มิตรภาพกับส่วนแบ่ง..

กุ้งหนามแดง

ตาอินกับตานาร่วมอาชีพ
สู้ปากกัดตีนถีบทุกสมัย
ชาวประมงกลมเกลียวไม่เกี่ยวใคร
ได้ปลาเล็กปลาใหญ่ไม่เคยจน

ตามฝีมือแข็งขันผลัดกันเหวี่ยง
ไร้ความเสี่ยงโยนแห-มีแต่ขน
ลำเลียงกลับเพียบแปร้เมื่อยแท้ทน
พายไม่บ่นสักคราเพราะปลามี

ต่างจัดสรรแยกกลุ่มอะลุ้มอะหล่วย
ยอมรับด้วยส่วนแบ่งโต้แย้งหนี
เป็นเช่นนั้นมานับสิบสิบปี
แม่คงคาปรานีมาเนิ่นนาน

จนวันหนึ่งท่านคิดจะทดสอบ
ปลาแก้มตอบถูกส่งลงละหาน
หมายลองใจปรองดองเจ้าสองพราน
ด้วยตรรกะปริมาณหารไม่ลง

ส่วนทั้งคู่จากฝั่งตั้งแต่เช้า
จนบ่ายเข้าเร่งรุดจุดประสงค์
ทอดแหไปหลายครั้งก็ยังงง
หายเข้ารกเข้าพงเคยดงปลา

เมื่อความชวดเดือดปุดเริ่มหงุดหงิด
พรหมลิขิตตามนัดหนึ่งมัจฉา
จึงเวียนว่ายหยอกเย้าให้เข้าตา
ถึงเวลาพิสูจน์ความสัมพันธ์

เพียงตัวเดียวจับได้ในวันนี้
ความอ่อนล้ามากมีร่วมลงขัน
พายเรือหนึ่งทอดแหหนึ่งต่างดึงดัน
ยื้อแย่งกันหัวหางไม่วางมือ

ชาวบ้านเห็นความวุ่นวายกล้ำกรายสู่
พึ่งตาอยู่ดีกว่าน่านับถือ
ถามตาอิน-ตานาร้องว่าอือ
ไม่คิดหือเพราะเห็นใจเป็นธรรม

ตาอยู่จึงตัดสินได้ยินทั่ว
ตาอิน-หัว,ฟูมฟายอีกฝ่ายขำ
หาง-ตานา,ผิดคาดไม่ขาดคำ
พุงคือกรรมสิทธิ์ปิดคดี

อย่าให้ความโลภนั้นมันเดินหน้า
ลดคุณค่าแห่งมิตรผิดวิถี
เรื่องเล็กน้อยคิดย้อนสอนใจมี
สามัคคีกันไว้ไม่เสียปลา
..