29 มิถุนายน 2548 11:20 น.
กุ้งหนามแดง
ผอผัวน่าละเหี่ย
ไม่ใช้เมียถูขี้ไคล
ลงอ่างเป็นส่วนใหญ่
เตรียมกรรไกรไว้ประจำ
ถึงหมอนก็นอนหลับ
ไม่ขยับขับลำนำ
น้ำลายไหลแทนคำ
เมียสุดช้ำต้องทำใจ
สูงโย่งโครงต้นตาล
แรงทำงานสวนทางไกล
ชอบอ้างว่างเมื่อไร
มีหรือให้ความร่วมมือ
สนุกกับซุกซ่อน
ฟังพี่ก่อนผ่อนมือถือ
ทำท่าตีหน้าซื่อ
ไล่ดูชื่ออื้อสาวเชียร์
*ลูกค้า* กล้าแก้เก้อ
ตอนละเมอไม่เจอเมีย
เป็นใครรีบมาเคลียร์
ก่อนสูญเสียส่วนสำคัญ
..
28 มิถุนายน 2548 11:16 น.
กุ้งหนามแดง
ฉันแค่คนธรรมดาอย่าคาดหวัง
ถ้าคิดชังอักษรบังอรขาย
มิใช่เทพมารแฝงชอบแปลงกาย
หรือให้ร้ายผู้คนบนกระดาน
ไร้อำนาจมหันต์คอยปั่นหัว
มิใช่บัวใต้น้ำต่ำละหาน
แค่ฝึกฝนงานเขียนเพียรอยู่นาน
เจียมสังขารอยู่บ้างห่างคนอิง
อารมณ์ดีแผ้วพานผลงานซึ้ง
อารมณ์บึ้งอาจพลิกถึงพริกถึงขิง
อารมณ์รักประกับอย่างกับปลิง
อารมณ์หญิงอย่างนี้มีประดัง
ถ้าทุกการกระทำนำหมองไหม้
จริงใจให้ต่อหน้าและลับหลัง
รับไม่ได้บอกมาว่าเธอชัง
อยากจะฟังความคิดสิทธิ์ให้เป็น
ไม่ยอมเปลี่ยนความรั้นเพราะฉันแก่
คงยักแย่ต่อไปให้เคืองเข็ญ
รกสายตาเคืองโสตโปรดใจเย็น
เท่าที่เห็นทนโท่..โม้พอกัน
..
28 มิถุนายน 2548 10:20 น.
กุ้งหนามแดง
...
ถึงคิดไปก็สิทธิ์แค่คิดถึง
ตรึงใจหนึ่งเพียงตนคนใจตรึง
ใครเคยซึ้งก็เปล่าเขาเคยใคร
สุขใจเมื่องมอบให้หัวใจสุข
ไม่รู้ทุกข์ย้อนมาหารู้ไม่
ใจในรู้ชั่วดีมีในใจ
รักสุดใจเกินฉุดด้วยสุดรัก
เคียงคู่เขาแว่วเสียงคนเคียงคู่
ตระหนักอยู่คำชู้อยู่ตระหนัก
พักพิงใจห้องเหลือเอื้อพิงพัก
เกินเหลือหักใจร้าวเศร้าเหลือเกิน
ถูกทำนองคลองธรรมทำนองถูก
เขินขัดปลูกให้งามหลามขัดเขิน
เมินหน้าแล้วยังเจ็บเก็บหน้าเมิน
ทนห่างเหินตัดไฟไกลห่างทน
..
23 มิถุนายน 2548 10:24 น.
กุ้งหนามแดง
ข้าฯอีกคนหลุดโผศิโรราบ
พอรับทราบทุกข์เพื่อนมิเลื่อนหนี
ไยตำหนิเพื่อนข้าฯชวนราวี
ใจข้าฯนี้ชอกช้ำเกินคำนวน
ใครปั่นหัวเจ้ามากล้าใช้สอย
เจริญรอยความชั่วแทนตัวหวน
หนังหน้าไฟเขาเอื้อแม่เนื้อนวล
จงใคร่ครวญสักนิดถูกปิดตา
หนังไม่กินกระดูกมาผูกรั้ง
โปรดยับยั้งอนุเคราะห์กระเพาะหมา
มันเห็นเงาในน้ำอร่ามตา
เนื้อใหญ่กว่าในปากอยากครอบครอง
ข้าฯขีดเขียนแปะวางที่ข้างฝา
ยังดีกว่าเตือนเจ้าเห่ากระป๋อง
ปลดปลอกคอเสียทีนาทีทอง
คิดจับจองใจเขาจะเศร้านาน..
..
22 มิถุนายน 2548 21:21 น.
กุ้งหนามแดง
เฟื่องฟ้าลาโรยร่วง
น้อยนักหน่วงถ่วงทับถม
ปลิดปลิวริ้วรอยลม
กิ่งแกว่งไกวใบโบกเบา
นานับกลับเกลื่อนกล่น
ทบท่วมท้นชนช้ำเฉา
คืนค่ำน้ำแนบเนา
แทรกซึมซับปรับเปลี่ยนปลาย
สดใสไร้รอยเหลือ
ยางใยเยื่อเกื้อกลับกลาย
เปื่อยยุ่ยรุ่ยลืมลาย
คืนเค้าโครงโยงยากเย็น
ปราดเปรื่องเลื่องลือหล้า
แค่ไขว่คว้าหาหนเห็น
สูงสุดมนุษย์เป็น
บทสุดท้ายคล้ายเฟื่องฟ้า
..
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
1335
