16 กุมภาพันธ์ 2549 15:31 น.
กุ้งหนามแดง
ยามนางเมินหมองไหม้หาใดเปรียบ
ยามนางเงียบโลกหมดความสดใส
ยามนางบึ้งบีบคั้นบั่นทอนใจ
ยามนางไกลโหยหาอุราตรอม
ยามนางแย้มยิ้มให้หวิวไหวสั่น
ยามนางกลั่นวาจาน่าถนอม
ยามนางกรายคล้ายนวลเชื้อชวนดอม
ยามนางกล่อมอิ่มเอิบดังเคลิบเคลิ้ม
ยามนางเผลอลักขณาช่างน่ารัก
ยามนางซักยินยอมพรั่งพร้อมเสริม
ยามนางขาดมิรอเร่งต่อเติม
ยามนางเริ่มยิ่งให้ความใกล้ชิด
ยามนางรู้ความหมายว่าชายชอบ
ยามนางตอบตกลงคงมีสิทธิ์
ยามนางเมียรู้ซีถึงชีวิต
ยามนางคิดข้าฯ เสียวเหลียวมองตอ..
..
14 กุมภาพันธ์ 2549 11:46 น.
กุ้งหนามแดง
มิอาจขออะไรในวันนี้
เพียงคนดีโทรมาว่าคิดถึง
ให้รู้ว่ายังสนคนคนนึง
ก็แอบซึ้งมากมายหลายเพลา
แม้ไร้ซึ่งกุหลาบใช่หยาบหยาม
แค่ทุกยามเชิดชูก็หรูหรา
ให้เกียรติกันและกันที่ผ่านมา
มีคุณค่ากว่าดอกที่บอกนัย
แลฉันจะตอบแทนด้วยแสนรัก
ยังแน่นหนักมั่นคงอย่าสงสัย
ชั่วชีวิตคือเธอเสมอใจ
จะวันไหนท่วมท้นเธอคนเดียว
..
10 กุมภาพันธ์ 2549 17:29 น.
กุ้งหนามแดง
พ่อนั้นทำเพื่อลูกยอมถูกด่า
ถูกชาวบ้านตราหน้าว่ากังฉิน
เพื่อครอบครัวเรานี้ได้มีกิน
หลังชีพสิ้นหมดห่วงเจ้าดวงใจ
ที่ต้องทำคือทนปากคนเถื่อน
ในกลุ่มเพื่อนล้อกันอย่าหวั่นไหว
เรื่องผู้ใหญ่มิควรตอบสวนไป
ถ้าอยากรู้อะไรไปถามเอง
พวกสอพลอต่อหน้าด่าลับหลัง
ได้อย่างหวังคงเพิกเลิกข่มเหง
ผลประโยชน์หยิบยื่นก็ครื้นเครง
ต่างก็เกรงสิทธิ์ขาดอำนาจเงิน
เรียนให้จบหลักสูตรน่ะลูกรัก
การบ้านหนักบอกปัดอย่าขัดเขิน
ภารกิจช่วยชาติมันมากเกิน
กิจกรรมทำเพลินพอหมดวัน
สี่ปีจบต่อโทน่ะลูกน่ะ
อย่าเพิ่งละเป้าหมายให้ใครหยัน
ปริญญาฝาบ้านผ่านสถาบัน
ความตื้นตันมีมากหากได้มา
ทรัพย์สมบัติพ่อหามหาศาล
พอลูกหลานอยู่กันอย่างหรรษา
ไม่ต้องกลัวกฏหมายทุกมาตรา
เงินเงื้อง่าเรื่องดับพ่อรับรอง
ด้วยหน้าที่ของพ่อมีต่อลูก
แม้จะถูกสังคมระดมถอง
ยังยืนหยัดอยู่ได้หัวใจพอง
เพียงลูกมองแล้วยิ้มพ่ออิ่มใจ
7 กุมภาพันธ์ 2549 15:35 น.
กุ้งหนามแดง
ต้องเหงื่อแตกกลางดึกนึกแล้วเสียว
อารมณ์เปลี่ยวเหรอป้า?..(ตีหน้าขำ)
ขยับตัวไม่ได้คล้ายผีอำ
ความมืดดำปกคลุมช่างคลุมเครือ
ทั้งลืมตามิได้แม้หมายตื่น
อาการอื่นอึกอักตัวหนักเหลือ
คอแห้งผากเหมือนว่าโดนยาเบือ
รู้สึกเย็นผ่านเสื่อตัวเนื้อชา
โบราณว่านอนขวางขื่อกลางบ้าน
ผีเล่นงานให้ตระหนกกดแขนขา
ย้ายที่นอนสักหน่อยอย่าปล่อยคา
เพื่อรักษาชีวิตหวุดหวิดตาย
ลองสับเปลี่ยนสักหนบนบานกล่าว
เจ้าแมวหง่าวมองหน้าที่ข้าหาย
ไม่เป็นไรรอดึกหน่อยค่อยสบาย
อกเจ้านายอุ่นดี..ที่ประจำ
..
6 กุมภาพันธ์ 2549 21:47 น.
กุ้งหนามแดง
เพราะไม่กล้าบอกเธอกลัวเก้อนัก
เคยอกหักก่อนนั้นฝันสลาย
อยู่อย่างไร้วิญญาณผ่านเดียวดาย
รู้ความหมายให้เปล่าเกินเข้าใจ
สองหัวใจคบหามานานเนิ่น
ไม่เคยเกริ่นว่ารักเรื่องเหลวไหล
จนเหตุผลต่างคนก็ต่างไป
จะเป็นไรเท่านั้นเลิกบั่นทอน
เมื่อพบเธอได้ครบความอบอุ่น
ไฟรักกรุ่นหลังมอดยากถอดถอน
ข้ามกำแพงเหน็บหนาวอันร้าวรอน
แอบวิงวอนสักคราอย่าหลอกกัน
ขอน้ำใจสักหนช่วยคนขลาด
มิสามารถเอ่ยความกลัวหยามหยัน
โปรดปลดปล่อยนางอายไร้จำนรรจ์
เพียงยืนยันคิดไปใช่ฝ่ายเดียว
..
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
834
