10 พฤษภาคม 2548 10:32 น.
กุ้งหนามแดง
เธอมีสิทธิ์รักฉัน..นั่นใจเธอ
ฉันให้สิทธิ์มีเธอ..ข้างกายฉัน
และแถมให้ห่วงใย..ได้ทุกวัน
ถ้าขยันรับ-ส่ง..คงยินดี
จะซื้อของมาฝาก..ถ้าอยากแวะ
เชิญเกาะแกะตามสบาย..ไม่หน่ายหนี
เชิญคิดถึงดวงหน้า..ทุกนาที
เชิญพาทีถ้อยคำ..นำสุขใจ
ฉันให้สิทธิ์เธอมากไป..ใช่หรือเปล่า
จึงคิดเหมาว่าฉันรัก..ทึกทักได้
ความคิดเราอาจสวนทาง..ห่างกันไกล
รับรู้ไว้เสียบ้าง..อย่ากร่างเลย
จะอย่างไรมิใช่แฟน..อย่าแหนหวง
มิได้ลวงให้รักเกิด..ด้วยเปิดเผย
ห้ามใจเธอก็ว้าวุ่น..คนคุ้นเคย
มิอยากเอ่ยให้บั่นทอน..ทอดถอนใจ
..
8 พฤษภาคม 2548 16:20 น.
กุ้งหนามแดง
หากความรักคือแก่นแห่งแหนหวง
คือสร้างบ่วงสัมพันธ์อันกระหาย
คือบ่อเกิดอารมณ์อันงมงาย
คือความหมายครอบครองเมื่อต้องตา
ฉันคงเศร้าอย่างยิ่งเทียบสิ่งนั้น
ถ้อยรำพันร้อยเล่ห์เสน่หา
แท้ที่จริงอยากได้..ไว้ตีตรา
เปรียบดังว่าให้เป็น..ของเล่นชาย
ยังไม่รู้เมื่อไร..ใครจะเบื่อ
ความผูกพันไม่เหลือเพื่อสืบสาย
มิได้รักเที่ยงแท้..แค่หลงกาย
ผลสุดท้ายโดนทิ้งขว้างร้างคนแล
หากความรักของเธอเป็นดังกล่าว
จบเรื่องราวสุดแย่อย่าแยแส
ยอมอยู่อย่างโดดเดี่ยวเที่ยวเล่นแชร์
ยังดีแท้ได้ดอกเบี้ยไม่เสียใจ..
..
7 พฤษภาคม 2548 08:06 น.
กุ้งหนามแดง
เธอจงร้องฟูมฟายต่อพ่ายแพ้
เธอที่แท้พยายามไล่ตามฝัน
เธอทุ่มเทมากมายเพื่อใดกัน
เธอบากบั่นเพื่อแลกแบกเสียใจ
เพียงหน้าหนึ่งครรลองของชีวิต
สอบไม่ติดอย่าจมทุกข์ลุกขึ้นใหม่
แค่ก้าวพลาดหนึ่งหนพึงทนไป
รวบรวมใจกอบกู้รู้รักษ์ตน
ใบรับรองความเข้มแข็งแฝงในขันติ์
รับประกันจักนำสำเร็จผล
เมื่อเลิกร้องก็เริ่มล่าปัญญาชน
เธอก้าวพ้นหนึ่งกฏบททดลอง
..
5 พฤษภาคม 2548 11:32 น.
กุ้งหนามแดง
เธอบอกฉันให้ลืมวันเก่าเก่า
เรื่องเศร้าเศร้าจึงผุดเกินฉุดฝืน
คนใหม่ใหม่เดินตามแค่ข้ามคืน
กลับนิยมชมชื่นขื่นขื่นทรวง
ความทรงจำซ้ำซ้ำตอกย้ำนัก
ก็ทั้งรักทั้งเกลียดเบียดเบียดหวง
ถ้ารู้ใจก่อนก่อนซ่อนคำลวง
ฤาล่วงล่วงถึงวันนี้ที่เสียใจ
นาทีนี้รู้รู้อยู่แต่ร่าง
หทัยห่างเกินดึงถึงไหนไหน
สิ้นผูกพันง่ายง่ายได้อย่างไร
ทรมานเธอไว้ใกล้ใกล้กัน
..