได้มา.ตามระบอบ.นอกระบบ
องค์ประชุมไม่ครบตลบหลัง
ร่ายพระเวทย์ฉบับด่วนทบทวนดัง
หมายหยุดยั้งต้นเหตุเข้าเขตเรือน
น้ำมนต์ดอกคำฝอยคอยสะกด
แทบจะหมดสำนักไม่ยักเหมือน
ไร้ความขลังเหล่าศิษย์ว่าบิดเบือน
แอบแชเชือนปันใจคนไกลตัว
เก่งแต่คอยกำหราบป้องปราบเหตุ
ขาดฤทธิ์เดชประชันพึ่งท่านขรัว
แย่กว่าเดิมจนกรอบทั้งครอบครัว
ไม่นึกกลัวคนคดเท่าอดตาย
เคยซุกหุ้นเกี่ยวข้องมีช่องว่าง
ฉ้อฉลสร้างหมดยางก็ห่างหาย
กลับมาสู้คดีพอคลี่คลาย
ค่อยขยายอำนาจ..สร้างทาสเงิน!!
..
14 มิถุนายน 2550 09:11 น.
กุ้งหนามแดง
ปิดภาคเรียนแม่พามาบ้านนอก
และยังบอกกับยายหมายฝากฝัง
ช่วยดูแลหลานทีไม่มีตัง
ต้องเชื่อฟังคำยายย้ำหลายที
เป็นเด็กดีสำทับหนูรับปาก
ความลำบากของแม่แท้วิถี
ความยากจนของยายคลับคล้ายมี
คอยราวีด้วยคำว่าจำเป็น
ปัญหาของผู้ใหญ่หนูไม่รู้
ความหดหู่ภายในยิ่งไม่เห็น
หนี้ท่วมหัว.นั่นนายทุนหมุนเงินเย็น
ร้อนกระเซ็นกระสายอีกปลายมือ
แม่กับยายก้มหน้าแบกภาระ
สู้ภาวะขัดสนต่างคนถือ
มิเคยคิดปรึกษาร่วมหารือ
ขัดแย้งคือทุกทีที่ได้ยิน
หนูรักแม่-รักยายย่อมสายเลือด
มิแห้งเหือดตราบลมหายใจสิ้น
น้ำฝนในมือยายได้ดื่มกิน
จึงคุ้นลิ้นวางใจแต่ไหนมา
คงหนี้สินเร่งรัดเกินผลัดผ่อน
มิหยุดหย่อนกวนใจยายหนักหนา
คิดการร้ายสร้างเหตุไร้เมตตา
เจตนาปลดหนี้ด้วยชีวิต
ฆาตกรรมอำพรางเป็นทางออก
แก้จนตรอกพึ่งพาฌาปนกิจ
รู้สึกตัวย้อนยอกยาออกฤทธิ์
กระจายพิษโศกเศร้าแบบเหมารวม!!
..